Ja ja..even een update hier!

Pff nou heb me toch een week achter de rug! Laatste controle bij de vk gehad woensdag zoals jullie weten, bleek dat mijn vruchtwater wat weinig was... Reden dus om in te leiden en werd meteen opgenomen.

Vreselijk zeg, had niet eens afscheid kunnen nemen van mijn oudste...die wist niet waarom mama ineens niet meer thuis kwam!

De volgende ochtend eerste pil geslikt, normaal geven ze 50mg om te beginnen, maar omdat het bij mij al rommelde zogenaamd, zou 100 net dat stootje kunnen zijn om de bevalling op gang te brengen.

Weeen begonnen inderdaad bijna een uur later...maar geen onstluiting dus nog een 100mg geslikt 3 uur later. En drie uur later nog 100. Dit ging dus zo door, 3 dagen lang wee na wee, maar geen ontsluiting...sterker nog, zelfs de cervix rijpte niet, alles zat potdicht ineens terwijl ik met 34 weken op bedrust moest vanwege voorweeen!

Gisteren hadden we de hoop eigenlijk al opgegeven, en begon men over keizersnede, waar ik als de doods voor ben hier haha... Om 5 uur smiddags nog eens gecheckd en nog steeds geen verandering, dus morgenvroeg (vandaag dus) zouden ze hem halen via keizersnede. Ik stond al op de lijst en al...

Onze zoon kwam me voor het eerst bezoeken want hij had me al 3 dagen niet meer gezien, en och wat deed dat pijn toen hij begon te huilen dat ik mee moest naar de auto, naar huis... bah bah, heb me wat afgehuild gisteren!

Om 8 uur ga ik dus helemaal ontmoedigd liggen, en beginnen die weeen ineens toch wel wat pittig te worden...even naar de wc en ja hoor, bloed! Blij dat ik was lol...

Personeel gezegd, maar omdathet zo druk was op de afdeling (elke dag wel zeker 4 babies geboren sinds ik er lag...), en omdat niemand het meer verwachtte, werd het niet echt serieus genomen...

om 9 uur had ik persneiging en liet ik dit weten...de vk was NET naar huis om te eten, en niet bereikbaar omdat ze de telefoon had laten liggen in de auto. De zuster kwam me checken en kon niet eens meer naar binnen met haar vingers zei ze, en riep direct dat zijn hoofd al daar was en dat mijn man het niet meer ging halen... en de vk waarschijnlijk ook niet, als ze de vliezen zouden breken, was ie er zo uit...ik moest dus even proberen niet te persen want dan zou het misgaan. Lekker!

In alle spoed naar de bevalkamer gereden, mijn man kwam net op tijd, en toen na 10 minute kwam de vk ook.

Ik had dus al helemaal gedacht van joepie, na 3 dagen weeen, hoef ik nu alleen nog maar te persen en done...

Nou, dus niet...toen de vk checkte bleek ik pas 3cm te hebben! Talk about a slap in the face!! Ik was echt zoo ontdaan!

Ze brak de vliezen maar en ineens begon een weeenstorm die echt niet leuk was... Ik was al zo kapot door alles en 3 dagen lang met weeen rondgelopen te hebben!

Maar goed, je moet door he...

Op het laatst rond half 11 savonds hield ik het niet meer uit, ik riep links en rechts het niet meer aan te kunnen, maar toen ze checkte was ik pas 7cm... 3 weeen later kon ik het persen niet meer houden en heeft ze de laatste cms (ik was toen 8 ineens) met haar vingers weggeduwd (echt niet prettig kan ik je zeggen!) En met 4 keer persen was hij er om 12:12am vanmorgen...

We hebben er dus een zoon bij eindelijk, en we zijn al lekker thuis weer...

jammergenoeg ben ik harstikke ziek en verstopt nu, voel me zooooo belabberd en grieperig. dat ik er niet echt van genieten kan...

Oh zijn naam is Mielo en hij was 3500gram en 48 cm lang...

:)vandaar dus dat ik er een tijdje niet was haha