Bevallingsverhaal Vie

Goedemorgen allemaal, inmiddels mogen wij alweer bijna 2 jaar van ons meisje genieten, de hoogste tijd dus voor het bevallingsverhaal! Weer een totaal andere als die van Fay en Jez (lees deze ook op mijn pagina) eentje met een persoonlijk record  want tjonge wat ging die bevalling rap!

Al een aantal nachten had ik last van voorweeën, maar tot elke frustratie zette het geen enkele keer door. Sander vertrok na die nachten ’s ochtends weer netjes richting zijn werk, helaas weer een slapeloze nacht voor niks! Zo ook weer de nacht van 17 op 18 oktober, helaas zette het weer niet door. Dan maar richting de bakker voor onze broodbestelling, ook nog een rondje albert heijn erachteraan en tot slot nog een lekker bakkie latte macchiato bij mijn vriendinnetje gedronken. Daarna was het tijd om Jez van de peuterspeelzaal te halen, gezellig boterhammetje eten met papa erbij en om 13.00 uur Jez naar bed te brengen. Ik zet boven meteen even een wasje aan en vouw de rest even op. Om 14.00  uur is het tijd om Fay van school te halen en dan ploffen we samen op de bank met een (teken) filmpje, waar ik 10 min van meekrijg om vervolgens de binnenkant van mijn ogen te bekijken! Om +/- 15.30 schrik ik wakker van Jez die op dat moment mijn naam door de babyfoon roept. Mama ik is wakker….. Ik sta op om haar te gaan halen en merk dat ik een verkramping in mijn buik krijg. Deze zetten echter om +/- 15 min door. Ik laat nog gauw de hond een blokje om uit met de meiden. Eenmaal weer thuis merk ik dat ze goed door zetten en zet de dames vast aan het avondeten uit voorzorg. Om 17.30 twijfel ik of dat ik Sander toch alvast van het werk zal bellen, de weeën komen namelijk al regelmatig terug. Ik doe het toch niet en bedenk me ‘zolang ik het voor mijn gevoel kan handelen, houdt ik vol!’ Toch slaat de twijfel om 17.50  weer toe om te bellen, ze komen echt al heel regelmatig, maar stug als ik ben houd ik dat kwartiertje voordat Sander thuis is ook nog wel vol… Als Sander dan eindelijk thuis komt en ik in de kamer net een wee sta weg te puffen, merkt hij gelijk dat het menens is. Snel eten we wat, waarbij ik hem ook nog moet aansporen dat hij even een beetje door moet eten, zodat we de kinderen kunnen gaan wassen en in bed kunnen stoppen. Sander springt snel onder de douche en ik bedenk me ter plekke dat ik wel even in bad kan gaan (ik had nog geen gebroken vliezen). Je hoort namelijk regelmatig dat het dan toch nog af kan zwakken. Daar lag ik in bad, te wachten op de volgende wee, die er idd wat langer over deed om op gang te komen. Vette pech voor mij, kon ik in bad mijn weeën niet goed opvangen en leek ik daardoor een zeehond die lag te verzuipen! Om er vervolgens 3 achter elkaar te krijgen en ik dus minstens een kwartier nodig had om uit het bad te komen… Gauw afdrogen en naar beneden, Sander wil gelijk aan het bellen maar zo eigenwijs als ik ben wil ik er voor de zekerheid een paar officieel ‘timen’. 6x hebben we getimed met weeën om de twee minuten die zeker een minuut aanhielden. Toen was Sander het beu en verkondigde nog even automonteur te zijn en geen verloskundige en dat hij geen zin had om haar zelf op te moeten vangen. Dus om 19.50 werd dan eindelijk de verloskundige gebeld. Zei arriveerde om 20.15 en op dat moment had ik al 6cm ontsluiting! Halleluja…. meteen werd de kraamzorg ingeschakeld en zodra ze er zouden zijn konden m’n vliezen gebroken worden. Ruim een half uur later (rond 21.30) arriveerde ze en zat ik inmiddels op 9cm ontsluiting. M’n vliezen werden geprikt en vanaf toen ving ik nog 3 weeën op waarvan ik bij de laatste persdrang voelde. De verloskundige voelde nog een laatste keer of het hoofdje inmiddels goed voor de ingang zat en toen kreeg ik groen licht om mee te persen. In 3 persweeën in welgeteld 3 minuten  was daar onze prachtige dochter Vie. Geboren om 21.57 op 18-10-2017. Een rappe bevalling van +/- 2 uurtjes vanaf de komst van de verloskundige.

Zoals jullie zien, een bevalling uit een boekje! Vie en ik herstelde snel van de bevalling en ik was alweer vlug op de been.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer.

Liefs Kim♡