Mijn bevalling #1

Als je voor het eerste zwanger bent is alles nog super speciaal en nieuw. In mijn familie hebben wij het geluk in een poep en een scheet zwanger te worden. Gelukkig heb ik dat geluk ook meerdere keren gehad. Waar ik ook geluk mee heb gehad is dat ik nooit echt zwangerschapskwaaltjes heb gehad. Mijn vriend had tijdens deze zwangerschap niks te klagen.. Little did we know bij de volgende zwangerschappen, maar dat vertel ik later.

Ik heb tijdens deze zwangerschap doorgewerkt tot 36 weken, zodat ik daarna wat meer tijd met mijn meisje zou hebben. Gelukkig kon dit makkelijk, want had nergens last van.

De twee weken voor mijn bevalling durfde wij eigenlijk niet echt meer ver weg te gaan. Het was kerstvakantie dus het enige wat wij deden was eigenlijk de jaarlijkse familiefeestjes. Oh en we hebben grand theft auto uitgespeeld. Je moet toch wat als je alleen maar thuis aan het afwachten bent.

Op 3 januari waren we het zat. Ik was inmiddels 40 weken en 1 dag en we hadden de afgelopen twee weken grotendeels binnen gezeten. De buren deden een drankje. Dat hadden wij ook wel verdiend alcohol vrij weliswaar.

Rond 12.00 uur had ik het gevoel dat ik moest plassen dus ben ik naar huis gegaan. Achteraf gezien denk ik dat ik toen mijn slijmprop verloren ben. Ik appte mijn vriend dat ik moe was en in bed ging liggen. Voor korte duur want om 01.00 uur schrok ik wakker. Er was geen twijfel over mogelijk dat mijn vliezen gebroken waren. Er kwamen liters water uit, niemand die je daar op voorbereid blegh.

Ik had direct heftige weeën om de 3 minuten, maar omdat de verloskundige had gezegd dat het een uur moest aanhouden ben ik onder de douche gegaan.

Na een uur was het nog net zo heftig en heeft mijn vriend de verloskundige gebeld. Het was een drukke periode en het was de eerste dus de verloskundige komt ergens in de loop van de ochtend langs. Geen haast.. uiteindelijk is ze pas om 06.00 uur gekomen en heb ik al die tijd onder de douche gezeten. Inmiddels had ik al 7/8 cm en moesten wij direct naar het ziekenhuis als wij daar wilde bevallen.

Ik zag het niet voor me om al die viezigheid thuis te hebben, dus we gingen snel naar het ziekenhuis.

eenmaal in het ziekenhuis ben ik weer onder de douche gegaan. Ergens heb ik nog geroepen dat ik medicatie wilde, maar we waren al te ver daarvoor. Tijdens mijn bevallingen ben ik heel erg in mijn bubbel en heb ik weinig door van wat er om mij heen gebeurd. Van te voren dacht ik altijd; niemand bij mijn bevalling hoor! Ben geen kijkdoos. Maar uiteindelijk zaten mijn ouders en mijn schoonmoeder er en heb ik bijna niks doorgehad.

Na een bevalling heb je gelukkig tijdelijk nergens schaamte voor dus het maakte me ook vrij weinig uit haha!

Uiteindelijk kreeg ik persdrang, maar was de verloskundige bezig met twee bevallingen tegelijk wat betekende dat ik de persweeën nog weg moest puffen en wel een half uur lang!

Toen ik eindelijk mocht persen heb ik er nog bijna een uur over gedaan, maar wat was ik blij toen ze eruit was! Onze prinses Chayenna Jayda!

Ik was helemaal gesloopt en kreeg er weinig van mee toen er opeens een leger aan artsen binnen stormde. Chayenna reageerde niet direct en er was op de alarmknop gedrukt. Gelukkig begon ze net te huilen toen iedereen binnen stormde.

Net toen ik dacht dat ik klaar was kreeg ik alweer de eerste nawee. Shit, de placenta moet er nog uit. Zo gezegd zo gedaan dacht ik. Een uur later is dat ding er nog niet uit en wordt het Ok team opgeroepen. Het is zondag en ze moeten vanuit huis terugkomen. Lig ik dan met die vervelende na weeën, spuit mij maar vast plat. Jammer genoeg gingen ze daar niet mee akkoord.

Ik had veel bloed verloren en lag als een lijkbleke zombie met zuurstofmasker te wachten op de verlossing. Wat een opluchting was het toen ze me onder narcose brachten zeg. Pas rond 16.00 uur was ik weer terug op de kamer. Besef dat Chayenna rond 10.30 geboren is... en kon het genieten eindelijk beginnen.. Gelukkig mochten we die nacht in het ziekenhuis blijven waar we veel hulp kregen. De volgende dag wilde we graag naar huis en dat mocht!

Die roze wolk waar iedereen het over heeft. Die heb ik niet direct gehad, maar dat vertel ik in een volgende blog.