Snap
  • Bevallingsverhalen
  • Bevalling
  • #proudmom
  • #HG
  • #hyperemesisgravidarum
  • #hyperemesis

Eindelijk na maanden strijden is ze er!!

Na een lange heftige zwangerschap was het plan om onze dochter te halen met 39 weken dmv een inleiding! Echter was dit keer het plan dat ook mijn lichaam er klaar voor moest zijn en de 2-3 cm ontsluiting zelf moesten komen... Euh die centimeters kwamen niet zelf. Elke 3 dagen hadden we een check. Met 40 weken gaf ik aan niet meer te kunnen en hadden de verloskundige en gynaecoloog ook al besloten om door te pakken. De dag erna was het zo ver, ‘s ochtends heel vroeg mochten we ons melden. Ik was totaal niet zenuwachtig. Bij de 1e bevalling had ik tenslotte zelf alle controle ik vond die bevalling geweldig.

Na het breken van mijn vliezen was ik weer eens niet te prikken voor het infuus met weeënopwekkers. Dit duurde een tijd en inmiddels rommelde het wat in mijn buik. Uiteindelijk lag ik tegen half 9 aan de weeënopwekkers. De eerste bevalling duurde 16 uur, dus ik ging er vanuit dat ze in ieder geval pas vanavond zal komen.

Gek genoeg deden de weeënopwekkers het zo snel. Ik keerde bij elke wee even terug in mij zelf, lette op mijn ademhaling maar vond ze toch wel steeds heftiger worden. Ik merkte langzaam dat het in mijn zelf keren moeilijker werd, hup een warme douche, beweging kan de bevalling bevorderen. Ik besefte mij dat dit 16 uur volhouden onmogelijk is. Onder douche geeft iets van ontspanning maar ik trek het niet, ik kan mij niet meer concentreren op de weeën ze zijn zo krachtig zo kort op elkaar... ik geef een paar keer aan dat ik het niet ga volhouden maar de weeën duren nog net te kort en voor de 4e keer gaan de weeënopwekkers omhoog. Oh hadden ze dit maar niet gedaan! Ik heb geen controle meer, de weeën komen steeds sneller en de tijd tussen de weeën word korter en korter... Hallo weeënstorm, ik kan niet meer bij komen tussen de weeën door, ze volgen elkaar op zonder pauze. Ik probeer ze weg te puffen, begin te hyperventileren en te schreeuwen om een ruggenprik! Ik word onder de douche vandaag gehaald en afgedroogd. Kom op bed te liggen en zeg nogmaals Nu!! iets voor de pijn, bij elke wee schreeuw ik, raak ik in paniek, en vraag ik om pijnbestrijding. De verloskundige legt uit dat we een ruggenprik niet meer halen want dan beval ik straks op de OK. Ik denk nog die is gek, ze komt pas vanavond. Zo snel kan niet hoor! Ik blijf vragen en schreeuwen nu iets voor de pijn. Ze krijgen mij niet meer in het juiste ritme. Ik krijg nog een prik in mijn been die met 15 minuten ongeveer zijn werk zal doen. Nou daar was geen tijd meer voor. Ik geef aan te moeten persen en nog geen 20 minuten nadat ik onder de douche weg kom, was na 4 minuten persen onze dochter er. Van te voren hadden we een weddenschapje met de verloskundige, zij zei dat ze 3900 gram zal wegen en ik zei over de 4 kg! Onze wolk van een dochter woog ondanks mijn vreselijke ziek zijn 4154 gram! Zo dat heeft mijn lichaam dan tenminste nog goed gedaan. Direct vraag ik of ze de navelstreng doorknippen, die is zo kort dat ze op mijn buik ligt ipv mijn borst. Mijn partner knipt hem door en ik geniet van haar op mijn borst. Zelfs mijn placenta laat dit keer snel los en met het loslaten van de placenta verlaat HG (Hyperemesis gravidarum) mijn lichaam! Tijd om aan te sterken van 9 maanden strijden. Ik merk accuut dat ik vreselijke dorst heb, dorst waar geen einde aan lijkt te komen, dorst die niet stopt na een paar glazen drinken, nee dorst die een kleine week gebleven is! Nog steeds drink ik veel, eten gaat goed, mijn maaginhoud is veel groter en warme maaltijden gaan er weer in!

Wauw prachtige Noë Feline, wat was je deze ellende waard! Wat ben ik trots op jou kleine vechter.