9 jaar geleden
GBS draagster, bevallen in het ziekenhuis ?
Zijn er meer moeders die GBS draagster zijn en moesten deze ook in het ziekenhuis bevallen ?
Inmiddels ben ik 35 weken zwanger en zie eruit als iemand die ongeveer 45 weken zwanger is ;-)
Omdat ik draagster ben van de bacterie Streptococcen (groep B streptococcen om precies te zijn ) moet ik in het ziekenhuis bevallen. Onze oudste dochter is van deze GBS bacterie doodziek geweest als klein babytje , vandaar dat ik hier eens een keertje wat van op Mamaplaats wilde zetten......ik ben het tot nu toe nergens tegengekomen namelijk. Het protocol geeft aan dat zwangeren die draagster zijn van deze bacterie voor de geboorte van de baby een hoeveelheid anti-biotica via infuus krijgen toegediend om te voorkomen dat de baby de bacterie tijdens de geboorte overneemt. Hoewel 1 op de 5 zwangeren draagster is weten de meeste mensen dit niet eens, alleen als je b.v regelmatig blaasontsteking hebt kan dit door deze bacterie worden veroorzaakt en wordt je daar ook op getest.
Gelukkig wordt daar best goed op gelet, als je bedenkt dat deze infectie voor een baby echt levensgevaarlijk is.
Wat mij betreft is het grote nadeel hiervan dat je vroegtijdig in het ziekenhuis moet zijn...dat is zeker lastig als je snel bevalt. Ook wordt je aan de CTG gelegd om de conditie van de baby in de gaten te houden, zodat je erg weinig bewegingsvrijheid hebt om de weeen op te vangen. Het komt erop neer dat je eigenlijk verplicht op bed ligt want de banden van het ctg blijven niet goed zitten als je wilt gaan staan of lopen.
Na de bevalling moet de baby nog minimaal 24 uur worden geobserveerd en als het allemaal goed gaat mag je daarna naar huis.
Het blijft een vervelende bacterie, ik heb er 1 keer in het kraambed een baarmoederonsteking door gehad waarna ik dus weer moest worden opgenomen omdat ik superhoge koorst had...en een keer een heftige blaasontsteking.
Zijn er meer moeders op Mamaplaats die dit hebben en dezelfde of een andere behandeling kregen , of er meer over willen weten.....?
Anoniem
Ik ben ook draagster en onze zoon heeft 2 maanden op de NICU gelegen. Daarna nog een jaar sondevoeding en medische zorg thuis gehad ter gevolge van GBS. Zou ik met jou in contact kunnen komen? Ik weet dat dit een oud artikel is, maar ik heb wat vraagjes. Groetjes, Laurie
Hallo Ik ben zelf ook gbs draagster en moet nu ,net als mijn twee vorige zwangerschappen in ziekenhuis bevallen. Bij ons eerste kindje waren we allerwegen echt doodziek . Ben bevallen met 41 graden koorts en m'n kleine man ook . Is jammer genoeg weinig over bekend maar is voor moeder en kindje een naar iets. Nu ben ik 25 weken en vanaf 30wk wil de gynaecoloog al met de antibiotica beginnen ivm tweeling zwangerschap . Mijn advies is ook ,naar eigen ervaring Ben je in de tweede en derde deel van je zwangerschap beroerd zonder dat je een griepje heb zeg het tegen de verlos/ gyn om op GBs te laten testen.
Anoniem
Even wat van me laten horen. Het gaat goed hier. De pijn en de benauwdheid lgegin eigenlijk al achter me. Daar had ik zondag en maandag erg veel last van. Ik dacht, dat ik weer vocht achter de longen had. Maandagavond had ik besloten om dinsdag een dokter te bellen. Maar dinsdag was de pijn zo goed als verdwenen. Ik hoopte, dat de benauwdheid ook 'vanzelf' zou verdwijnen en belde geen dokter. Woensdag belde de gynaecoloog en vroeg hoe het met me ging. Ik vertelde dat ik me goed voelde, maar dat ik wel weer last had gehad van pijn en benauwdheid,net zoals in het ziekenhuis. Om een heel lang verhaal kort te maken: de gynaecoloog vertrouwde het niet en heeft voor dezelfde dag nog onderzoeken aangevraagd bij de hematoloog en de radioloog. Hij zei erbij, dat het in 9 van de 10 gevallen niets was, maar dat hij toch zeker wilde weten of het geen longembolie was. Hij zei, dat ik al genoeg had meegemaakt en bovendien de zorg heb voor 10 kinderen. Daarom meteen die onderzoeken. Zijn bezorgdheid had ook te maken met de risicofactoren, die ik had, om longembolie te krijgen: pas bevallen, pas geopereerd, bedlegerig geweest en ook familiair belast. De bezorgheid bleek terecht: op de scan waren verschillende emboliebn te zien. Achteraf denkt de dokter, dat ik ook tijdens mijn ziekenhuisopname al longembolie heb gehad, omdat ik de pijn thuis hetzelfde vond aanvoelen als in het ziekenhuis. Ik moest blijven vanwege het risico van een losschietend stolsel en ook moeten de medicijnen (bloedverdunners) ingeregeld worden. Als mijn bloedwaarden morgen en zaterdag goed zijn, mag ik naar huis. Ik moet dan nog een half jaar bloedverdunners slikken en onder controle blijven bij de trombosedienst.Ik voel me gelukkig niet ziek, hoewel dit natuurlijk wel een tegenvaller is.Bedankt weer voor het meeleven!
kuikentje
Onze dochter had er bloedvergifiting van, en heeft ook 2 weken in het ziekenhuis gelegen. We hadden geen paar uur later in het ziekenhuis moeten komen, want dan waren we haar kwijt geweest. De huisarts wilde er niet aan dat ze echt wat ergs mankeerde, maar gelukkig had ik er zelf een heel ander gevoel bij....! ALs ze het bij jou van te voren hadden geweten was er misschien andere en meer anti-biotica toegediend....het testen van alle zwangere vrouwen geeft waarschijnlijk een te hoog aantal ziekenhuis bevallingen, ze vinden het niet nodig in ieder geval.