Snap
  • Bevallingsverhalen
  • zoon
  • Bevalling
  • geboorte
  • ziekenhuis
  • Bevallingsverhaal

Bevalling van matteo

Het was 10 september 2019 en in de ochtend om 7 uur braken mijn vliezen uit zichzelf. Nog nooit eerder meegemaakt en dit was toch al de 5de bevalling. Maar ik was zoo blij dat het gebeurde want we waren namelijk al 3 weken aan het proberen de bevalling op te wekken met strippen. Ik was die vrijdag voor de 3de keer gestript en dan eindelijk op maandag 10 september me vliezen gebroken. Ik dacht yes nu gaat het echt beginnen. De verloskundige opgebeld en die kwam er gelijk aan want ik heb meestal een snelle bevalling in 2 uurtjes. Maar ik had 3 cm ontsluiting maar totaal geen weeën. 

Ik alvast me vriendin opgebeld dat er een kans bestaat dat het vandaag gaat gebeuren en dat ze paraat moet staan om mijn 2 kinderen op te vangen want demi en casey waren bij hun vader. 

Om 12 uur kwam ze richting mij en ik had nog steeds geen weeën. Ik dacht ga maar even een lekkere warme douche nemen en dan zien we wel verder. En ja hoor na het douchen kwamen de weeën en hoe jeminee!! 

Ik marco gebeld dat hij gelijk moet komen want het is echt begonnen. Zo snel als hij kon kwam hij naar huis zou je denken. Maar nee hij ging eerst nog even wat afmaken waardoor hij pas half 2 bij mij was. De verloskundige kwam ook en ik had 5cm yeahh dacht ik. Marco was er ondertussen ook en om 2 uur reden we naar het ziekenhuis. 100 keer hebben wij naar het ziekenhuis gereden en je raad het nooit, maar meneer reed verkeerd. Toen kon ik  niet meer lief blijven want wij reden over hobbel wegen en ga zo maar door en dat met veel weeën dat was geen pretje. Maar uiteindelijk kwamen wij om half 3 in het ziekenhuis aan.

Ik sprong gelijk onder de douche en wat gaf dat een verlichting zeg. De weeën voelde zoveel minder pijnlijk. Na een half uur voelde ik opeens persweeën en ik dacht nee nu al. 

Ik mocht op bed gaan liggen en ik had 8 cm ontsluiting. Maar ik had hevige persweeën die ik mocht gaan wegpuffen. Dat was geen pretje kan ik vertellen. Na 5 minuten was het 9 cm en ik mocht gaan persen en de verloskundige zou de laatste randje wel weg duwen. 

Na 16 minuten persen werd eindelijk Matteo Koos geboren. Om 15:49. Dat was nog aardig snel gegaan. Maar ik was zooo blij dat hij eindelijk op me buik lag want het was een helse 9 maanden. Maar daar zal ik ook over vertellen in een ander verhaal. 

Me zoontje is vernoemd naar mijn vader die in 2010 overleden is. Vandaar de naam Koos erbij. Hij woog 3700 gram en was 50cm