Ze groeit op in het Huis van de Heer

Psalm 84. Wat hou ik van Uw Huis❤️ Gelukkig is de mens die op U vertrouwt. Wat hou ik van Uw Huis Heer van de hemelse legers. Deze psalm is één van mijn favoriete psalmen. Zolang ik christen ben hou ik van Gods Huis. Zijn Huis hier op aarde dat is voor mij de kerk. De mensen met wie ik de liefde voor Jezus deel. Zijn Huis is voor mij ook de Hemel. De plek waar Hij woont en waar ik straks mag wonen in Zijn eeuwig durende Liefde. Perfecte Liefde. Hier leven we nog in gebrokenheid maar ook in die gebrokenheid mét en in Zijn liefde. Straks is de gebrokenheid er niet meer. Geen tranen, verdriet, pijn, egoïsme, dood, verderf, ziekte of gemis. 

Voordat ik zwanger was van Rachel, was ik geraakt door het verhaal van Hanna in het bijbelboek Samuel 1. Hanna was getrouwd met Elkana, hij had twee vrouwen. Peninna had wel kinderen maar Hanna niet. Ze gingen jaarlijks naar Silo om God daar te aanbidden. Haar man Elkana hield veel van Hanna ondanks dat ze geen kinderen had. De bijbel zegt: "Hij gaf het mooiste stuk offervlees aan haar, want hij had haar lief, ook al hield de Heer haar moederschoot gesloten". Peninna treiterde Hanna dan zo erg dat zij geen kinderen had, dat ze niet in staat was om het eten op te eten. Toen ging ze naar de tempel en ze was zo verdrietig en ze stortte haar hart uit voor God. De priester Eli dacht dat ze dronken was, want haar lippen bewogen maar hij hoorde haar niet. Toen hij haar hierop aansprak vertelde ze hem haar verdriet. Eli zei: "Ga dan in vrede, de God van Israel zal u geven waarom u hebt gevraagd". Vlak daarvoor had ze God de belofte gedaan dat wanneer ze een zoon zou krijgen ze hem naar Zijn tempel zou brengen, zodat hij zou opgroeien in het Huis van de Heer. Een jaar later werd Samuel geboren. Ze hield hem bij zich totdat hij groot genoeg was en ze bracht hem toen naar de tempel. Samuel groeide op in de tempel bij Eli. Mijn gebed was toen dat als God Hanna haar schoot zou openen Hij ook in staat was mijn moederschoot te openen en dat heeft Hij gedaan.

Nu las ik onlangs weer dit verhaal en het raakte mij. Maar nu op een hele andere manier, zoals Hanna Samuel naar het Huis van Heer had gebracht, toen de tempel. Hij groeide op bij Eli de profeet. Ze gaf haar zoon toen hij van de borst af was terug aan God. Wat een offer heeft deze vrouw gebracht. Haar grootste wens, het krijgen van een kindje, heeft ze terug gegeven aan de Gever, aan God. Haar zoon Samuel is een grote profeet geworden in Israel. Het raakte me zo. Ik heb Rachel niet op die manier aan God gegeven. Maar ik heb haar wel weer terug gegeven aan onze Hemelse Abba. We hebben haar in vertrouwen weer terug gegeven. Heer hier is ze. Dank U wel dat ze is gekomen, dank U wel dat we haar mochten leren kennen. Heer ze is van U en we geven haar weer in vertrouwen terug aan U. Onze kinderen zijn niet van ons, in de zin dat ze geen bezit zijn. Dit realiseerde ik me in de eerste week van Rachel haar leven. Ze had het toen moeilijk. Haar leven was zo kwetsbaar en ik was bang haar toen al terug te moeten geven. Iets wat ik zelf niet kon. Huilend en smekend heb ik Jezus gevraagd of ik haar nog mocht houden. Na een worsteling heb ik in mijn hart tegen Hem gezegd;"Heer ze is van U. Ik geef haar terug aan U, hoe het ook loopt".

We mochten daarna nog negen weken voor haar zorgen. Haar dichtbij ons houden. Haar zo liefhebben. Uiteindelijk hebben we haar op 8 januari 2020 terug moeten geven aan onze Hemelse Papa. Nu groeit Rachel op in het Huis van de Heer. De plek waar ik zo van hou. Ze is veilig en gezond en ze groeit dichtbij Hem op. "Wat hou ik van Uw Huis Heer van de hemelse legers. Ik kan zo sterk verlangen naar de binnenpleinen van de Heer. Diep in mijn lijf is zo'n heimwee, zo'n blijvende schreeuw om de Levende God". Tekst uit de song psalm 84. En nu groeit ons meisje daar op. De Hemel is een stukje dichterbij gekomen. Ons meisje groeit op in het Huis van de Heer. Daar wordt ze groot en ontwikkelt ze verder. Als ik haar straks weer ga zien dan zie ik een mooie vrouw, een vrouw die op mij lijkt. Mijn dochter, Rachel.