#2: Mijn bevalling op 12.05.2016

Mijn Bevallingsverhaal:

Woensdag avond 11 mei 2016, 19:00 uur, Jeetje wat heb ik een pijn! Ik heb Jamie mijn beste vriendin een appje gestuurd hoe dat bij haar de weeën voelde. Krijg ik lief een appje terug je moet de app downloaden van weeën timer en elke keer als je kramp voelt de timer aanzetten en als de kramp weg is zet je de timer weer uit.

Ik lag op bed met de weeën timer. Ze kwamen om de 5 min en dan 1 minuut lang. Dus ik naar livive gebeld en dit doorgegeven. Eenmaal aan de telefoon met livive kreeg ik te horen dat het indalings weeën zijn omdat de baby nog niet was ingedaald. Dus maar weer verder met timen en toch nog een beetje proberen te slapen, aangezien we de nacht van te voren allebei buikgriep hadden en boven de wc hingen.

Toen was het 20:00 uur en ging mijn telefoon. Onbekend… Ja u spreekt met Danielle van livive, ik wou toch even zeggen dat je nu naar het ziekenhuis moet komen want we willen je toch aan de CTG leggen aangezien de baby nog niet is ingedaald. Waardoor ik zeg joh! Je meent het dat zei ik je een uur geleden ook aan de telefoon!

Ik mijn moeder gebeld, want Anton was nog ziek en als hij niet meer kan rijden omdat hij moet spugen moet mijn moeder het stuur over nemen want ik kan het niet met me krampen..

Eenmaal in het ziekenhuis op de verloskamers kom ik Lucinda tegen (nichtje van mijn tante) en die gaat me helpen en legt mij aan de CTG. Ook moest ik bloedprikken en plassen..

Naar 1 uur aan de CTG was alles goed met de baby en inderdaad dit zijn de begin tekenen van de bevalling! Hoelang zou het nog duren?

Op advies van de verpleegkundige en de verloskundige zijn Anton en Ik 1 nachtje in het ziekenhuis gebleven en kreeg ik een prikje in me bil zodat ik toch kon slapen.

01:30 uur uiteindelijk die prik gehad en ging lekker slapen, mocht alleen niet naar de wc alleen. Dus was blij dat Anton er was. En we hebben heerlijk geslapen.

05:45 uur wat had ik een pijn nog erger als gister!! Dus de verpleegkundige gebeld. En die dacht al dat de bevalling was begonnen! Dus ging ze voelen en inderdaad ik had 1 cm ontsluiting!

AAAAH VANDAAG (donderdag 12 mei 2016) BEVAL IK ALS HET GOED IS VAN ONZE ZOON!

Ik zeg tegen Anton bel mama en zeg dat ze moet komen! Dus Anton belt mama met de mededeling dat de bevalling is begonnen en wil je naar het ziekenhuis komen? Ja zegt mijn moeder maar dan ga ik niet weg en ook niet in de wachtkamer zitten, nee zegt Anton ze wil je erbij hebben.

Om 07:30 uur kwam mijn moeder aan en die heeft mij de hele dag gesteund en mee lopen puffen. Om 09:30 uur hebben ze mijn vliezen gebroken en de baby had in het vruchtwater gepoept. Dus mocht ik niet meer onder de verloskundige bevallen en moes dus met gynaecoloog bevallen. Om 12:30 uur had ik 6 cm ontsluiting maar ik kon niet meer! Toen hebben ze mij een infuus gegeven met een morfine pompje!

Goh wat was dat heerlijk! Alle pijn was meteen weg (op de persweeën naar). om 16:45 had ik 9 cm ontsluiting, en toen begon het alle stress! De baby kreeg moeilijk en zijn hartslag was nog maar 50. Toen hebben ze mijn weeën stopgezet zodat de kleine op adem kan komen. Na 15 min kreeg ik weer weeën opwekkers. toen uiteindelijk na bijna 2 uur die persweeën gehad te hebben mocht ik zelf beginnen met persen.

Tijdens het persen daalde zijn hartslag weer en er kwam een kar binnen met ziekenhuis gereedschap. Ik in paniek naar mijn moeder toe wat gaan ze doen!?!?

Mijn moeder en de verpleegkundige (Marion) Probeerde mij te kalmeren. Terwijl mijn gynaecoloog (DR. REUWER) de vacuümpomp pakte moes ik nog 2 keer heel hard persen. Na de 1e keer persen kwamen er allemaal artsen en artsen in opleiding naar binnen, denk een stuk of 7 man dat er naderhand in de kamer erbij kwam.

Nog 1 x persen zeiden ze en dan heb je je baby! Dus daar gingen we nog een keer met volle kracht duwen! En ja hoor om 19:24 uur is onze zoon MILAN geboren. De navelstreng werd afgeknipt door de gynaecoloog en weg was je. Jij huilde en bewoog niet.. Anton erbij, want in kom niet wat me placenta en moederkoek moesten nog geboren worden. Ik was meer gefocust op Milan dan de nageboorte.

Eindelijk na 15 a 20 minuten begon Milan te huilen! Mijn god gelukkig wat ben ik blij dat ik dat gehoord heb. Maar je moes meteen naar de kinder IC, want je moes nog onderzocht worden aangezien je levenloos ter wereld bent gekomen willen ze je heel goed in de gaten houden.

Heel even ben jij bij mij geweest in de couveuse zodat ik je snel even kon bewonderen. Het duurde 3 uur voordat ik jou kon aanraken en zien. Ze hebben mij nog geholpen met het eruit halen van de placenta want die wou er niet echt uit.

DR. Reuwer wrijft eerst over me buik een paar minuten en dat was wel een prettig gevoel, tot dat hij stopte met wrijven en in een keer met volle kracht op mijn buik begon te duwen. GVD wat deed dat een pijn! Maar hij was eruit de placenta! Wel met een hoop bloed (500 cc verloren) en Anton kwam net binnen maar die draaide meteen weer om en keek de andere kant op.

Het hechten heeft ook anderhalf uur geduurd. Ik moet zeggen daar voel je niks van. Ik was aan het Whatsappen en Hay-Day aan het spelen op mijn telefoon.

Eindelijk mag ik douche! Wat was dat heerlijk! Dus hup snel douche en naar Milan toe! Helaas mocht ik mijn haren niet wassen en daar was ik best wel boos over. Als je namelijk je handen omhoog doet terwijl je veel bloed heb verloren en net bevallen bent kun je flauwvallen. En dat willen wij natuurlijk niet.

Inmiddels is mijn vader, Schoonouders en Schoonzus (Claudia) gearriveerd om ook naar Milan te komen kijken! Helaas moeten wij nog wel een paar dagen in het ziekenhuis verblijven omdat Milan een hele moeilijk opstart heeft gehad.

• Had een prop in zijn longetjes

• Had in het vruchtwater gepoept

• Navelstreng zat 3 keer om zijn nek gedraaid.

En wauw wat ben jij een mooie baby! Eindelijk mag ik je zien! Wij moeten wel stil zijn en niet meer als 2 man bij jou. Jij bent nog heel geprikkeld en misselijk en hoofdpijn door de vacuümpomp.

Wij hebben samen nog 1 week in het ziekenhuis gelegen. Was langer als verwacht, want je had ook nog geelzucht. Met als gevolg dat je nog 22,5 uur in de couveuse moest onder de blauwe lamp!

Uiteindelijk Woensdag 18 mei 2016 mochten wij eindelijk naar huis en kan het genieten beginnen..!!