En dan val je letterlijk van je roze wolk af!

Soms loopt het toch net even anders dan je gehoopt had!

Eindelijk na een miskraam die fout ging bij 9 weken toch weer zwanger geworden. 13 zware weken gehad door spanning maar gelukkig ging alles goed. Onze kleine meid groeide goed en was een enorme stuiterbal in mijn buik. De 20 weken echo was perfect, eigenlijk alle echo's wel. Wat wil je als aanstaande moeder nog meer? Na verloop van tijd werd het steeds zwaarder, ik kwam geen gram aan maar viel alleen maar af terwijl mijn buik anders zou zeggen. De laatste maanden enorm vaak op de afdeling gezeten omdat mevrouw het nogal leuk vond om me te pesten. Altijd leuk als je steeds weer voor de kaatse kut naar zo afdeling gaat. Met 36 weken werd er toch maar besloten om haar met 38,1 te halen. Ze zou aan de grote kant zijn en ik trok het niet meer. Zeker niet in die hitte. Man man man leek wel een olifant. 

Daar was dan eindelijk de dag dat ingeleid zou worden. Alles liep op rolletjes totdat ik met 2 cm al persweeen kreeg. Nou nou ik heb me netjes in gehouden maar jeetje ik kon wel los gaan. Ruggenprik en nog zeker 3 uur daar gelegen omdat me bloeddruk steeds weer daalde. Eindelijk mocht ik naar boven en jahoor eindelijk 10 cm. Nou de zinnen die uit me kwamen omdat ik er zo klaar mee was krijg ik nog steeds te horen. " Ze moet eruit" " ik moet poepen" " Nu word ik boos". En daar was ze binnen een zucht en een scheet vloog ze eruit en wist haar papa even niet waar hij het moest zoeken. Ze huilde enorm. Elke baby huilt maar houden daarna ook op. Onze lieve Lente niet. Ze bleef huilen. Mijn moederinstinct zei meteen dit is niet goed. Dat bleek ook na een uur. Alle controles waren goed totdat er in haar mondje werd gekeken. De woorden " ik ga er even een kinderarts bij halen want er is iets niet goed" staat in onze geheugen gegrift. En daar donderden we zo van onze roze wolk! Onze regenboog baby werd geboren met een palatoschisis (opengehemelte) daarbij ook een korte onderkin (Pierre Robin syndroom) waardoor haar tong in haar keel zakt waardoor haar zuurstofgehalte niet goed ging. Gelijk kwamen de vragen. Maar we werden enorm goed geholpen na de eerste nacht waar ze 2 x blauw aanliep. Ze werd meteen opgenomen op couveuse afdeling en werd er een sonde en allemaal apparatuur aangesloten. Na een week mocht ze eindelijk mee naar huis.  En daar begon onze reis. Onderzoeken en alles, ziekenhuis in ziekenhuis uit. Huisarts hier en huisarts daar maar alles voor onze kleine meid. Over 7 dagen haar eerste operatie en dan is ze bijna 11 maanden. Spannend zeker maar we kunnen niet wachten. Ze is ons speciaaltje  en ja ze hebben ons bang gemaakt maar met wat? Nou onze meid laat iedereen versteld staan!!