Medische indicatie

Nu de tweede bevalling voor de deur staat denk ik ook meer terug aan mijn eerste bevalling. Hier ging ik vrij nuchter in, had een simpel geboorteplan en geen hele specifieke eisen of wensen. Ik wilde het laten afhangen van de situatie en hoe ik mij voelde of ik al dan niet gebruik wilde maken van pijnstilling etc. Eén ding wist ik wel zeker en dat was dat ik in het ziekenhuis wilde bevallen. Achteraf gezien was dat maar goed ook...

Na mijn bevalling werd er wel meerdere keren in het ziekenhuis aangegeven dat het best een heftige bevalling was geweest maar omdat het voor mij de eerste was en dus het enige referentie kader wist ik niet echt beter. Eigenlijk pas nu ik voor de tweede keer moet gaan bevallen realiseer ik mij dat er best wel wat complicaties zijn geweest de eerste keer. Mede omdat mijn placenta niet los kwam ben ik bijna 2,5 liter bloed verloren (normaliter heb je zo'n 5 liter bloed, bij zwangere vrouwen is dat echter vaak iets meer). Daarnaast had ik koorts tijdens de bevalling en moest mijn dochter Ruby daarom na de geboorte aan de antibiotica. Dit betekende dat ze nog 4 dagen moest blijven op de afdeling Neonatologie en dat ze dus niet bij mij mocht liggen. Op dat moment heb ik daar niet echt bij stil gestaan, het was nu eenmaal zo en het gaf mij de tijd om ook te herstellen. Plus dat er goed voor haar gezorgd werd in het ziekenhuis en ik gelukkig op ieder moment van de dag/nacht naar haar toe kon. Wat vervelender was is dat het operatief verwijderen van de placenta langer duurde dan gedacht waardoor mijn vriend mij na 2 uur is gaan zoeken en Ruby met de assistent heeft aangekleed etc. Wat ik mij mede door de campagne van het Rode Kruis "Voorkom een moede(r)loos bestaan" realiseer is dat vrouwen in andere landen het simpelweg niet overleven met deze complicaties. 830 moeders sterven dagelijks door zwangerschapscomplicaties. Wat dat betreft mogen we in Nederland heel blij zijn met de zorg die hier geboden wordt. 

Door de complicaties bij mijn eerste bevalling ben ik nu met 36 weken overgedragen naar het ziekenhuis en heb ik een medische indicatie. Uiteraard hoop ik dat ik dit keer niet zoveel bloed verlies, hoewel ik mij ook heb verbaasd over het feit dat je lichaam dat zelf ook vrij snel weer aanmaakt. Een week na de bevalling liep ik mijn eerste rondje als trotse moeder achter de kinderwagen. Tevens hoop ik dat ik niet 4 dagen hoef te blijven want dit keer heb ik al een kleine meid thuis zitten waardoor ik dat wel echt veel vervelender zou vinden (hoewel 1 nachtje " rust" misschien wel fijn is:). De gynaecoloog heeft aangegeven dat de kans zo'n 40% is dat de placenta weer niet los komt en ik dus vrij snel na de bevalling weg moet om deze operatief te laten verwijderen. Hier stel ik mij dus maar op in dan kan het alleen maar mee vallen. Verder zie ik er niet tegenop maar ben ik vooral benieuwd naar baby May! Lang kan het nu niet meer duren.

Liefs Aimée