Snap
  • Bevallingsverhalen

BALEN! weer een keizersnede

Uiteindelijk wordt het een keizersnee ... ik vind het allemaal best ...

Verdwenen weeen

Precies op mijn uitgerekende datum braken mijn vliezen. De verloskundige kwam meteen langs, want het was niet helemaal zeker of de baby wel goed was ingedaald. Gelukkig was dat nu wel het gelukkig ... pfff ... spannend! Het was nog midden in de nacht, dus we probeerden toch nog wat te slapen. Af en toe voelde ik wat lichte weeën. Ineens werd ik wakker, het was ochtend, wat gek! De weeën leken helemaal verdwenen. Ik wist niet dat dat kon. 

Wordt de baby gehaald?

De volgende dag gebeurde er helemaal niets, en ook niet 's nachts. Ik werd er een beetje onzeker van. Gelukkig mocht ik de volgende ochtend naar het ziekenhuis om te kijken of alles wel goed ging met de baby. Alles is gelukkig ok! We spreken af dat de baby wordt gehaald als de weeen nog 2 dagen uitblijven. 

Zal ik om vijf uur moeder zijn?

Precies voordat ik wil gaan slapen, voelde ik ineens een kramp in mijn buik. De weeen zijn terug en ik kon eigenlijk niet in slaap komen. Gelukkig mocht ik de volgende ochtend direct naar het ziekenhuis. Mijn vorige bevalling was en keizersnee, dus ik hoop ontzettend dat het nu een gewone bevalling zal gaan worden. Het is ondertussen 10 uur in de ochtend. De weeen zijn nog niet sterk genoeg, vandaar dat ik wordt vastgekoppeld aan een infuus. Ook wordt er de baby direct aangesloten op een soort meetsysteempje op het hoofdje. Zo konden ze de hartslag goed in de gaten houden. De verwachting is dat ik rond vijf uur zal zijn bevallen. Ik ben daar zelf niet zo zeker van. 

Pas vele uren later

Ondanks het infuus zetten de weeen niet goed door. Ondertussen is mijn moeder er ook, zij zal ook bij de bevalling zijn. Ik vind het fijn dat ze er is. Aan het einde van de middag vertelde ik mijn man dat de weeen erger worden. Helaas duurde het nog uren voordat ik mag persen. Het is inmiddels veel lanter dan vijf uur. Na een aantal keer persen moest ik op mijn zij gaan liggen. De hartslag van de baby daalde. Als je dan op je zij ligt, is het voor de baby prettiger.

De baby wil er niet uit

Ik pers en pers en probeer en probeer ... helaas de baby wil er niet uit. De gynaecoloog komt erbij. Er wordt gesproken over en vacuumpomp. Ik raak lichtelijk in paniek. Uiteindelijk wordt dat 'm niet, want de baby ligt blijkbaar nog te hoog. Conclusie: het wordt weer een keizersnee ... het kan me niks meer schelen ... het kind moet eruit ... ik ben op ...

Dat kan ik niet beschrijven

Ik moet gaan zitten in een kleermakerszit en moet mijn rug zo ver mogelijk bollen. Er wordt een ruggeprik gezet. Weeen komen en gaan. Ik word helemaal gek, want wegsuffen gaat steeds lastiger. Langzaam verdwijnt de pijn door de verdoving. Nog geen 10 minuten later wordt ons zoontje geboren. Heel even mag ik hem vasthouden, daarna nemen ze hem mee. Ik word gehecht en gebracht naar de uitslaapkamer. Ik val in een diepe slaap, zodat ineens de deuren opengaan en mijn zoontje wordt binnengebracht ... Wat er dan door mij heen gaat kan ik niet beschrijven .... 

7 jaar geleden

Hi Mmpb1! Mooi verteld over jouw bevallingsverhaal. 2x Een keizersnede, pest pittig. Maar goed te lezen dat het je eigenlijk helemaal niets kon schelen en dat het einde geweldig was! Veel plezier met bloggen! X MP