Snap
  • Bevallingsverhalen

Bevallen... Leed of niet?

Ik had mij voorbereid op het ergste 24 uur weeën enzo, maar was dat wel nodig?

9 maart

Ik ben al 5 dagen over m'n uitgerekende datum en je kan aan iedereen merken dat het tijd wordt aangezien wij meerdere keren per dag berichtjes krijgen of het al zover is.

Ik besluit in de avond wat eerder naar bed te gaan en nog even wat televisie te kijken. Even voor twaalf voel ik opeens wat nattigheid. Ik loop naar m'n vriend en en zeg hem dat ik denk dat m'n vliezen zijn gebroken en hij kijkt mij een beetje schaapachtig aan en vraagt of ik een grap maak. Totdat ik hem zeg dat hij maar even naar m'n been miet kijken en wat er bij m'n voet op de grond ligt. Toen hij dat zag schoot hij lichtelijk in paniek. Na een uurtje was de verloskundige er, want zij moest kijken of hij wel was ingedaald (bij de laatste controle was hij weer omhoog gekomen). Gelukkig was dat allemaal goed. 

10 maart

Na een voor mij heerlijke nacht en voor mijn vriend een slapeloze nacht zijn wij in de ochtend naar de verloskundige gegaan, want er was nog niks begonnen. Ook daar waren de controles weer goed en maakte we de afspraak dat als er morgen nog niks gaande was ik voor controle naar het ziekenhuis moest. Aangezien er toch nog niks gaande was is m'n vriend gewoon gaan werken en ik heb een 'relaxdagje' gehouden voor zover dat kan en je niet de hele dag op de bank ligt met je telefoon en Google opeens je favoriete pagina is.

11 maart

Nou volgens mij had de kleine man het te lekker in m'n buik, want nog steeds was er niks. Afspraak gemaakt met het ziekenhuis en moest er om half 11 zijn. Na ook daar weer de controles gehad te hebben werd mij even medegedeeld dat het vandaag erg druk was en dat inleiden waarschijnlijk niet mogelijk was. Nou toen heb ik vriendelijk noch dringend verzocht of het toch niet echt vandaag kon gaan gebeuren, want ik liep al vanaf ongeveer week 30 met bekkeninstabiliteit en ik was precies 41 weken dus was het wel zat. En gelukkig kwam ze terug met goed nieuws! We mochten blijven! We moesten even wat gaan drinken en om half 12 weer terug komen dan zou onze kamer klaar zijn. Wij naar beneden en meteen onze familie gebeld. Mijn vader is meteen van z'n werk gekomen en samen met m'n vriend de laatste spulletjes gaan halen terwijl ik boven werd aangesloten aan alle toeters en bellen.

In het begin was het heel gezellig bij ons in de kamer met m'n vriend, vader, zusje en vriendin van m'n vader, maar al snel kwamen mijn weeën snel achter elkaar. Uiteindelijk gingen m'n vader, z'n vriendin en m'n zusje even beneden wat drinken en een sigaretje roken, maar toen m'n zusje weer gezellig binnen wilde komen heb ik haar gezegd dat ze niet meer naar binnen mochten, omdat het me te druk werd. Om half 2 werd er even gekeken hoeveel cm ik had en dat was 4-5cm en ze zouden rond half 4 wel weer een keertje terug komen. Na ongeveer een uur hield ik het niet meer van de pijn en zei tegen m'n vriend dat hij de verpleging moest bellen, want ik wilde pijnstilling. Weten jullie wat het is met mannen? Hij dacht dat het een goed idee was om op dat moment in discussie te gaan met mij over dat ik geen pijnstilling wilde heel lief bedoelt natuurlijk, maar niet slim haha! Je begrijpt dat hij heel snel op het belletje had gedrukt. Nog voordat de verpleging de tijd had om te komen zei ik tegen m'n vriend laat de pijnstilling maar zitten, want de baby komt nu! Hij rende de gang op om iemand te halen. Nou je begrijpt dat zij natuurlijk dachten wat een aansteller een uur geleden had ze 4-5cm of was ik dat die dat dacht? Na onderzoek bleek ik inderdaad volledige ontsluiting te hebben en mochten we beginnen aan het echte werk! Binnen 28 minuten was ons mannetje er en was hij op 85 gram na 9 pond!

Wat een dag was dat! Wat een emoties! En ik had mij dus voorbereid op het ergste, nou dat was dus nergens voor nodig!

7 jaar geleden

En zo snel kan het gaan :) Nog gefeliciteerd!

7 jaar geleden

Nog gefeliciteerd!! Het is maar goed dat je je op een lastige bevalling hebt voorbereid zo viel het alleen maar mee. Fijn hoor dat het zo soepel ging. Weet je, het is heel lastig om pijn in te schatten bij een bevalling. Gelukkig was jullie zoon er heel snel.