Snap
  • Bevallingsverhalen
  • zoon
  • kindje
  • snelle
  • 3e
  • bevaling

De bevalling van Logan

Hierbij het bevallingsverhaal van onze 3e zoon Logan

Mijn zwangerschap was geen pretje, met 2 peuters in huis en zelf zware bekkeninstabiliteit was ik het met 37 weken al aardig zat. Ik had al meerdere malen geroepen om een inleiding maar dat toch weer vooruit geschoven want ik was benieuwd wanneer hij zelf geboren wilde worden.

Wel heb ik een stuk of 8 strippogingen gehad, wonderolie gebruikt, nog wat homeopatische pilletjes geslikt, speciale thee gedronken.. the works zeg maar. Alleen niets werkte..

Op 12 juni 2019 kreeg ik om 12.00 nog een laatste strippoging voor ik op de 14e toch ingeleid zou worden. Genoeg was genoeg ik was die dag 41+1 weken zwanger en mijn lijf begon toch echt langzaam af te brokkelen.. Tijdens de strippoging zei de vk dat ik 1cm ontsluiting had en ze er met een beetje proppen een 2e vinger bij kon krijgen. Dat was al heel wat want alle pogingen ervoor waren mislukt want ik had nog geen ontsluiting. Dus ik had goede hoop.. om 18.00 was er alleen nog niets aan het rommelen helaas dus heb ik 2 eetlepels wonderolie ingenomen (bah bah) dat zijn werking ging doen rond 19.00. Naast diaree has ik nergens last van, ben lekker op de bank gaan zitten met een kopje koffie en na een uur kwam lading nummer 2 met diaree. Dit was wel wat heftiger dan die ervoor dus ben ik om 21.00 naar de douche verplaatst. Ricardo vroeg zich af of ik misschien weeën had maar ik gaf al aan dat dat niet het geval was en hij gewoon weer naar beneden kon..

Maar toen begon het hoor, de weeën, onder de douche. In 1 klap zo sterk dat ik het gewoon niet aan kon. Dus ik ben snel naar bed gelopen en ben erop gaan liggen, heb ricardo, de verloskundige en de geboortefotograaf (hierna Marloes genoemd) het zelfde appje doorgestuurd: ik denk dat het is begonnen. En toen kwam de volgende wee en de volgende en brak er chaos uit. De vk belde naar mijn telefoon dus ricardo nam op. Ze hoorde direct dat ik wel echt weeën had (want dat wist ik zelf niet zeker door de pijn van de diaree) en kwam er aan. Marloes was ook al in de auto gesprongen want die wilde het risico niet nemen dat ze het zou missen. In de tussentijd rende ricardo heen en weer om emmers en vuilniszakken klaar te zetten, een hoes onder me te duwen tegen het doorlekken en wat extra lampjes in de lamp te draaien zodat het licht genoeg was voor marloes.

En toen 10 minuten na het appje.. braken mijn vliezen en kreeg ik direct persweeën. Totale paniek! Ricardo belde de vk die gelukkig op dat moment voor de deur stond en ze kwam naar boven gerend. Na het toucheren bleek ik maar 8cm ontsluiting te hebben en had ik persweeën omdat Logan een sterrekijker was. Inmiddels waren marloes, de kraamzorg en een 2e vk ook gearriveerd. De vk moest me dus helpen door het randje weg te duwen bij elke perswee. Dat wilde ik eigenlijk niet door de slechte ervaring bij James zijn bevalling maar na een perswee van 5 minuten non stop heb Ik het toch laten doen. Uiteindelijk draaide hij op het laatste stukje (toen zijn hoofd er al een srukje uit was) in de goede houding en kwam hij er om 21.53 uit. Na een bevalling van maar 38 minuten zonder kleerscheuren! Zijn apgar score was 10/10 en ik had totaal geen hechtingen nodig! 

En toch voelde het anders..