Mijn bevalling en einde aan de helse HG.

22 Januari 2019 (38 weken zwanger) 5.30

Na een onrustige nacht ging de wekker, het is zo ver!

Hier hadden we zo naar toe geleefd, ik was op!

Tassen nog 100 keer na checken, prince ( ons chihuahua kindje ) gereed maken, hem brachten we onderweg naar het ziekenhuis naar mijn moeder en dan mochten wij ons om 7:00 melden in het Noord West ziekenhuis in Alkmaar.

7:00 Mijn man, lieve tante ( Mijn VK ) en ik melden ons aan en worden naar “ onze “ kamer gebracht..

Krijgen een uitleg en mogen onze spullen etc neerzetten..

Om 7:30 komt de gyn om te voelen of ik al enige ontsluiting heb en weten we ongeveer wat het plan zal worden.

Ik had 1 cm ontsluiting! Bmm moest nog helemaal week worden dus kreeg ik een tabletje ingebracht.

Elke 4 uur zou ik een tabletje krijgen.

Ik werd aangesloten aan het CTG en was het afwachten.. 

Mijn tante is nog even gaan werken en als er iets was mocht ik haar bellen en dan zou ze er meteen weer aankomen.

CTG was prima en ik mocht “vrij” rondlopen en doen wat ik wilde.

Met manlief gewaggeld door het ziekenhuis en naar buiten gekeken het was prachtig! Nét winterwonderland, er lag veel sneeuw, zo mooi.

Rond 11 uur kwam er weer een gyn om weer even de ontsluiting te checken, een ctg maken en daarna weer een tabletje in brengen.. ik had nog steeds 1 cm dus weer afwachten en om 2 uur weer hetzelfde..

14:00 ik had even geslapen en er kwam weer een gyn, ik kreeg weer een tabletje en een ctg.. ik kreeg wat harde buiken maar nog niet vervelend, het was weer afwachten..

16:00 De gyn kwam en omdat ik nog niet meer ontsluiting had konden ze mijn vliezen niet breken en gingen ze niet meer verder voor vandaag met de tabletjes..

Ik baalde en hoopte dat mijn lichaam het verder zou gaan doen want er begon toch het een en ander te rommelen..

17:30 Ik kreeg krampen die om de zoveel tijd wat terug begonnen te komen..

Rond 18:00 zijn we naar het restaurantje gewandeld zodat man kon eten, ik wist me niet echt een houding te geven en zijn we toch maar boven gaan eten..

Tante geappt en zei zou na haar werk rond 21:00 komen.

Ik had de weeen app aangezet en ben de krampen bij gaan houden.

Rond 20:30 kwamen ze best regelmatig en ben ik in mijn bubbel gaan wiebelen op de bal.. 

21:15 - 21:30 was tante er en kwam er nog een gyn.

De “weeen” ebte wat weg en werd wat teleurgesteld.. 

Ik moest gaan slapen, omdat ik te erge kramp had om te slapen zou ik een slaapmiddel krijgen..

De gyn zou dat gaan klaar maken en ik mocht nog even douchen..

Ik heb alleen maar gehuild, ik hoopte zo dat dit door zou zetten en het voelde alsof deze “terror” voor niks geweest was.

Ik kreeg de injectie met slaapmedicatie en ben gaan liggen, manlief sliep gelukkig bij mij op de kamer.

23.00 heeft Lesley mij nog geholpen naar de wc, ik was legaal dronken.. zo van de kaart van het slaapmiddel, daar hebben we nog om gelachen..

6:00 Ik word kotsmisselijk wakker en wankel wat naar de wc, weer veel spugen en ga nog even liggen..

7:00 komt er iemand binnen en maakt mij wakker, of ik wat wil eten etc en dat er zo iemand bij ons komt..

Ik ben even gaan spugen, douche en heb iets proberen te eten. Toen kwam de gyn.

Ik had +- 3 cm ontsluiting dus ze konden de vliezen breken!

Ik was zo blij, nu ging het echt gebeuren.

Vliezen gebroken en aan het ctg..

Mijn tante geappt en die kwam er z.s.m aan.

De weeen kwamen al vrij snel,  maar ik kon het nog behappen..

De weeeopwekkers gingen aan en ik belande in een weeenstorm, ( hier was ik zó bang voor )

In mijn rug en buik.. ik raakte volledig in paniek..

De een was net weg en daar kwam de andere weer..

Wat een terror!

Rond 12:00 trek ik het niet meer, ontsluiting bleef hangen en ik was volledig in paniek.. gevraagd om een ruggenprik..

De weeen bleven maar komen er zat geen rust tussen. Dag bevallingscursus, ik wist mijn God niet meer wat te doen.

Toen kwam de gyn met het verlossende woord en zijn mijn man en nog iemand van het zhuis naar de O.K gerend.

Dit was zo erg, puffend door dat ziekenhuis, voor mijn gevoel keek iedereen en ik kon het allemaal niet meer behappen.

In de O.K kwamen de artsen, omdat de weeen bleven komen hebben ze me vast gehouden, mee gepuft en de ruggenprik gezet..

Voor mijn gevoel werkte dit heel snel en ik werd eindelijk weer mens.

De artsen zeiden, : jeetje, je kwam binnen als een wilde en je gaat lachend weg.

Waarop ik zei: ik ben nog steeds wild? 

Zit je dan, benen onder het bloed, half naakt en een bolle zeekoe door het vocht.. alles behalve knap.

Anyway, terug op de kamer.. genoten van het feit dat ik weer een beetje mens werd, bij komen van die weeenstorm en afwachten.

Ik had mijn moeder even geappt( die het thuis niet meer hield van de spanning  het was toen 13:00

Nu kon het wel snel gaan.

Lekker even geslapen,gekletst en serie gekeken..

Rond een uur of 16:00-16:30 kwam de gyn binnen, het hartje van ons meisje daalde steeds of ging juist flink omhoog..

Ze zou gaan checken hoeveel zuurstof ons meisje nog had..

Dit hebben ze ongeveer 3 (?) keer gedaan.. Een sneetje maken in het hoofdje en dan zuigen ze er een beetje bloed uit en dan controleren ze het..

Rond 17:30 begon het allemaal wel serieus te worden. 

Ze moest er uit! Er kwamen weer meer mensen binnen, er werd nog een controle gedaan en de kamer gereed gemaakt.. zo lang hadden we niet meer..

Ik zat volgens mij op een haartje na op 10 cm..

Ik mocht ff voor 17:53gaan persen, ik kreeg een zuurstof slangetje in de hoop dat ons meisje iets meer zuurstof kreeg..

Persen, zonder persweeen want er kwam vrijwel bijna niks meer..

Er werd besloten dat ik een knip kreeg, wat een paniek, daar was ik zo bang voor en de vacuümpomp.

Na een paar keer persen was daar ons meisje eindelijk! 

23-1-2019 18:06 Nová Joy.. 

2780 gram..

Zo lief en klein.. 

ze hadden geknipt in een bloedvat, dus het leek net een slagerij..

De famillie kwam ( dat heb ik allemaal niet echt mee gekregen, zo van de kaart )..

We moest nog een nachtje blijven en 24 januari om 18:00 naar huis..

Bij thuiskomst wist ik niet of ik moest huilen van blijdschap of de pijn down under.. 

eenmaal thuis kon het genieten echt beginnen, de borstvoeding verliep meteen goed, ons meisje sliep (slaapt nog steeds) fantastisch..

3 weken echt veel last gehad van de knip..

Eindelijk een einde aan de helse HG.

Maar wij zijn zo intens gelukkig met Nová! Ze doet het zo goed en is morgen alweer 6 maanden oud!

We genieten nu onwijs!