7 jaar geleden
Ziek kind, dag principes
Ik had mij nog zo voorgenomen het anders te doen, maar toen kreeg mijn dochter de griep en gingen alle principes over boord.
Ruim 2.5 week geleden werd mijn bijna peuter ziek. Niets ergs, een griepje. Toen het griepje hardnekkig bleek te zijn en aan bleef houden werd ik ongerust. Van blije, drukke, kakelende baby (ze lijkt immers qua karakter op haar moeder) waarbij eten nooit een probleem is geweest (ook van haar moeder), moest ik bidden en smeken om een fles leeg te drinken.
Vanaf het moment dat wij wisten dat er een klein Heemskerkje kwam, barstte onze ideeën over het ouderschap, opvoeding, regels en principes uit de spreekwoordelijke voegen. Wat wisten wij goed hoe wij het zouden aanpakken. Zo hadden wij ook over eten eindeloos nagedacht. Zelf gekookte maaltijden, eten aan de keukentafel, geen gekke geluidjes, geen gekke bekken maar "gewoon doen" en vooral geen afleidingen tijdens het eten. Deze standaard bleek goed vol te houden met een baby die alles wil eten en rond de klok van 18:00 uur een behoorlijke honger had opgebouwd. En toen, werd onze 10 maanden oude baby ziek en weigerde te eten.
Na dag twee heb ik nog nooit zo hard principes uit het keukenraam zien vliegen. Op het moment dat je kind niet eet ga je over op een andere modus waarin alles geoorloofd lijkt te zijn. In ieder geval bij ons. We hebben gedanst, gezongen, een heel wagenpark aan auto's, vliegtuigen en helikopters voor bij laten komen. Maar zonder succes. Nog steeds geen etende baby. Op dat moment denk je dat je de eerste bent bij wie dit gebeurd en heb je pertinent gefaald als ouder. Je denkt dat je kind nooit meer gaat eten.
De les die ik geleerd heb: Gooi je principes overboord en doe wat je gevoel zegt. Principes hanteren kan later weer. Inmiddels eet mijn bijna peuter weer zelf gekookte maaltijden zonder te hoeven dansen of gekke geluidjes te maken.
Kim ~ dan met en dan zonder principes
Anoniem
Oh gelukkig, je vat het goed op. Het is trouwens niet persoonlijk naar jou toe. Ik lees en hoor en zie het overal om me heen... Wel fijn dat velen op een later tijdstip toch tot inzien komen. ;-)
kimskijk
Ik bedoel natuurlijk He Nijn81, sorry mijn fout
kimskijk
He Nikki, Ik denk dat ik je geen ongelijk kan geven. Ik sta soms stijf van de principes vooral gebaseerd op het feit waarvan ik denk dat het beter kan. Het ouderschap is echt een les waarbij ik ook nog steeds leer dat niet alles gaat zoals je zelf zou willen. Doordat ik nu zelf moeder ben, kan ik mij beter in andere moeders verplaatsen en heb ik ook meer begrip. Je hebt dus eigenlijk helemaal gelijk :-)
Anoniem
Ik denk soms wel eens (terecht? of onterecht?) dat mensen die bepaalde principes hebben over iets, een beetje afkeurend kijken naar mensen die het dus anders doen dan hun principes. Zo van: oh dat gaan wij dus heeeeeeel anders (lees: veeeeeeeeel beter) doen. En pas als ze zelf in de situatie zitten, komen ze er achter dat het dus helemaal niet zo zwart-wit was als ze altijd dachten. Maar ondertussen hebben ze wel al die tijd die andere mensen 'veroordeeld'. Voordat ze zelf wisten hoe het zou zijn..... Misschien denk ik hierin wel te negatief.... Maar ik voel het wel altijd een beetje zo.