10 jaar geleden
Gaat alles wel goed?
mijn eerste gedachte na de berichtjes die ik vanmorgen van mijn vriendin kreeg.
Vanmorgen rond een uur of half 8 kreeg ik een paar berichtjes binnen. Ik zat met mijn zoon in e bus naar de opvang, dus ik besteedde er geen aandacht aan. Rond een uur of half elf dacht ik op mijn werk, laat ik even mijn telefoon bekijken. Meestal heb ik rond die tijd wel een berichtje van mijn man, in de trant van ik denk aan je. Vanmorgen niet. Ik vond een aantal berichtjes van mijn vriendin: Ze was met 32 weken en 3 dagen bevallen van haar zoon. Mijn eerste gedachte: Dat is wel erg snel, gaat het wel goed met jou en je kleine? Dus ik stuurde haar een berichtje terug: Oeps dat is onverwacht, gaat het wel goed met jullie?
10 minuten later nog geen reactie, ik dacht dit is niet goed. Dus ik bellen, gelukkig ze nam op. Ja het is erg snel, maar het is naar omstandigheden goed. Gelukkig, dan kan ik je feliciteren, zei ik. Ze zegt ik bel je vanavond terug.
Avond. Ja gelukkig ze belde terug. Ik hoorde dat ze binnen 2 uur na het breken van haar vliezen was bevallen. Ze wilden nog weeënremmers en longrijpingsinjecties geven, maar ze had al volledige ontsluiting. Haar kindje ligt in de couveuse en ademt op dit moment zelfstandig. Dat sterke ventje. Ik hoop zo dat het goed gaat en blijft gaan. Het is wel een flink kindje (ruim 2 kilo en 46 cm). De kansen zijn goed. Ze heeft me trouwens vanaf het begin af aan gezegd dat ze haar kindje niet de volle 40 weken zal dragen. Ze verwachtte het zelf eind deze maand of misschien begin oktober. Gister zette ze nog op facebook dat alles klaar was, maar dat ze nog even wilde genieten van die kleine man in haar buik. Nou dat was inderdaad even. Ze besefte pas vanavond dat ze niet meer zwanger was en dat ze al bevallen was. Ik zeg tegen haar geniet nu van je kleine man, zoveel als je kan. Het zal straks wel moeilijk worden als jij wel naar huis mag en hij moet nog blijven. Weet ook dat ik er voor je ben als het nodig is. En ja ik kom graag naar jouw kleine man kijken, maar pas als jij daaraan toe bent. Dus laat me dat weten. En ja ik weet dat je nu druk bent en niet meteen zal reageren op mijn berichtjes, maar dat snap ik.
Gister kreeg ik ook nog ander nieuws: een andere vriendin is 13 weken zwanger van haar eerste. Gefeliciteerd meissie. Hopen dat je geen last hebt van de zwangerschap.
Weer even zomaar een dag met een gouden randje
CFK
Bedankt voor alle lieve reacties. Ze had zelf nog niet door dat ze door het ziekenhuis geleefd zou worden. ik heb haar wel gewaarschuwd. Ik heb dit namelijk al eerder meegemaakt. De dochter van mijn stiefzus is 5 weken na mijn zoon met 34 weken en 2 dagen geboren. ik heb gezien hoe moeilijk zij en haar vriend het toen hadden. Ik heb mijn stiefzus mijn zoon nog in handen gegeven met de mededeling hou dit kindje maar vast en hou je eigen kindje nog maar even in je buik. Als ik zeg dat mijn vriendin me altijd kan bellen dan meen ik dat en zij weet dat. Ze zal dan ook zeker bellen als ze er behoefte aan heeft. Ik app haar wel regelmatig om te vragen hoe het gaat. Morgen even langs het ziekenhuis om haar en haar vriend een hart onder de riem te steken ;), gewoon omdat het kan. Het kindje mag ik nog niet zien, zeker gezien het feit dat mijn kleine man een beetje verkouden is en ik zeker geen virus wil overdragen. Vooralsnog gaat het goed met die kleine man. Hij ademt zelfstandig en mag af en toe de couveuse uit om te buidelen.
Anoniem
Elke keer als ik dit soort berichtjes lees, dan doet het me weer denken aan mijn eigen meisje (met 34 weken geboren en erg ziek).. het is voor anderen die dit soort dingen niet hebben meegemaakt soms moeilijk te begrijpen hoe het er allemaal aan toe gaat... je vriendin en partner worden op dit moment 'geleefd' in het ziekenhuis... en hun kleintje die zal nog even goed z'n best moeten doen in de couveuse en heel erg duimen dat hij gewoon niet ziek wordt en er verontrustende foto's zijn....ik hoop dat haar zoon het goed doet aankomende weken.... Je kunt als vriendin gewoon aanbieden om te koken bijvoorbeeld, of nodige dingen te halen in de stad, boodschappen halen of halen en brengen naar het ziekenhuis, of bult strijk/wasgoed wegwerken.. ik was heel blij met al mijn eetadresjes en alle gebrachte tupperwarebakjes met voedzaam eten erin die we zo even konden opwarmen in de eerste paar weken... ook merkte ik dat veel mensen niet meer durfden te bellen/smsen of kaartje te sturen.....de cadeautjes die ik toentertijd kreeg zijn mij nog steeds dierbaar ...toen een vriendin mij per post een setje prematuurkleertjes toe zond en een andere vriendin mij een boek gaf over prematuur geboren kindjes met een daarbij een behorend dagboekje waar ik tijdens de couveusetijd in kon schrijven ... Ik kan nog wel even doorgaan zo;)...maar wens ze vooral sterkte!
Fashionbee
Jeetje idd best heftig..., ben zelf morgen 27 weken en nog helemaal niet klaar voor de komst... Babykamer moet nog helemaal gedaan worden, is nu een gestript kamertje...ai....toch maar snel aan de slag gaan! Maar wat een opluchting dat alles goed is. Wens ze veel geluk met dat sterke mannetje!
braamn
Fijn dat alles goed is, lijkt me toch best heftig.