Medische bevalling vs thuisbevalling..

Er is veel discussie maar ook taboe over de plaats van bevallen.. Ik wil jullie meenemen naar mijn ervaringen om t laten zien dat er ook een andere kant van een verhaal is... Ik begrijp zeker dat iedere bevalling, kijk en ervaring anders is!

Vandaag mijn eerste ervaring.. met 39 weken voel ik minder leven en wordt na een korte check up naar het ziekenhuis gestuurd door de vk. Daar heb ik maar liefst 3,5 uur aan de ctg gehangen omdat het wat druk was.. alles was goed en ik mocht naar huis.. 2 uur later krijg ik telefoon van het ziekenhuis. Ze zagen wat hartslagdipjes bij mijn harde buiken en wilde de dag daarna nog een ctg doen als extra controle. De dag erna kom ik in het ziekenhuis waarbij meteen gemeld wordt dat ik ongeacht de uitslag in het ziekenhuis moet bevallen.. dag gewenste thuisbevalling en dag eigen verloskundige.. Ik heb wat lichamelijke problemen dus ik pas mijn geboorteplan aan op de huidige situatie..

Elke 2 dagen op controle en de eisen werden steeds strenger.. van bellen na 2 uur weeën, 1 uur weeën naar zogauw je denkt dat het begonnen is direct bellen.. 

Met 40+1 wordt ik om 2.35 wakker.. dat lijkt wel een echte wee.. (Al 3 weken had ik savonds flinke oefenweeen) ik heb getimed en ben in bad gegaan.. het was serieus, ze kwamen elke 5 minuten en duurde 1 minuut. Wel waren ze prima op te vangen.. om 5.30 heb ik het ziekenhuis gebeld en we mochten komen..  

Om 6 uur aan de ctg, om 6:40 hebben ze nog steeds geen wee op papier. De vk van het ziekenhuis doet dan maar een inwendig onderzoek om te kijken en wat blijkt bijna 4 cm. Het is dus toch echt bezig ondanks dat de ctg zegt van niet.. ze besluit mijn vliezen te breken want het is bijna dienstwisseling en ze wil niet dat ik naar huis gestuurd wordt. 

Ons zoontje krijgt een sensor op zijn hoofd om zijn hartslag in de gaten te houden.. 3 sensoren, 2 plakkers, 2 kabels, 2 verschillende apparaten verder en nog krijgen ze geen goede meting. Ze gaan met banden dan maar uitwendig meten. Maar met elke wee valt de meting stil en zien ze geen hartslag van de baby.. die is er wel, maar ze kunnen hem niet vastleggen, dat waarvoor ik dus in het ziekenhuis ben.. 

In overleg mag ik even losgekoppeld worden om onder de douche te gaan. Ik wil geen pijnbestrijding omdat mijn lijf anders reageert op medicatie en ik allergisch ben voor morfine. Ik wil het dus proberen te redden met warmte. Er wordt streng gezegd dat ik maximaal 15 minuten mag douchen omdat ik daarna weer aan de ctg moet..

Mijn man klopt na 20 minuten op de deur, ik moet er onderuit want de tijd is al ruim voorbij.. Balen! Want het was zo fijn. Ik droog me af en kom op de kamer, geen verpleegkundige, verloskundige of dokter in de buurt... dus drukken maar op het belletje. Na 25! Minuten wachten komt er iemand op de kamer, waarom ik belde?? Uhh, ik moet aan de ctg? Ik had dus nog veel langer onder de douche kunnen zitten....  

Ze koppelt me vast en vertrekt weer..