Niet zo als verwacht

hoi allemaal 

Als mensen aan mij vroegen of ik tegen de bevalling op zag zij ik , nee hoor ik niet.

Nou en dat was maar goed ook want ik heb zo beetje alles gehad wat maar kon. 

Oké het kan altijd erger maar toch.

vrijdag 15 augustus 

Mijn moeder kwam me ophalen om naar mijn oma te gaan zo als we elke week doen.

En hoe gaat het vraagt ze,

Nou voel me een beetje hangerig en beetje last van mijn buik.

Dus morgen heb ik er weer een kleinkind bij zegt ze lachend.

Was dat maar waar.

Na een onrustige nacht begonnen zaterdag ochtend de eerste weeën.

Nog niet echt regelmatig maar wel weeën, tegen de avond kwamen ze om de 10 min ongeveer.

We zijn vroeg naar bed gegaan om "uitgerust" te zijn voor de volgende dag.

Zondag 17 augustus

Na een onrustige nacht werden de weeën sterker maar kwamen nog steeds om de 10 min.

We hebben die dag heel wat afgelopen. En het voordeel van 4 hoog wonen zonder lift zijn de trappen, die heb ik heel wat keren op en af gelopen.

Om 22.30 hebben we de verloskundige gebeld.

2cm ontsluiting dus op naar vanacht om 3 uur dan bel je maar dan kom ik weer langs.

Maandag 18 augustus 

Heb redelijk geslapen en om 6 uur de verloskundige weer gebeld.

4 cm dat gaat goed, kom over 3 uur weer langs.

5 cm en toen ging ze de vliezen breken dan gaat het sneller.

O jee volgens mij heeft ze in het vruchtwater gepoept dus je moet naar het ziekenhuis.

Gelukkig toch niet gepoept dus we mochten thuis blijven.

Om 14.00 uur kwam ze weer, ik zij dat mijn weeen minder werden en minder krachtig.

Zat nog op 5cm dus als nog naar het ziekenhuis.

Heb een infus gekregen met weeopwekkers. En dat heb ik geweten ook.

Heb toen vanaf 16.00 uur alleen maar persweeën gehad, en ontsteeds 6 cm ontsluiting.

Een aantal keer gespugt en de hele tijd kotsmisselijk geweest.

Ik moest op mijn zij gaan liggen zo dat het misschien sneller zou gaan.

Om 21.00 uur had ik 10 cm en mocht ik gaan persen.

En daar gingen de persweeën.

Na een half uur persen en elke keer zeggen dat de weeën minder werden gingen ze kijken wat er was.

Ze ligt verkeert ze kijkt omhoog, vandaar dat het moeilijker gaat.

En als ze na weer een half uur met ze 6 binnen komen schrik je wel even.

Je krijgt nu nog 3 weeën en anders wordt het een keizersnee de OK staat al klaar.

Nou echt niet daar voor ben ik niet zo lang bezig geweest.

Gelukkig zette iemand de weeopwekkers hoger en na 2 weeën en met behulp van de vacuümpomp is

Onze dochter Chloé Anje om 23.30 geboren. Gelukkig helemaal gezond.

Zo klaar dacht ik, dus niet mijn placenta bleef zitten dus kon ik als nog naar de OK.

Om half 4 was ik weer terug bij man en dochter.

Ik had 1,5 liter bloed verloren en was kapot.

19 augustus

Om 6 uur kwam de zuster met een flesje voor Chloé. 

Wil jij hem geven of moet ik het doen?

Die wil ik zelf doen wat dacht jij dan.

En als ze er even bij was gebleven was handig geweest, ik lag nog aan twee infusen in alle twee de handen 1.

Daar zat ik dan met me dochter die net op de wereld was en een man die half in coma lag te slapen.

Hoe krijg ik haar weer in haar bedje zonder haar te laten vallen of mezelf pijn te doen.

Met veel gestuntel en een infus armer is het me gelukt ze lag weer in bed.

Het was al bijna 7.30 voor dat ik het voor elkaar had.

Nog maar even slapen dan.

Dus niet want om 8.00 uur wordt de deur open gegooid, een zuster wat wil je eten.

Zo ook goedemorgen, wist ik veel wat ik wilde eten.

Ik dacht echt. hoe laat is het, wat doe ik hier, wie ben jij, wat is eten.

Toen drong het tot me door ik keek naast me daar lag ze mijn dochter heerlijk te slapen, aan de ander kant van me lag mijn man te slapen. En ik moest snel zegen wat ik voor ontbijt wilde.

Nou wat wil je drong ze op een niet echt vriendelijke toon aan.

Laat maar ik doe wel wat. Dus ik kreeg twee broodjes met kaas en een kop thee.

En mijn man mag die ook wat eten?

Huh nee dus, hij kreeg alleen thee, dat ze op het aanrecht zette met mijn thee en broodomdat ze niet bij mijn bed kon komen want daar lag mijn man op een bed.

Gelukkig we mogen naar huis.

Dus mijn ouders gebeld of ze naar ons huis wilde gaan om ons te helpen.

Mijn vader heeft me volgens mijn naar boven getild ik had er geen kracht voor 61 treden is best veel.

En daarom wilde ik zo graag thuis bevallen zo dat ik die trappen niet op hoefde.

Dat is het nadeel van 4 hoog wonen zonder lift.

Maar hoe blij we zijn thuis.

20 augustus

Kan er ook nog wel bij.

Een kijker voor mijn huis, heel leuk natuurlijk maar nu even niet.

We hebben twee huizen te koop staan naast elkaar.

Dat is het nadeel als je met je buurman gaat trouwen..

Dus mijn moeder het hele huis schoon gemaakt. En mijn zus kwam bloemen neer zetten. 

21 augustus.

Chloé ziet erg geel dus bloed prikken en in de middag zou de uitslag binnen zijn.

De kraamverzorgster nam de telefoon aan want ik lag weer te slapen wat ik eigenlijk bijna de hele dag deed.

We moesten terug naar het ziekenhuis, de waardes waaren te hoog.

Weer een teleurstelling. 

Ik was zo blij met mijn kraamverzorgster, ze ving me goed op toen ik in tranen uitbarste.

Gelukkig kwam Jeffrey ook op dat moment thuis, hij zou de geboortekaartjes op halen maar was iets vergeten.

Onder tussen hadde kraamverzorgster al mijn tas in gepakt. Ze had alles voor mij en voor Chloé.

Zelf een boek,iPad en telefoon. Waar ik dus nooit aan gedacht had.

Dan kom je weer aan bij het ziekenhuis, geen rolstoel te vinden, uit eindelijk toch nog een gevonden.

Dus op naar de kinderafdeling, daar werdt ze na de uitleg onder een lamp gelegd.

Daar lag ze dan onder een lamp in haar luier en met bril op van de warmte te genieten.

Toen ik weer op de kraamafdeling kwam kwamen mijn ouders nog even langs.

Na de laatste fles van Chloé ging ook Jeffrey naar huis.

En daar zat ik dan alleen, net bevallen zonder kindje bij je en zonder man.

Zo wat heb ik gehuild ik zag het ff niet meer zitten.

Gelukkig was er een hele lieve zuster die kwam kijken hoe het ging nog even me me naar beneden gegaan naar Chloé zodat ik haar nog even vast kon houden.

22 augustus

Jeffrey kwam om 8.00 uur weer bij me voor de fles van 9 uur.

Wij weer naar beneden.

Chloé lag er heel rustig te slapen. Maar werdt gelijk waker toen ze mij horde.

De kinderarts kwam om weer bloed af te nemen en voor de hielprik.

Als het goed was mochten we begin van de middag weer naar huis.

Wat was ik blij toen we bij haar kwamen en dat de lamp uit was.

Yes we mogen weer naar huis. 

Alles was weer goed.

Dus weer die rot trappen op.

Alles wat ik niet had verwacht is gebeurt tijdens de bevalling en de week er na.

Door dat ik veel bloed was verloren had ik een heel laag hb, ik heb er 10 weken over gedaan om het weer goed te krijgen.

En ik had mijn huis bijna verkocht na 3 jaar in de verkoop te hebben gestaan.

Helaas kreeg de koper geen hypotheek en ging de verkoop dus niet door, dat was dus weer balen.

Ik heb in deze maand nog nooit zoveel gehuild als deze maand.

Gelukkig gaat alles goed met Chloé ze groeit goed en is een heel vrolijk meisje.

Ook met mij gaat het goed, ben weer aan het werk sinds een week al vind ik dat erg zwaar.

Ik ben blij dat ik het nu eindelijk even van me af heb kunnen schrijven, het lucht op.

Groetjes Suzan