De bevalling van onze dochter Felice

Om half 3 in de nacht werd ik wakker en had wat krampen. Naar de wc gegaan en een grote boodschap. Toen weer terug mijn bedje in gekropen. Om half 4 heb ik vriendlief wakker gemaakt met de mededeling dat het begonnen was. Hij meteen zijn moeder gebeld, want die zou Mike opvangen. Ondertussen ook de vk gebeld, de weeën kwamen vanaf het begin al om de 5 min. Schoonmoeder was er denk ik rond 4 uur. We staan in onze slaapkamer te overleggen hoe, wat, waar met Mike en ik moet ineens spugen en plas heel mijn broek vol. Mike daarna wakker gemaakt, geknuffeld en mee gegaan met oma. Om half 5 was de vk er is tot half 7 gebleven. Ik had helaas pas 2 cm ontsluiting, dus afgesproken met de vk dat ik maar een bad moest nemen en dat ze om half 10 terug zouden komen. Voordat ik in bad ging heb ik nog meer moeten spugen. Ik kon niets meer binnen houden. Vervolgens een klein uur in bad gezeten en toen was ik er klaar mee. Ik wilde er uit. Dus eruit en weer op bed. Ondertussen waren de weeën zo heftig dat mijn vriend de vk gebeld heeft met de vraag of ze eerder konden komen. Om 9 uur was de vk er. Net voordat ze me inwendig wilde onderzoeken, braken spontaan mijn vliezen. Ik had 5cm ontsluiting ondertussen. Dus tussen de weeën door aangekleed, naar beneden de auto in op weg naar het ziekenhuis. De vk zei dat we toch wel moesten opschieten. Om 09.40 waren we op de verloskamers. Ik moest van de vk even gaan plassen zodat mijn blaas goed leeg zou zijn. Ik naar de wc. Op de wc hoefde ik niet te plassen, maar had poepdrang. Ik moest meteen van de wc afkomen en werd onderzocht. Ja hoor 10 cm ontsluiting. Ik mocht gaan persen! Het was 9.50 uur. En om 10.50 uur is Felice geboren. Man, man, man, wat deed dat zeer!! Pfff. ( mijn vorige bevalling heb ik niets gevoeld i.v.m. de ruggenprik ) nu dus een bevalling zonder enige pijnbestrijding. Nooit meer!!. Ik ben niet geknipt, maar gescheurd. ( 30 hechtingen! )... Respect voor alle mama's, wat een kanjers.