Bevalling 10 oktober 2011

Zondag 9 Oktober moesten we om 17 uur in het ziekenhuis zijn voor de ballonkatheter.

Daar eerst 2 uur lang aan de CTG gehangen, omdat madam weinig activiteit had. Ze sliep.

Toen hebben ze de ballonkatheter ingebracht en moest ik wachten totdat deze eruit zou vallen.

Bij 3cm ontsluiting valt deze eruit.

Het inbrengen deed gelukkig geen pijn, wat ik wel had verwacht.

Snachts in het ziekenhuis overnacht samen met ml, we hebben voor geen meter geslapen,  en in de ochtend rond 06:00 uur floepte de ballon eruit.

Daarna hebben ze mijn vliezen gebroken (met een liniaal achtig iets....) niet echt prettig..

Noa had in het vruchtwater gepoept...maar ze zeiden dat dat niet ernstig hoefde te zijn...

Toen moesten we wachten op de weeen op de verloskamers...

Al snel had ik 5 cm ontsluiting, met niet veel pijn van de weeen.

Toen vorderde de ontsluiting niet verder en hebben ze me weeen opwekkers gegeven.

Toen begonnen de weeen heftiger te worden en kreeg ik ze niet meer weggepuft en heb ik om een ruggenprik geschreeuwd..

Ik had niet verwacht dat ik om een ruggenprik zou schreeuwen, maar ik hield het echt niet meer.

Het duurde een tijdje voordat die vent met zijn prik kwam, maar toen hij er eenmaal inzat, was ik heeel heeel heeeeeeel gelukkig.

Verder heb ik extra vocht toegediend gekregen en nog iets...morfine? geen idee.

Als ik terug denk, herriner ik me vrij weinig, ik denk vanwege de ruggenprik.

Ook hebben ze water bijgevuld inwendig voor de kleine omdat die zich niet prettig voelde zonder vruchtwater...

Bij 8cm ontsluiting liep het weer niet verder, dus hebben ze de weeen weer opgewekt via infuus.

Bij 10 cm was ik helemaal stoned en verdoofd en mocht ik gaan persen....

Geen idee hoe ik het deed, maar het is gelukt...

Binnen een uur persen was Noa er!! 10 oktober 2011 om 19:43 uur.

Ze woog 3435 gram & de lengte meten ze niet meer tegenwoordig.

Ze is wel gehaald met een vacium en een hele grote knip.

Voordat ze eruit kwam, spoot er heel veel bloed uit me, teveel.

De navelstreng was ook erg kort dus ze kon niet direct op mijn borst gelegd worden.

Ml had de navelstreng doorgeknipt (eerst met de schaar verkeerd om....haha) en toen lag ze op mijn borst....zooo vreemd maar zooo speciaal...

Toen was ik al in gedachten weg aan het gaan uit de verloskamer, maar ik moest blijven liggen , want ze moesten me nog 1,5 uur lang hechten...

Niemand zei me dat ik ingeknipt was, daar kwamen ze op het einde mee!  lekker dan....

Omdat Noa in het vruchtwater gepoept had en ik meer dan 1 liter bloed ben verloren moesten we overnachten in het ziekenhuis...

Alleen ml mocht niet blijven, dus nacht 1 met Noa zat ik alleen,

Ik heb geen oog dicht gedaan en Noa ook niet.

De kinderarts keurde de dag erna, savonds 11 oktober 2011, goed dat we naar huis mochten.

En dan denk je dat je alles wel gehad hebt in je zwangerschap...

Maar lopen lukt nu nog steeds niet goed.

De inwendige hechtingen zijn naar buiten gezwollen...vreselijke pijn...maargoed, dat kan er ook nog wel bij!!

Nu 8 dagen later, gaat het met Noa goed, slaapt goed, eet goed, en krijgt een ritme.

Een volgende zwangerschap wil ik niet meer dat ze me inleiden, want ze zeggen dat bij een inleiding de weeen heftiger zijn... en heftig waren ze inderdaad!! en ik kan echt wel veel pijn verdragen!

Dit was mijn bevallingsverhaal..

Liefs Dana