Bevallen met dummies

Hi, ik weer! Je lievelingszeur! 

Ik wilde met jullie mijn bevalling delen! Mijn uuuuuuren lange bevalling. En ondanks dat het een heel verhaal is probeer ik het zo spannend mogelijk te houden goed? 

Op dinsdag 25 augustus had ik mijn wekelijkse date met de verloskundige. Hoe gaat het, hoe voel je je en mag ik je arm even. Ik had net met een mede instagrammer besproken dat ik eerlijk tegen haar moest zijn en vertelde hoe moe ik was, hoofdpijn en soms misselijk. Moe van het continue plassen en pijn in mn lichaam van het oedeem en nouja, ik was 38 weken zwanger. Dat is ook best pittig. Dus ze nam mijn bloeddruk op en ik ratelde door. Ze bekeek het resultaat en vroeg me mn mond even te houden. Al die maanden was mijn bloeddruk prima in orde dus ik zag deze niet aankomen. 140/100. 

Vanaf een onderdruk van 90 moet je even aan de ctg bij de gynaecoloog dus we namen afscheid en ik zei nog, zie je volgende week! Lekker naïef.  

Eenmaal in het zaans medisch centrum aangekomen moest ik een schone plas inleveren, bloed afnemen en een uur aan de ctg. Ik grapte in de rondte en na een poosje kwam de arts de kamer in. Mn bloeddruk was nog steeds hoog, te hoog en dit was gevaarlijk voor mijn eigen organen. 

Toen kwam de gynaecoloog binnen en die wilde mijn ontsluiting checken. Geen, niet verstreken, niet verweekt en potdicht. Top:) 

Maar toch deden ze een voorstel. Ze wilde me inleiden. De baby was af, voldragen en mijn lichaam was op. Dus als wij erachter zouden staan zou ze me inplannen. 

Ik mocht de volgende dag terugkomen rond 14.00 voor een ballon. Op van de spanning, maar zo klaar voor de baby kwamen we het ziekenhuis in. De baby was niet ingedaald dus we moesten een nachtje blijven. Wel was mijn baarmoedermond verweekt en wat verstreken. Maar wat er toen allemaal gebeurde..

De arts kwam binnen met haar stagair. En gezien iedereen moet leren en mn doos toch al een grabbelton leek maakte het mij niks uit. Ze vertelde al wat verder in haar studie te zijn dus dat stelde me gerust. Ze vroeg of zij de eendenbek mocht zetten en ook dat vond ik prima. Het was niet de eerste keer voor mij en ik wist wat ik kon verwachten. 

HAHA

Een klein uur later zat dat ding er eindelijk in. En toen moest de ballon er nog bij. Moeizaam werd de vloeistof erbij gedaan en toen de gynaecoloog kwam checken kwamen ze tot de conclusie dat hij niet in mijn baarmoedermond zat maar nog in de vagina. I kid you not. Ik grumpy, partner grumpy. Eendebek weer terug. Ballon erin. Alleen dit keer met meer vloeistof. 50ml ipv 40ml. Oke, blijkbaar past dat. Maar het ging er weer zo moeizaam aan toe dat mijn partner in wilde grijpen om te helpen. Geloof me, dan is er iets goed mis. 

Maar oke, na een half uur aan de ctg mocht ik naar huis. Piece of cake, toch?

PANG!!!!!

TOTALE PANIEK, het voelde alsof ik in mn broek plaste. Ik schreeuwde tegen Joey dat hij de dokter moest halen. Nog meer paniek omdat hij me alleen achter liet. En daar waren ze, de arts, de gynaecoloog en de stagair. De ballon was geknapt en voor mij veel te dichtbij de baby. Maar alles ging goed met haar en mijn benen moesten nog 1x in de beugels. Let wel. Het was al 6 uur. Ik was al 4 uur in het ziekenhuis en ze hadden al zeker 3 uur in de grabbelton gegrabbeld. Dit keer ging de gynaecoloog zelf aan de slag en de ballon zat binnen 2 minuten. Vol ongeloof keken we elkaar aan. Inmiddels hadden we ook te horen gekregen dat we thuis mochten slapen. Dus stuurde ik joey eropuit om een rolstoel te halen. Dat lopen met slangetjes uit mn foof vond ik namelijk minder en alles deed me pijn. Emoties zaten ook hoog dus toen hij terug kwam stond ik flink op hem te vloeken. Hij vertelde dat de verpleging vertelde dat ik niet naar huis mocht en dat ze onze kamer klaar gingen maken. Dus het belletje werd ingedrukt om om duidelijkheid te vragen. 

We mochten naar huis en ik kreeg direct flinke krampen met enige regelmaat..