Snap
  • Bevallingsverhalen
  • Bevalling
  • #prematuur
  • #baby
  • #neonatologie
  • #amc
  • #NICU
  • #vroeggeboorte
  • #couveuse
  • #preemiepower
  • #couveusebaby

Een nieuwe wereld...

Vrijdag 12 juli..  Ik weet het nog als de dag van gisteren. Ik had mijn laatste werkdag voor de zomervakantie zou starten met aansluitend mijn verlof. Hoe vaak ik niet gehoord heb 'dat heb je goed getimed'. Want ja, in hoeverre je een zwangerschap kunt timen, dit was inderdaad het perfecte scenario. Ik zou 5 weken zomervakantie hebben (baan in onderwijs) met aansluitend mijn 6 weken verlof voor de bevalling. Genoeg tijd om allerlei boeken te lezen over het moederschap, het kamertje verder af te maken, eindeloos kleertjes te shoppen, het huis te boenen, maar ook gewoon nog even genieten van het met z'n tweetjes zijn.

Die ochtend, 12 juli, had mijn klas een mini babyshower geregeld. Stond ik daar een luier te verschonen, een pop te wassen en babyhapjes te proeven. Volgens de kinderen geslaagd voor het moederschap, niet wetende dat die al veel dichter bij was dan gepland..

In de middag nog gaan lunchen met collega's. Zelfs nog gehad over een vroegbevaling van een collega. Dat een zwangerschap niet zo vanzelfsprekend is. Ik had wat last van buikkrampen, maar ik had wel vaker wat gevoeligere darmen en het was vast de moeheid van de afgelopen weken. 

Eenmaal thuis ben ik de afscheidcadeaus gaan uitpakken om vervolgens lekker op de bank onderuit te zakken. Ik zou de boodschapjes nog gaan doen, maar mijn rugpijn, wat ik al vanaf week 20 had, speelde weer op. Dus man geappt of hij dat even wilde halen, dan kon ik alvast met de beentjes omhoog. De rugpijn werd alleen liggend niet minder.. een half uur later ontdekte ik met plassen dat ik wat oud bloed verloor. Geen seconde getwijfeld en gelijk het spoed nummer van de verloskundige gebeld. Zij kwam met mij  man tegelijk thuis, die nog van niets wist.

'Normaal zou ik zeggen, paracetemol erin en plat op bed en morgrn ben je er vanaf. Maar ik wil toch voor de zekerheid even voelen bij je.' Waren de woorden van de verloskundige. Ik ben haar eeuwig dankbaar dat ze die keuze toen maakte, want ik zat inmiddels op 3 cm. Ontsluiting. Totaal onverwachts na een verdomd goede zwangerschap van 29 weken. Mijn man moest met spoed een koffer pakken. Volledig gestresst heeft hij er wat ingegooid, want ja.. Ik zou nog weeeeeken de tijd hebben om de kledingkast op te ruimen. 

Vanaf dat moment is het in een sneltreinvaart gegaan. Eerst met ambulance naar het dichtsbijzijnde ziekenhuis om alles te remmen, en vanuit daar naar het AMC omdat het toch te snel ging. Een paar uur later, na een voorspoedige stuitbevalling, is onze dochter Romée  geboren met een gewicht van 1250 gram. 

En dan kom je in een wereld terecht waar je geen weet van had..... de wereld van de NICU.

Snap

Wauw Wat goed om te horen! Geniet van haar!❤

4 jaar geleden

We zijn inmiddels na 8 weken ziekenhuis nu al 4.5 week thuis. Het is een echte strijdster geweest.

Oh wat heftig! Mijn schoonzusje is ook bevallen met 27 weken. Wat is dat erg. Je komt inderdaad in een rollercoaster terecht! Gaat het nu allemaal goed met de kleine meid?