Mijn 3e bevalling

Met 36 weken begon officieel mijn verlof. Maar rust in mijn kont had ik niet. Tuurlijk had ik de jongens om elke dag te entertainen maar deze zwangerschap was mentaal zo zwaar geweest dat ik er veel te weinig van heb kunnen genieten. En eindelijk voelde ik me sinds een paar weekjes een stuk beter en wilde ik graag nog wat dingen aanpakken voordat ons meisje geboren zou worden. Dus in mijn eerste week verlof nog wat zaken voor mijn werk geregeld en met 38 weken stond ik nog thuis te klussen.

Toen ik de 39 weken passeerde vond ik het lichamelijk erg zwaar worden, ik merkte dat ik heel moe begon te worden en stiekem ging ik ervan uit dat de bevalling nu wel zou beginnen aangezien Harvey ook met 39 weken kwam. Omdat de laatste controle met 32 weken was bij de verloskundige en het ziekenhuis geen contact meer met me had opgenomen, belde ik maar zelf naar het ziekenhuis. Met spoed moest ik komen, door een miscommunicatie waren ze mij vergeten en had ik al die tijd geen controle meer gehad. Gelukkig bleek alles goed te gaan en spraken we af dat ze me de week erop zouden strippen.

Bij 40 weken hebben ze me gestript en naar een valse start op dinsdagavond begon uiteindelijk mijn bevalling spontaan bij 40+6.

De vrijdag voor de bevalling voelde ik me niet lekker. Al de hele dag had ik last van mijn buik en het liefst wilde ik met rust gelaten worden. Gelukkig was mijn zus er en had ze me met de jongens opgehaald om bij onze ouders te kunnen zijn. S’avonds gingen we vroeg naar bed en voelde ik al wat krampen. Omdat ik al eerder die week valse weeën had gehad, stond ik van deze krampen niet zo te kijken. De nacht verliep voor mij wat onrustig met krampen om de 20 minuten maar omdat ik zelf toch weer steeds in slaap viel wilde ik wachten tot het ochtend zou worden.

Toen de jongens om half 8 wakker werden besloot ik om mijn weeën voor een uurtje te timen aangezien ze er nog steeds waren. Bij het timen kwamen de krampen toch echt wel om de 10 minuten. Dus besloot ik om op te staan en maar eens wat te bewegen zodat de weeën zouden gaan beginnen. Toen ik naar de wc ging zag ik dat ik bloedverlies had.

Diep van binnen voelde het echt aan dat de bevalling begonnen was maar ik zat nog een beetje in de ontkenningsfase, bang dat het weer een valse start zou zijn. Dus ging ik eerst rustig ontbijten, nog wat facturen maken en even douchen om te kijken of mijn weeën erger zouden worden.

Tijdens het douchen werd het toch echt wel pijnlijker en kwamen de weeën sneller op elkaar en besloot ik toch maar eens het ziekenhuis te bellen. Ik was (natuurlijk) gelijk welkom. Dus gauw mijn ouders gebeld zodat ze de jongens konden halen en zelf maar even gauw omgekleed en de laatste spullen gepakt tussen de weeën door. Onderweg naar het ziekenhuis hoopte ik heel erg dat ik toch iets van 3 cm zou hebben zodat ze ons niet weg zouden sturen. Toen we rond 11u in het ziekenhuis waren sloten ze me aan de monitor, beantwoordde we alle vragen en werd ik uiteindelijk gecontroleerd.

Bij controle bleek ik al 5 cm te hebben. Wat was ik hier ontzettend blij mee en ook echt trots dat ik al 5 cm had bereikt. Omdat ik al 5 cm had en dit mijn 3e bevalling was en de kans groot was dat het allemaal snel zou gaan, moest ik gelijk beslissen of ik een ruggenprik wilden hebben. Maar dat wilde ik graag voorkomen en met de pijn viel het nog reuze mee. Dus besloten we om later op de dag voor een pompje te gaan als dat nodig mocht zijn.

Jeffrey ging nu eerst maar alle spullen uit de auto halen en de verpleegkundige zou zo terug komen. En op dat moment begon de pijn heftig te worden! Gelukkig was Jeff snel terug en riep ik gelijk dat ik een pompje wilden hebben. Tegen 12u kreeg ik het pompje en kon ik een beetje op adem komen. Daardoor kon ik nog even commanderen welke kleertjes voor de baby klaar gelegd moesten worden.

Een uurtje later kreeg ik pers weeën en was ik even in paniek omdat het zo snel allemaal ging wist ik even niet meer hoe ik moest persen. Maar de gynaecoloog zei precies wat ik moest doen en is Lexus Lilly Delphine na 2x persen om 13:08 geboren.