7 jaar geleden
Een sneltreinbevalling
29 april is het dan zover, de dag dat ik zou worden ingeleid. Ik was er helemaal klaar voor én mee!
Een tweede zwangerschap kan toch zoveel verschillen van een eerste. Bij Quinn heb ik een voorbeeldige zwangerschap gehad. Weinig kwaaltjes, ik voelde me fit en nog voor ik kon gaan aftellen diende mevrouw zich al aan.
Nu was dat wel anders. Meneer heeft lang in stuit gelegen, ik bleek zwangerschapsdiabetes te hebben, sliep erg slecht en ook bleek de GBS bacterie actief in m'n blaas. Meneer lag vanwege de diabetes 4 tot 5 weken voor op de groei. Dat was wel even slikken. Wat voor reus zou ik straks op m'n buik krijgen?
Met 38 weken en 5 dagen was het dan zover, ik werd ingeleid. Omdat bij Quinn de bevalling al met 36+6 begon, had ik al twee weken het gevoel dat ik overtijd liep. Voorweeën waren al 4 weken volop aanwezig. Ik was er helemaal klaar voor en klaar mee! Om 7:30 mochten we ons melden in het ziekenhuis. Wegens de GBS bacterie zou ik twee keer via het infuus antibiotica toegediend krijgen. De gynaecoloog wilde dat ik eerst de antibiotica zou krijgen voor ze zouden beginnen met het breken van de vliezen. De gift antibiotica moest eerst 4 uur opgenomen zijn, dus het breken van m'n vliezen zou pas begin van de middag gebeuren aangezien de gynaecoloog verwachtte dat ik weer vrij snel zou bevallen.
Uiteindelijk bleek dit maar goed ook. Om 12:00 begonnen ze met het breken van de vliezen en bleek ik al 5cm ontsluiting te hebben meegenomen van huis uit. Om 12:45 werden de weeopwekkers aangezet, nadat ik de tweede gift antibiotica ook had gekregen. Zo'n 2 uur heb ik weeën opgevangen die om de minuut kwamen. Het was pittig, maar te doen. 14:50 werd er weer gekeken naar de ontsluiting: nu zo'n 7 a 8 cm. Ik moest dus nog even. Ik kreeg het advies om naar het toilet te gaan, een volle blaas kon nog wel eens in de weg zitten. Eenmaal op de wc werd de druk me toch wel erg groot tijdens een wee. Het zal toch niet? Snel weer terug naar het bed. Daar werd de druk niet minder, dus toch maar op de alarmknop gedrukt. En ja hoor, in een kwartiertje was ik naar volledige ontsluiting gegaan en mocht ik gaan persen. Ook dit verliep soepel en in een flinke vaart. Na ruim een kwartier persen werd onze kleine man Xavi op mijn borst gelegd. Nou ja, klein was hij niet voor 38+5, maar het viel ons nog reuze mee na alle schattingen van de groeiecho's.
Al met al een bevalling van 3 uur en 19 minuten. Wat ging het snel! Wat kijk ik er goed op terug en wat fijn dat onze kleine man nu eindelijk bij ons is. Xavi, je bent helemaal geweldig! Je maakt ons trotse ouders en Quinn een trotse grote zus.
Xavi, 3950 gram, 52 cm en helemaal perfect!
Anoniem
Ik had een weeenstorm en een stortbevalling. Start weeën en een geweldig mensje in mijn handen houden 1 1/2 uur. (En ze hadden geluk dat ik t nog even kon houden anders was t nog sneller. Ik zat met 3 kwartier op 10 cm)Heel bizar als het zo snel gaat.
Anoniem
Na 4 vlotte thuisbevallingen, werd de 5e een inleiding in het ziekenhuis. Na enige tijd werd 3 cm ontsluiting geconstateerd. 9 minuten later werd mijn dochter geboren... Nummer 6 werd weer een thuisbevalling ... de hele bevalling heeft een uur geduurd. De verloskundige was er gelukkig net op tijd (3 minuten voor de geboorte)
Anoniem
Hier ook een hele snelle bevalling van 2uurtjes. Half 5 begonnen de weeën die al snel over gingen in een weeën storm. Rond 6uur zat ik op volledige ontsluiting en mocht ik mee persen. 06.25 is die geboren.. geen tijd meer voor naar het ziekenhuis.
Anoniem
Gefeliciteerd! Kon je het goed verwerken dat het zo snel is gegaan? Misschien een rare vraag voor mensen die er heel lang over hebben gedaan en die dit graag zouden willen. Mijn bevallig heeft er nog geen 3 uur geduurd en de verloskundige was echt net op tijd. Ik zou in het ziekenhuis bevallen maar dat heb ik niet gehaald. Ik moest het toch echt wel verwerken.