Snap
  • Bevallingsverhalen
  • snellebevalling
  • pijnachteraf
  • oepsfoutje
  • hetleedvanonderenheet

Het leed van onderen

Ons mooie meisje is nu 3 maanden en wat een rollercoaster was dat zeg. Na een snelle bevalling van 45 minuten mochten we de volgende dag naar huis. Ik moest een nachtje blijven omdat ik zwangerschapssuiker had en de kleine om de 2 uur werd gecontroleerd. Maar wat was ik blij dat ik lekker naar mijn eigen huisje mocht met me eigen bedje. 

Thuis gekomen kwamen mijn ouders gelijk de hond brengen die daar even was logeren. Ons meidje lag in de maxicosi zodat ze kennis konden maken. En wat deed onze hond het goed. Gelijk kwispelen en snuffelen aan de kleine. Ook kwam die dag onze kraamhulp en dat was gelukkig echt een fantastische vrouw. Ik had nogal wat moeite met mijn dochter te accepteren omdat de bevalling zo snel ging en zij heeft me er echt bij geholpen. 

Toen ze na 8 dagen weer wegging heb ik echt wel een traantje gelaten. Want wat ging ik haar missen en ook spookt er door je hoofd hoe nu verder. Ik was verkeerd gehecht na de bevalling en had er nog steeds veel last van. 

Alleen werd de pijn van onderen steeds erger. Op een gegeven moment kon ik niet meer zitten en lopen deed ook zeer. Toch er maar mee terug naar de huisarts. Er bleek echt iets goed verkeerd te zijn. Door de schaamlip heen zat een gat en een deel van de lip was in tweee gesplitst dus ik had er 3 i.p.v. 2. Heel fijn natuurlijk. Dus terug naar de gynecoloog en die constanteerde dat mijn klachten alleen verholpen konden worden door een operatie. Hier zit ik nu dus nog op te wachten en tot die tijd mag ik lekker met pijn lopen. Zitten lukt alleen met een dik maandverband in en tillen etc gaat allemaal gewoon niet. 

Dan vraag ik mij soms toch af hoe kunnen ze het niet gezien hebben. Waarom had ik maar 2 hechtingen en heeft de verloskundige die mij kwam controleren niets gezien. En dat terwijl de kraamzorg meerdere keren had aangegeven dat het allemaal niet goed zat. 

Inmiddels heb ik te horen gekregen dat ik volgende week vrijdag geopereerd ga worden en dan hoop ik toch echt dat ik me gewoon weer vrij kan bewegen en echt van mijn kleintje kan gaan genieten zonder steeds rekening te houden met wat er van onderen allemaal speelt 

4 jaar geleden

Helaas is ook de operatie mislukt en moet ik weer onder het mes. Ook een complicatie in mijn heup waardoor er een zenuw of verrekt of beklemd is komen te zitten hiervoor mag ik in januari naar de neuroloog. Van mij mag er nu wel een einde aan komen want ik ben het wel zat

4 jaar geleden

Heftig zeg! Raar dat het zo fout kan gaan. Hoop dat het na de operatie snel beter gaat