Snap
  • Bevallingsverhalen
  • prematuur
  • Bloedverlies
  • Voorweeen

Bloedverlies op 12 weken: ben ik je aan het verliezen?

Ik herinner het mij alsof het gisteren was. Ik was 12 weken zwanger toen ik plots bloed verloor. Ik dacht ‘dit kan mij toch niet overkomen??’. Ik belde direct naar de gynaecoloog en mocht diezelfde avond nog langskomen. Met een klein bang hartje richting het ziekenhuis, zou ik mijn klein mannetje aan het verliezen zijn? Eenmaal aangekomen werd er een echo gemaakt en mijn klein manneke was goed actief, thank god! Maar de gynaecoloog waarschuwde mij wel om het goed in het oog te houden, dus dat deed ik dan ook. 

Sinds die eerste keer heb ik nog vaak bloed verloren gedurende heel mijn zwangerschap. Na een aantal keren stop je met te bellen naar de gynaecoloog omdat je na een tijd ook het gevoel krijgt dat je je aanstelt. Dus deed ik dat ook niet meer, maar had elke keer toch wel een bang momentje als het bloeden weer toesloeg. Gelukkig had ik mijzelf een doppler aangeschaft. Dit stelde mij dan telkens weer gerust.

Buiten de vele bloedingen, had ik een zalige zwangerschap. Niet misselijk geweest, nergens last van, ik kon op een verantwoorde manier blijven sporten en de baby deed het goed! 

Tot ik 33 weken ver was. Die maandag had ik een vreemd gevoel op het werk, een soort menstruatiepijn. Ik had heel de zwangerschap nog geen pijn ervaren en daarom gingen er toch wat alarmbellen af, ik was tenslotte nog maar 33 weken zwanger. Dus ik belde naar de gynaecoloog, zij raadde mij aan om als ik thuis kwam een half uurtje te gaan liggen, als het dan niet beter werd moest ik terug bellen.

Zo gezegd, zo gedaan. Ik kwam thuis van het werk en legde me een half uurtje neer, toen werd de pijn toch iets heviger dus belde ik weer terug. Toen kreeg ik te horen dat ik onmiddellijk naar het ziekenhuis moest gaan. Met de nodige tranen ging ik richting het ziekenhuis..

De monitor was in orde, maar mijn baarmoederhals was op het randje van te kort, dus moest ik daar blijven. Uiteindelijk ben ik tot woensdag gebleven. Die woensdag voor ik naar huis mocht vroegen ze of ik een test wou doen om te zien als ik binnen de week zou bevallen. Om mezelf gerust te stellen deze test toch maar gedaan, en volgens het resultaat ging ik niet binnen de week bevallen, gelukkig! 

Door de platte rust was mijn baarmoederhals terug iets beter, dus ik mocht naar huis op voorwaarde dat ik stopte met werken en genoeg zou rusten. Eenmaal thuis gekomen kreeg ik griep, dus had ik sowieso platte rust. Ook de menstruatiepijn ging weg, tot die zaterdagochtend...

Het vervolg kunnen jullie binnenkort lezen.