4 jaar geleden
Bijzondere dag... vervolg
Zaterdag ochtend; Noah was nog geen 24 uur oud het was inmiddels 09.00 uur maar er was nog geen kraamzorg om 09.30 uur ook niet, toen zijn we maar eens gaan bellen. De organisatie kon ons vertellen dat er die ochtend ook niemand zou komen (fijn dat we daar even over geïnformeerd zijn..) Om 13.00 waren we aan de beurt... sta je dan (in mijn geval lig je dan) met een newborn baby van nog geen 24 uur oud!
Ik wilde heel graag borstvoeding geven.. Noah werd vrijwel meteen na zijn geboorte in het ziekenhuis aangelegd, maar dat ging niet geheel zonder pijn hij beet elke keer zo hard op mijn tepels dat ik door de grond ging van de pijn.
Ik had die hulp van de kraamzorg die eerste ochtend dus echt wel nodig om me daarbij te helpen / ondersteunen, maar ja er kwam die ochtend helaas dus niemand.
Wij hebben toen de verloskundige geïnformeerd over dit hele voorval, die vond het belachelijk, zij heeft de organisatie ook nog gebeld en ze kwam meteen zelf onze kant op om ons op weg te helpen, onze redder in nood, zo lief.
Zij heeft ons als newborn papa en mama die ochtend op weg geholpen, maar de borstvoeding ging door merg en been en dat was echt geen pretje. Helaas bleef dat zo.
Samen met de verloskundige hebben we toen besloten, om die ochtend Noah bij te voeden met kunstvoeding. Zodra er hulp van de kraamzorg kwam, konden we met de borstvoeding aan de slag gaan (en niet heel slim van ons.. maar kunstvoeding hadden we dus helemaal niet in huis, omdat we er helemaal van uitgingen dat het met borstvoeding wel ging lukken.) Beetje dom, I know, dus dat gaan we deze keer wel even anders aanpakken en zorgen dat er wat in huis is.
Dus als newborn papa ging Jasper snel een pak kunstvoeding halen, zodat Noah kon worden gevoed. De verloskundige adviseerde ons om het via een spuitje en een slangetje te geven, wat vast gemaakt werd aan onze pink, zodat hij nog niet aan de speen van de fles zou wennen en mijn tepel nog wel zou accepteren.
Ook hielp de verloskundige ons op weg met de verdere verzorging en stelde ons gerust dat het ons al goed afging. Toch waren wij en de verloskundige nog steeds verbaasd dat er gewoon helemaal niemand van de kraamzorg was om ons te helpen met deze nieuwe ervaring.
Die middag werd het gelukkig helemaal goed gemaakt met de komst van Jolanda, wat een fijne vrouw en wat een rust straalde zij uit. De eerste dag bleef ze tot 19.00 uur en de volgende middag was ze er weer (de ochtend moesten we nog wel zelf doen, want er was nog steeds niet genoeg personeel om in te zetten voor alle baby’s die dat weekend waren geboren)
Vanaf maandag was Jolanda er gelukkig hele dagen. Wat fijn en wat een rust gaf dat.
Waar we zaterdag ochtend nog met onze handen in ‘t haar zaten/ lagen, hebben we uiteindelijk een top kraamweek gehad.
De hele week hebben we geoefend met borstvoeding, ik wilde ‘t zo graag, maar man o man, hij zoog niet, maar beet. We hebben een kolfapparaat gehuurd maar ook dat ging niet. Tepelhoedjes geprobeerd, dat ging ook niet, het deed gewoon zo’n pijn.
We hebben uiteindelijk besloten om volledig over te stappen op kunstvoeding, want down under was het ook nog een grote ravage.
Nu konden we voor mijn herstel down under gaan, zodat dat ik weer uit bed kon stappen, kon staan, kon lopen en Noah in zn eerste badje kon doen.
Dat de borstvoeding geven niet ging, zoals ik graag had gewild, voelde de eerste periode echt als falen.. ik wilde ‘t zo graag, maar ik trok het gewoon echt niet. Dan kan je denken jeetje, wat een mietje of een afhaker, tja dat is dan maar zo..
Na enkele weken begon dat gevoel van falen te slijten en dacht ik hé wie is er niet groot geworden op de fles en Noah heeft de eerste week wel wat binnen gekregen van de borstvoeding.
Lopen ging de weken erna ook steeds beter gelukkig, ik ging dan wel op mijn bibs de trap af en zat regelmatig op diepvries doperwten op een stoel, voor de zwelling down under maar, héé! alles voor het herstel.
De eerste wandeling was ook een feit, wat was ik trots dat ik eindelijk buiten achter de wagen kon lopen
Helaas heb ik nog steeds last van mijn bekken en stuitje n.a.v. de bevalling. Er komt door mijn huidige zwangerschap weer extra druk op.. maar als ik dan naar ons vrolijk mannetje kijk en denk aan dat andere mannetje wat in mijn buik aan ‘t groeien is dan maakt dat me zo blij en vergeet ik even de pijn die ik nog altijd heb.
Alle clichés zijn waar, wat is ‘t toch geweldig om mama te kunnen en vooral te mogen zijn ♡♡
Voor de komende bevallig zal ik eerder besluiten om naar ‘t ziekenhuis te gaan en niet meer te twijfelen bij de 7 centimeter met het risico om met 10 centimeter en met persweeën in de auto te stappen om alsnog naar het ziekenhuis te gaan. (lees: ‘bijzonder dag’ deel 1)
Borstvoeding wil ik zeker weer gaan proberen bij onze 2de zoon. Ik hoop zo dat het deze keer wel gaat lukken. We gaan het zien. Wel zat ik te denken om deze keer eventueel een lactatiekundige in te schakelen mocht het weer niet lukken. Hebben jullie misschien nog tips en tricks voor me wat het misschien dragelijker gaat maken om toch de eerste maanden borstvoeding te geven.
Tot zover mijn bevallingsverhaal en the day after van een bijzondere dag,
Tot snel! Liefs Evi
G-race
Lieke89, ik weet uit eigen ervaring dat dit geen ouderwets fabeltje is. Bij de oudste niet gedaan(toen wist ik dit nog niet), enorme tepelkloven gehad. Schopte de achterkant van het bed er zowat uit vs n de pijn. Bij de andere 2 wel gedaan en geen centje pijn.
Jeetje
Je kunt inderdaad ook alvast wat colostrum aan het eind van de zwangerschap afkolven en deze druppels in een spuitje (steriel injectiespuitje zonder naald uiteraard) in de vriezer bewaren om wat achter de hand te hebben voor het geval dat het wat minder goed op gang komt. De problemen bij de oudste liggen waarschijnlijk aan een verkeerde aanlegtechniek, dat kan door een te korte tongriem komen, maar hoeft niet. Een lactatiekundige kan je hierbij ondersteunen, maar mijn ervaring is wel dat die altijd snel geneigd zijn om de tongriem te laten klieven, wat ook negatieve gevolgen kan hebben. Zo blijkt uit recent onderzoek dat er in een aantal gevallen een aftakking van een zenuw doorloopt in het tongriempje, wat uiteraard erg pijnlijk voor de baby is wanneer het gekliefd wordt. Uit recent onderzoek uit de V.S. blijken veel voedingsproblemen verholpen te worden door een betere aanlegtechniek en soms moet je de baby daarbij wat helpen door zijn kin vast te houden of de tepel in een bepaalde vorm te drukken. Een kindje met een hoog verhemelte heeft bijv. meer moeite met het krijgen van vacuüm. Ik heb zelf 6 jaar ervaring met borstvoeding met mijn 6 kinderen en iedere keer was het wel even wennen en gevoelig in het begin. Ik heb dan ook een lichte en vrij dunne huid, dat vacuümzuigen van zo'n baby zijn toch best pittige krachten die op de tepel en tepelhof uitgeoefend worden, dat voelt in het begin niet bepaald subtiel. Ik heb deels een tepelhoedje gebruikt hierbij in het begin, zodat het toch net wat prettiger voelde en het ook beter op gang komt omdat je je dan beter kunt ontspannen als moeder, ook al schijnt de baby wel net wat meer kracht te moeten gebruiken bij het zuigen. Maar uiteindelijk is het bij alle zes gelukt.
Jongensmama91
Er zijn genoeg situaties waarbij borstvoeding later op gang komt of juist niet en dat kindjes bijgevoegd moeten worden met kunst voeding omdat het kindje alleen maar blijft huilen van de honger of juist ontzettend suf word. Door een opmerking als we weten allemaal wat het met kunst voeding met de darmen doet etc etc. Kan je mensen echt mee kwetsen en ze een nog slechter gevoel geven als de borst voeding niet lukt. Ik zou je als advies willen geven om dat in het vervolg niet te doen. . van ter voren kolven word ook niet aangeraden door lactatiekundige( althans niet de lactatie kundige die ik ontmoet heb). Je kan uiteraard wel zo snel mogelijk beginnen met kolven als je bevallen bent. Maar als je gewoon je kindje binnen het uur na de bevalling aanleg , rust , regelmatig aanleggen, zelf genoeg vocht binnen krijgen en je kan borstvoeding thee of bijvoorbeeld boezemvriendjes gebruiken om de productie op gang te krijgen lukt het meestal wel. Je kindje bloot( wel met luier aan) voeden zorgt voor een mooiere actievere hap. Denk ook eens aanbde natural breasd feed position. Dit is een prettige houding waarbij kindjes ook een betere grote hap kunnen nemen en dus ook de tepels niet kapot zuigen.
MimiSimit
Zeker een lactatiekundige inschakelen, tijdig! Daarnaast vind ik het erg jammer dat je begon met flesvoeding, zeker op t advies van een Vk nog wel.. We weten allemaal wat kunstvoeding met je darmen doet en wat de gunstige effecten van borstvoeding zijn. Zelfs door een beetje kunstvoeding worden die effecten gelijk teniet gedaan. Heel zonde! Probeer als je geen complicaties hebt en een normale, gezonde zwangerschap om vanaf 37 weken al te kolven. Zo breng je de bv op gang én je hebt al colostrum liggen voor wanneer de baby geboren word! Een hele geruststellende gedachte. Jammer dat er die ochtend geen Kraamzorg was. Ik ken het gevoel; alleen met je man en baby en wat NU?? Maar besef je dat wij nog steeds het enigste land op de hele wereld zijn, waar Kraamzorg bestaat. In de meeste andere landen helpen moeders, schoonmoeders want ja; zij zijn ook ervaren. Het is een luxe, Kraamzorg. En wij kunnen zelf als mama’s meer dan wij denken! Super dat wij Kraamzorg mogen ervaren in Nederland, maar vertrouw ook op je eigen kennis en kracht. Heel veel geluk gewenst!?