En dan wil ze er uit, of toch niet? (Vervolg)

Nadat de navelstreng door geknipt was door manlief volgde de placenta al gauw. Gelukkig en moe was ik met mijn kleine meisje aan het bijkomen, terwijl ik gehecht werd, toen opeens alle alarmbellen afgingen. Voor ik het wist was dochterlief bij papa gelegd, ik aan het zuurstof en mijn bed achterover gekiept. 

De gynaecoloog werd opgepiept en ik werd in sneltreinvaart naar de ok gereden. Daar lag ik dan als pas bevallen vrouw op de ok, half beseffend wat er was gebeurd. 2,5 liter bloed lichter en niet wetend wat er met mijn kleine meisje gebeurde. 

Een uur later, toen ik wakker was uit de narcose werd ik terug gereden naar de kraamsuite, mijn ouders waren er al en ook mijn schoonouders kwamen al snel. Dl was ondertussen al aangekleed en eindelijk kon ik echt van haar gaan genieten. 

Ik heb `s nachts nog 1 liter bloed gekregen. En dat betekende helaas het einde van mijn bloeddonorschap. Maar ik weet nu waar ik het voor gedaan heb.