7 jaar geleden
Ons kleine wondertje komt eraan
Na 38 weken geduldig gewacht te hebben, zou het nu niet lang meer duren voordat ze er is, met gebroken vliezen en volop in de weeën
Goh, dit is dus een wee. Prima te doen dacht ik heel stoer bij de eerste wee. Echter kwamen ze om de 2 a 3 minuten terug en werd het ook steeds lastiger om op adem te komen, voordat ik de volgende wee al door mijn lijf voelde golven.
Na ruim een uur heb ik Barry wakker gemaakt. Ik trok het niet meer alleen. Kon de rust niet vinden, om de weeën op te vangen. Verloskundige gebeld. Deze kwam rond 07:30 poolshoogte nemen: 2-3cm ontsluiting. Maar hé, dat is een cm per uur, Dus nog 7 uur te gaan tot volledige ontsluiting (jaja, ik weet het, was iets te optimistisch). Om 10uur 7cm ontsluiting, maar kreeg toen ook rugweeën. Dacht eerst dat het persweeën waren. Zo verrekte zeer dat het deed. Ook was ik klaar met de een na de andere wee op te vangen, zonder fatsoenlijk adem te kunnen halen tussendoor.
Rugweeën gun ik niemand, ik dacht elke keer dat mijn ruggengraat zou breken, zo zeer als dat deed. Maar toen de verloskundige weer toucheerde om 1uur, bleek ik nog steeds op 7cm te zitten. Mijn allerliefste dochter was blijkbaar zo nieuwsgierig naar wat er aan de andere kant van het geboortekanaal te beleven viel, dat ze de boel stagneerde door te sterrenkijken. De verloskundige nam toen het besluit dat het toch een ziekenhuisbevalling ging worden.
Barry belde mijn schoonmoeder op, om ons naar het ziekenhuis te brengen, aangezien hij geen rijbewijs heeft. Het arme mens heeft zich de longen uit haar lijf gefietst, omdat ze dacht dat er iets ernstigs was. Hij had dan ook alleen maar gezegd: kun je hierheen komen, Nathalie moet naar het ziekenhuis en hing toen gewoon op.
Ze kwam volledig buiten adem aan, terwijl ik op Barry en de kraamhulp de laatste dingen voor de bevallingstas liet pakken en ondertussen de trap afstrompelde terwijl ik de weeën weg pufte.
Na nog snel op advies van de kraamhulp geld te hebben gepakt voor de rolstoel, mijzelf langzaam in de auto laten zakken en op weg naar het ziekenhuis. Hopende dat de verloskundige gelijk zou hebben en dat onze kleine prinses goed ging liggen en de ontsluiting verder zou zijn dat de 7cm.....