Snap
  • Bevallingsverhalen
  • Bevalling
  • Corona

Mijn vierde bevalling

Op zaterdag 4 april Werd ik wakker na een slechte nacht van veel voorweeën. Voor de rest van de dag hoefde ik maar een beweging te maken of mijn buik werd hard. Ook die rest van de dag voorweeën. Ik ben er van over tuigt als ik die nacht onder de douche was gaan zitten ik vrijdag op zaterdag nacht was gaan bevallen. Maar mijn hoofd wilde dit meisje deze zwangerschap nog niet loslaten ik was er in mijn hoofd nog niet klaar voor en gezien kwa termijn van 36.5. Maar gedurende dag had ik elke stap zo veel pijn dat ik tegen mijzelf hebt gezegd als vanavond de weeën weer starten om dan maar te gaan douchen. Na een avondje Netflix een hapje en een drankje voor manlief zijn we gaan slapen. Na paar uren werd ik wakker van een wee dat ik op dat moment besloten heb om lekker te gaan douchen. Na nog een weeë heb Meindert gevraagd of hij de verloskundige wilde gaan bellen. Aangezien het termijn en de Corona crisis wilde de verloskundige en zeker van zijn dat het geen valse start zou zijn. 

Ze kwam al snel aangereden en na een check gaf ze aan dat de bevalling was begonnen en ik op zo’n 5 cm ontsluiting al zat. Vanwege mijn termijn moest ik door naar het ziekenhuis. Dat werd niet mijn gewenste thuis badbevalling. Intussen hadden we de buurvrouw gebeld en die was binnen 5 min aangekleed en wel zat ze op onze bank. 

Nummer gegeven van mijn moeder en richting de auto gelopen. De weeën kwamen rustig om de 8 a 10’min maar waren krachtig. Onderweg in de auto heb ik een weeë gehad toen we bijna bij ziekenhuis waren. Onderweg hebben we geen enkele auto gezien. En de licht was kraakheldere en de sterren prachtig. Tijdens die rit zei ik tegen manlief dat de vaart wel minder mocht die was beetje bang dat ik in de auto zou bevallen. Hij vroeg of ik een rolstoel wilde en ik eigenwijs zei nee joh ik heb nog niet weer een weeë gehad. En toen kwam er een 😅 dat ik al puffend zei doe mij er toch maar wel een 🤦🏻‍♀️. 

Na de vragen vuur bij binnenkomst mochten we dan eindelijk naar boven. Waarop opnieuw we de vraag kregen of we klachten hadden wegens COVID. 

Na alle gegeven ingevuld te hebben en maar een paar weeën verder kwam de dienstdoende verloskundige binnen.  Ze vroeg mij waarom ik mijn Beval bad niet had mee genomen. Na geschiedenis te hebben gezien snapte ze dat. Ze vertelde dat ik een draadje zou plaatsje op de baby haas hoofdje en dat ik kan rustig mocht gaan douchen. 

Tijdens toucheren zat ik op 8 cm en zo brak ze de vliezen en zei ik tussen door dat ik douchen niet meer ging redden. Na breken van de bliezen en 6 weeën verder werd onze dichten in snelle vaart geboren. Manlief heeft haar nog net kunnen aanpakken dat was zijn wens. Helaas zijn er van de bevalling geen foto’s gemaakt. Onze wens van een fotografe werd onmogelijk door de maatregelen. 

Het was al met al een prachtige vlotte bevalling die kwa pijn erg mee viel. Maar helaas niet zoals ik het voor ogen zag. 

Onze mooie meid woog 3775 en was dus voor dat termijn een zware baby. Vanwege het termijn en gewicht moesten we blijven om suikers te prikken. Die zaten paar keer onder de grens ook had ze moeite om haar temperatuur vast te houden. Toch mochten we maandag naar huis. 

Helaas werd mijn angst werkelijkheid toen we terug werden opgenomen in ziekenhuis.

Herhaling werd er met onze eerste dochter ook gebeurde.

De kraamhulp vond haar die dinsdag al geel en rade ons aan om naar ziekenhuis te gaan om te prikken. Dus in overleg met verloskundig konden we al snel te recht ziekenhuis. Helaas mochten we vanaf dat moment blijven. Ik werd niet opgenomen maar mocht wel rooming in dus slapen op de kinderafdeling naar de  couveuse. Helaas moest ik ver lopen voor een toilet en of douche en mijn eigen eten verzorgen en kraamverband middelen. Niet ideaal als je het bevallen bent gelukkig was ik goed ter been. Uiteindelijke heeft dit wel geresulteerd  in een succesvol borstvoedings avontuur. 

De eerste keer van opname mochten we naar anderhalve dag naar huis, een dag later mochten moesten we op controle bloed laten prikken. 

Opzich was de uitslag redelijk tot dat de arts hoorde van meer dan 10 procent gewicht verlies mochten we opnieuw inchecken in ziekenhuis die dag hebben de tranen gevloeid in overvloed. Weer in ziekenhuis zonder bezoek van de kinderen uiteindelijk een week ziekenhuis en 1 dag verlenging kraamhulp gehad. Uiterst heftig in de lockdouwn periode.