Lars

 Hoi iedereen, ik ben sylvia 35 jaar, 18 jaar samen met de liefste man en 7 jaar getrouwd samen!8 jaar geleden op 14 mei 2012 werden we eindelijk na een hele lange tijd eindelijk papa en mama van onze zoon Lars.

Al vrij snel wisten we dat we een kindje wilden, we waren verhuisd naar een eengezinswoning..hadden mooie reizen gemaakt en op onze laatste trip naar Mexico hebben we daar de pil weggegooid! Zoals meeste vrouwen wel denken, ik ben zo zwanger..dacht ik dat dus ook ! 

Helaas na een jaar zelf proberen kwamen we in het ziekenhuis terecht voor onderzoeken waar niks uit kwam.na een paar jaar kregen we de kans voor iui  3 pogingen gedaan maar helaas, maand na maand kregenwe een teleurstelling te verwerken, om van de hormonen maar niks te zeggen ! Werd er een compleet ander mens van..maar hey alles voor onze droom..uiteindelijk werden we doorgestuurd voor ivf, de eerste afspraak stond gepland in september.

Helaas kreeg ik 8 jaar geleden rond deze tijd te horen dat mijn vader ernstig ziek was en hooguit 3 maanden te leven had, alles werd op de achtergrond geschoven en heel misschien gingen we toch naar dag gesprek voor het traject ivf! 30 augustus 2011 kwam mijn vader te overlijden, een hele grote klap..mijn man kwam er mee om eens een test te doen, het was tenslotte al een tijdje geleden hahaha..ik lachte hem vierkant uit, welke man let daar nou op zou je denken? En zwanger worden lukte ons toch niet dus ik ben echt niet zwanger riep ik nog ! En toen bleek ik zwanger...spontaan, hoe dan ??? Nou ja hoe dan klinkt gek maar als je altijd hoort nee mevrouw u kunt echt niet zelf zwanger worden..ga je aan jezelf twijfelen.

De zwangerschap was prachtig..maar de bevalling was een hel! 

Ontsluiting die niet op gang kwam na ik was ingeleid..was 42 weken, na 33 uur kreeg ik een ruggenprik en toen ging het snel! Alleen zat onze Lars klem onder mijn borsten, de navelstreng bleek afgescheurd toen hij werd geboren..hij was paars en gaf geen kik..na 10 minuten reanimeren hoorden we hem eindelijk huilen...hij moest gelijk in de couveuse en werd naar de kinderafdeling gebracht en we moesten samen een week in het ziekenhuis blijven..gelukkig heeft hij er niks aan overgehouden! 

Binnenkort vertel ik meer over de afgelopen jaren en Hoe het nu gaat !