Snap
  • Bevallingsverhalen
  • depressie
  • Miskraam
  • burnout

Een terugblik naar wat mijn miskraam voor invloed had op mijn tweelingzusje... Ze heeft ze al eens gedeeld op haar account maar ik wil ze ook graag delen. Want er heerst nog altijd een taboe als verteld dat je roze wolk zwart is.

Een blog uit 2016

Openheid daar ga ik voor in mijn eerste blog. (Die ik toch best wel met klamme handjes tik…)

Het is niet makkelijk om in de wereld van roze wolken en groot geluk te vertellen dat je je niet zo voelt.

De perfecte, oh alles gaat zo fantastisch moeder, benader je niet zo snel met je gevoelens die toch best zwart waren. Want, ja ik heb een postnatale depressie gehad en deze compleet weggestopt voor die prachtige roze alles is geweldige buitenwereld.

Mijn zwangerschap begon fantastisch want ik mocht mijn zwangerschap delen met mijn tweelingzus. Tot mijn grote verdriet verloor zij haar kindje na 15 weken zwangerschap aan de vijfde ziekte.

Hoe ga je dan verder, hoe geniet je als je de ander ook al dat geluk wenst.

Mijn man, ouders en zussen steunde mij waar zij konden en ik heb ondanks alles een fijne zwangerschap gehad.

Helaas kwam daar een pittige keizersnede overheen en een postnatale depressie.

Voor de zuurstokroze buitenwereld was alles prachtig en dit heb ik toch anderhalf jaar volgehouden.

Maar nu.. Nu is het even op, het glas leeg en de wereld zwart.

Een burn out.

In mijn volgende blogs ga ik overal dieper op in en neem ik jullie mee vanaf mijn zwangerschap tot nu.