Bevallingsverhaal van mijn prachtige dochter.

Woensdag ochtend 9 Mei was ik er helemaal klaar mee.Ik was inmiddels 40 weken en 5 dagen in verwachting van onze dochter.Ik appte met een vriendin van mij, en was er helemaal klaar mee.Zoals gewoonlijk wat lichte krampjes maar dit was al weken zo en na het douche was het iedere keer weer weg.Grrrr wanneer zet het nou eens door?Kleine schat wanneer kom je nou?Ik zei tegen me vriendin ik ga douche en daarna bel ik de verloskundigen op want ben er echt klaar mee, dat ze er maar eens uit komt.

Ik heerlijk gaan douche onder de warme regendouche heerlijk op me rug het was echt even genieten.Krampen gingen weer weg (zoals gewoonlijk).Toch belde ik de verloskundigen, ze zei ik kom wel even kijken of we iets kunnen doen.20 minuten later stond de verloskundigen aan de deur.Ik maakte de deur open met mijn zoontje op de arm, de verloskundigen keek me aan en zei jij bent echt niet aan het bevallen.Uh je bent nu toch hier, kunnen we misschien even kijken of ik al wat ontsluiting heb?Ja dat is goed zei ze want als je nu niet bevalt wordt je toch vrijdag ingeleid!

Hoppa we gingen naar boven ik dacht zal toch wel niets kwa ontsluiting hebben maarja we zullen zien.En ja hoor, je hebt 4cm zei de verloskundigen, ik zo huh echt serieus.Zei zo jaa echt, kom pak je tas gaan we naar het ziekenhuis.Ik zo mag ik echt niet thuis bevallen?Moest voor medische reden in het ziekenhuis bevallen, omdat mijn ijzer gehalte veels te laag was.Nee we moeten echt in het ziekenhuis bevallen.Ik zei nog je kan toch zeggen dat ze al 8cm had en het niet meer haalde.Nee je pakt nu je tas en we gaan nu naar het ziekenhuis en breek daar je vliezen.Oke oke ik kom eraan.Nou oppas bellen voor zoonlief en lets go daar gaan we.Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen brak de verloskundingen mijn vliezen.Willen jullie wat drinken was de vraag?Ohja lekker doe maar appelsap zei ik nog.De Verloskundigen ging wat drinken halen en wat spullen klaar leggen.5 minuten later kwam ze terug en ik zat in een extreme weeenstorm.De verloskundigen zo uh hoe dan?na 1 uur keek ik op de klok en zei poeh hoe ga ik dit volhouden?Hoelang moet ik nog?Ik wilde geen pijnstilling, had altijd in mijn hoofd alle troep die ik binnen krijg krijgt de kleine ook binnen.De verloskundigen zei kom gaan we even kijken, hup draaien op me rug.En ja hoor we mogen gaan persen zei ze, huh hoe dan binnen 1u tijd op 10cm?Ja je mag echt gaan persen.

Ok lets go daar komen alle oerkrachten naar boven, bij de eerste wee benen naar boven en persen maar.Ze zakte flink, ja bij de volgende wee het zelfde zei de verloskundigen.Ok daar was die weer, benen omhoog en weer hoppa alle kracht die je hebt, bij de 2de adem stopte ik ineens met persen en whoow wat doet dat pijn.De verloskundige pakte mijn gezicht vast en zei wil je dat nooit meer doen?Volgende wee is ze er zei de verloskundigen.Daar was weer een wee, benen weer omhoog en alle kracht die je hebt.En toen hoorde ik ineens ok wachten wachten het hoofdje is er.En jaaa daar was me kleine meisje.52cm en 3555 schoon aan de haak.Wauw wat is ze mooi.Toen kwam mijn vraag uhm moet ik gehecht worden?Ja helaas wel, door je eerste perswee zakte ze zo hard dat je van binnen wat ingescheurd bent.Ik dacht goddamn.

Nou hoppa daar kwamen die beugels aan, ik dacht nog bevallen zonder beugels en alsnog hang ik erin.Me knappe meisje op me borst gingen ze beginnen.Verloskundigen zei het probleem is, ik kan het van binnenin niet verdoven.Goddamn wat was dit vervelend.Pff ik kon me niet ontspannen, wil je niet je billen omhoog duwen? zei de verloskundigen.Uh ja dat gaat niet, ik zei aan de kraamhulp die assisteerde oh kan je aub mijn dochter pakken want knijp haar echt fijn zo gespannen was ik.Dus ze pakte me meisje en ging haar in die tussen tijd aankleden.Nou toen ik klaar was met hechten kregen we lekker beschuit met muisjes. Woehoeh roze muisjes.

toen deze op waren ik me een beetje had opgefrist was mijn vraag mogen we naar huis?Anders moet ik haar broer laten komen.Nee jullie mogen lekker naar huis zei de verloskundigen.Oh wacht even me vriendin appe.Yoehoe ons meisje is geboren appte ik, zei zo ja daag echt niet.Ik jawel, ja hoe dan in 2,5u tijd.Toen stuurde ik een foto.Wauw hoe dan? wauw wat is ze mooi, gefeliciteerd.Nog steeds geloofde ze 't niet en belde ze me met video op en ja hoor daar lag ik me meisje in me handen.

Na het telefoon gesprek lekker naar huis en kwam grote trotse broer naar zijn zusje kijken, en wat was hij lief voor haar.Inmiddels is onze meid alweer 7 jaartjes jong en wauw wat wordt het al een damen.

Willen jullie ons leventje volgen?www.instagram.com/melissa_dorssers