Een geboortefotograaf, wel of niet?

Toen ik zwanger was van Nim in 2016 had ik heel sterk het gevoel dat ik graag een geboortefotograaf bij de bevalling zou willen hebben. Ik had foto’s opgezocht van geboortefotografen en dat intrigeerde mij zo. Hoe mooi is het om dat te hebben van je eigen bevalling dacht ik. Ook dacht ik gelijk, ik weet niet hoe een bevalling gaat zijn, hoe ik me staande hou, en of ik het daadwerkelijk fijn vind of er een tweede persoon bij aanwezig zal zijn.

Uiteindelijk besloten om het toch niet te doen.. Ik vond het té spannend.. Achteraf harstikke spijt van gehad..

Toen ik 2 jaar later zwanger was van Nief was het een van de eerste dingen die ik zij toen ik een positieve zwangerschapstest in handen had; “Dit keer gaat er een fotograaf bij de bevalling zijn!” want waarom zul je een van de mooiste momenten in je leven niet vastgelegd willen hebben? De mensen om me heen vonden het maar vreemd.. “Je laat je toch niet op de foto zetten terwijl je met de benen wijd ligt?” was vaak de opmerking die ik hoorde. Dan vertelde ik ze dat ik na de geboorte van Nim juist die kostbare herinneringen wilde bekijken die ik van zijn geboorte niet had. Bij de geboorte van ons tweede kindje wilde ik juist die kostbare herinneringen omtrent de geboorte vastgelegd hebben, zodat ik later alles opnieuw kon herbeleven en juist kon inzien hoe mooi en bijzonder een geboorte is. Niet alleen de pijn, maar om alle emoties terug te kunnen zien. Van mezelf maar ook van Jeroen. Dat is geboortefotografie om draait.

Ik kende Nicolien, de fotograaf, van eerdere shoots, dus een vreemde was ze niet voor ons. Het voelde altijd fijn en vertrouwd als ik in haar buurt was, dat wat het allerbelangrijkste was voor mij.

We hadden fijn contact tijdens de zwangerschap, vooral de laatste weken had ik ook gewoon veel steun aan haar. Zij had veel bevallingen meegemaakt dus ze wist waar ze over praatte, erg fijn!

Doordat Nim een hoog geboortegewicht had, hij woog 4560 gram, had ik aan het eind van deze zwangerschap een afspraak in het ziekenhuis staan voor een groeiecho, zodat ze konden zien of ik deze keer weer een groot kind zou dragen en of ik eventueel ingeleid zou worden zodat ze niet nog groter zou worden. Net als de vorige keer was deze baby ook aan de grote kant dus zou ik met 39 weken ingeleid worden.

De kleine kondigde zich helaas niet eerder aan dus wij gingen vol goede moed naar het ziekenhuis. Mijn bevallingsverhaal ga ik later nog met jullie delen.

Toen ik mijn weeën onder de douche aan het wegpuffen was had Jeroen contact met Nicolien. Dit wil je als barende vrouw niet zelf doen, daar staat je hoofd toch helemaal niet naar! Samen besloten wij dat we graag wilden dat ze zou komen.

Ik weet nog heel goed toen ik haar binnen hoorde komen.. oh myn god.. nu gaat het echt gebeuren..

Ik zat onder de douche, toch enigsinds akward.. Mijn hoofd stond er niet naar om te praten, dus ik bleef lekker in mijn bubbel.. en toen het moment dat ik die camera hoorde.. Toen dacht ik echt een split second.. “Waarom wilde ik dit eigenlijk?” Maar dat was de eerste 2 klikken en daarna was het klaar. Ik heb haar niet opgemerkt tijdens de bevalling, en dat is ook zoals het hoort. Ik heb juist heel veel steun aan haar gehad. Ze heeft me door de bevalling heen geleid samen met Jeroen. Ze heeft me aangemoedigd & getroost. En wat ik in de geboorteaankondiging schreef, “fotocredits gaan naar Nicolien Sijtsema Fotografie, fotografe maar vooral mijn steun & toeverlaat samen met Jeroen.. zonder hun had ik het niet gekund”

Ik denk dat deze woorden genoeg zeggen. Een geboortefotograaf is niet alleen voor de prachtige plaatjes die ze van jullie maakt, maar ook echt de steun die ze je kunnen geven, en ik denk dat mensen dat nog wel eens onderschatten!

De weeën, de uitdrijving, de geboorte, huid op huid contact, onze emoties, eerste slokje drinken, aankleden, alles is vastgelegd. Foto’s die ik voor altijd koester, die er zo toe doen, die zoveel emoties in mij naar boven halen. De foto’s hebben me ook heel erg geholpen bij het verwerken van de bevalling, me hebben doen inzien dat het wel een hele fijne bevalling was, want dat was in mijn hoofd eerst niet het geval.

Een geboortefotograaf, ik kan het iedereen aanraden!

Ik ben wel heel benieuwd wie er ook een geboortefotograaf bij de bevalling had en waarom je daar wel of bewust niet voor hebt gekozen.