Bevallen in mijn bubbel, met mijn bubbel.

Lieve mama's 

Dit is mijn eerste post, om toch om te beginnen een zeer positief, mooi verhaal mee te geven.

Op 12 september werd ik wakker, weer niets, een nacht voorbij en weer geen baby. Ik moest vandaag naar de vroedvrouw in het ziekenhuis voor stripbeurt nummer 3. Rond 2 uur kwamen we aan.

Na eerst een half uurtje monitor kwam de vroedvrouw binnen. "Zo mevrouw daar is nog niets op te zien, ik zal u eens nakijken he, zet u maar klaar." 

KLAARZETTEN? WAT GA JIJ DOEN?! dacht ik bij mezelf. Ik keek angstvallig naar mijn partner, die me een geruststellende blik toestak.

Ze zette zich schrap, 2 seconden later zei ze: " maar mevrouw, die vliezen staan op springen hoor, en al dikke 4 cm." 

Ze toucheerde me en ik liet een duidelijke gil, wat deed dat pijn zeg! Mijn 2 eerdere strippogingen deden niets pijn, hooguit wat vervelend! 

Ik ging naar huis, kookte voor mijn vriend,dochter en mezelf, keken wat tv, dochter in bed, vriend en ik besloten ook in bed te gaan. 

Om 3 uur stipt werd ik wakker om te plassen, het eerste dat ik dacht was. "Weer niets deze nacht." 

Ik legde me neer en om kwart na 3 voelde ik een duidelijke kramp in mijn buik.. dit kan niet?! Het gaat beginnen! Ik legde me op men zijde en nam er de weeëntimer bij, om de 3 minuten, maar helemaal niet pijnlijk, rond 4 uur kwamen ze steeds heviger en ik besloot men vriend wakker te maken. Ik begon de afwas in het afwasmachine te steken en mijn vriend maakte koffie..

Rond kwart na 4 belde ik de vroedvrouw:" ik denk dat begonnen is, kan ik nog even een douche nemen?" De vroedvrouw zei hetzelfde te doen en dan kwam ze rustig naar hier.

Kwart voor 5 ging de bel. Daar was ze, ik liep rustig door de living, terwijl de vroedvrouw alles klaarnam.. bij elke wee vroeg ik mijn vriend mijn onderrug te masseren, zo werd het voor mij heel goed te doen de weeën weg te blazen. Ik genoot van de stilte buiten en de rust die de nacht bracht.

Na wat rondlopen en weeën die toch wel heel pijnlijk werder besloot ik rond kwart voor 6 in bad te gaan liggen. Hier werden de weeën binnen de 10 minuten heel erg pijnlijk. Ik riep mijn vriend die even van zijn koffie aan het drinken was.

Ik vroeg hem meteen of hij de vroedvrouw wou roepen, dit deed wel erg veel pijn en ik begon me zorgen te maken, ondertussen was de tweede vroedvrouw ook al aangekomen. 

Ik uitte duidelijk mijn ongerustheid en wou uit het bad komen, de weeën werden echter zo hevig en volgde elkaar in sneltempo op dat ik niet uit bad dierf stappen, ik vroeg haar om te kijken hoever we stonden, dit kon ik geen uren meer aan!

Ze voelde en ze zei, je mag je helemaal overgeven aan je gevoel, hij is klaar om geboren te worden.

Waaaat?! Neee?! Nu al?! 

Oke even terug kalmeren, ik keek mijn vriend aan en zei "sebiet gaan we hem eindelijk zien, schat."

Ik voelde de ene perswee na de andere, om kwart na 6 brak mijn water door de kracht van het persen. Een perswee of 4 later was hij daar! 

Jake Croons werd geboren om 06.30, de mooiste ervaring uit mijn leven!

<iframe frameBorder="0" src="https://www.mamaplaats.nl/iframe/badge.html?u_id=139728&b=small" style="width: 207px; height: 90px;"></iframe>