De week voor de bevalling

Al weken liep ik rond met pijn, veel pijn. Hierdoor liepen we al niet meer bij de verloskundige maar bij de gynaecoloog, het werd erger en ik kon niet eens meer boven slapen. Nachten lag ik alleen beneden, een bed in een huiskamer het moest maar...De beweging in me buik leek minder, ik belde de gynaecoloog en die stuurde een verloskundige langs. Na wat controles was alles goed maar we moesten toch even langs komen. De ziekenhuizen waar wij heen zouden willen konden wij niet naar toe, wel om 2 redenen. Mocht de bevalling beginnen dan zouden we in het Wilhelmina kinderziekenhuis moeten zijn en daarbij lagen de andere ziekenhuizen ook nog is helemaal vol.

We pakte een tas, Boyd werd opgehaald en we gingen met volle vaart erheen. Na een hele lange avond vol testen werden we toch naar huis gestuurd. Diezelfde week nog op 26 maart werd ik opnieuw opgenomen, van de pijn kon ik niet meer slapen het was alsof ik beginnende weeën had. In het ziekenhuis werd ik weer aangesloten aan de ctg-scan en kreeg ik een infuus. Ik krijg morfine tegen de pijn en slaapmedicatie, mijn man mocht wegens alle maatregelen niet blijven. Daarbij hadden we nu ook het idee dat ik de volgende dag weer gewoon thuis zou zijn. Ondanks dat alles bleef de pijn aanhouden en zag ik ieder uur op de klok. De zusters kwamen vaak langs, boden me drinken aan en deden er alles aan zodat ik me maar iets beter zou voelen (tevergeefs).

Door onze gedachten besloten we dat me man ook prima kon gaan werken en Boyd ging naar het kinderdagverblijf, ik zou wel zien wat er die dag ging gebeuren en of ik weer naar huis mocht. De zuster kwam met een arts en die hebben me volgens mij binnenstebuiten gekeerd en gingen daarna overleggen met de gynaecoloog. 3 kwartier later had ik een afspraak met de gynaecoloog en ook die deed de nodige testen en verschillende echo's, hij gaf aan niets te kunnen vinden maar dat dit ook niet goed was om zo door te lopen. Ik laat je ophalen en ga overleggen met de andere dienstdoende gynaecoloog.

Het leek uren te duren voor ik weer iemand zag, werkelijk was dit zo 15 minuten. Als je akkoord gaat plannen we een keizersnede in, dat vond ik prima maar wanneer? Over 2 uur... ik moest even slikken ik lag in Utrecht en mijn man was aan het werk in Amsterdam, nou was dit nog niet zo drama maar hij moest wel eerst thuis alle spullen nog halen...