Snap
  • Baby
  • Voeding

Zaag de week doormidden: borstvoedingscursus

Je legt je kind aan de tiet en het zuigt de melk uit je. Waarom dan een borstvoedingscursus? Gisteravond was het zo ver...

In de middeleeuwen maakte je een kind, je baarde het kind en deed, onder totaal andere hygiënische omstandigheden dan nu, dat waar je dacht goed aan te doen. In de rimboe hebben ze nog nooit van een verloskundige gehoord, hebben ze de keus tussen borst- en flesvoeding niet en van een lactatiedeskundige klapperen de oren. 

Neem dan ons, de mens anno nu en niet uit de rimboe, pakken een toverhoed en goochelen een nieuw fenomeen tevoorschijn: borstvoedingscursus. Voor onze generatie wellicht niet nieuw maar als ik er bij mijn moeder en een vriendin met puber kiddo's over begin, dan rollen de ogen van verbazing er nog net niet uit. Dus toch nog wel een beetje nieuw. 

Alle verbazende ogen en klapperende oren op een rij. Ik meld mij aan voor de borstvoedingscursus. Want een controlefreak pur sang als ik, is natuurlijk graag tot zover mogelijk in alles voorbereid. Om het vervolgens allemaal net even anders te zien gaan dan ik had verwacht (lachmoment voor en over mijzelf). Voordat ik mij aanmeld lees ik op mijn laptop een volle pagina over de aangeboden cursus. Wat mag ik verwachten, wat komt er aan bod, wie geeft de cursus, voor wie is de cursus en wat is een lactatiedeskundige. Dat laatste komt natuurlijk mooi van pas wanneer ik ooit in de rimboe ben, dan kan ik het uitleggen ;-).

Gisteravond was het dan zo ver, de borstvoedingscursus. Het breekt zo lekker de week. Van 19 tot 21 uur zou ik me geheel laten verrassen over alles met betrekking tot borstvoeding. In de verloskundige praktijk stromen de mommy-to-be's binnen, nu al zin in het voorstel rondje. Het blijkt dat we elkaar allemaal opvolgen als het gaat om de uitgerekende datum, alles tussen begin december en halverwege februari. En dan willen we ook nog allemaal borstvoeding gaan geven. Dat is vanavond dan ook de verbindende factor voor ons waggelende pinguïns. 

In het begin ben ik wat sceptisch en bekijk de lactatiedeskundige met gemengde gevoelens. Volgens mij heeft ze er al een drukke dag op zitten, haar haar zit zo verward en de flauwe grappen die ze uitbrengt doen nergens de lachspieren ontwaken. Ik kom er snel van terug want deze mevrouw heeft wel een dosis informatie waar ik echt wat van opsteek. Als je denkt 'oh dat doe ik wel even', kom je toch van een koude kermis thuis. Hoe leg je een baby precies aan de borst, wat is de juiste methode, welke houdingen zijn er, wat is de juiste houding, wat zijn de drinkmomenten, hoe haal je het vacuüm gezogen mondje weer van de borst, beide borsten gebruiken en afwisselen, niet de borsten insmeren met bodylotion of een parfum sprayen, bijtijds beginnen te laten wennen aan een flesje (uiteraard voorzien van moedermelk), wanneer mag je wel een glaasje alcohol, wanneer niet en wat is het effect, hoe herken je een etenstijd huil, hoe lang moet je voeden, wat voor effect heet jouw eten op de voeding voor de baby, enz enz. Elk onderdeel weer even interessant op zichzelf. Wist je bijvoorbeeld dat het maagje van een baby bij de geboorte slechts zo groot is als een kers? Daar gaat dus maar heel erg weinig voeding in, doorduwen met voeding alsof we een gans vetmesten heeft dus geen zin. En denk je dat je slecht voor je kind zorgt als het de eerste paar dagen na de bevalling afvalt in gewicht? Nonsens! Elke baby valt af doordat de voeding op gang moet komen en vanaf dat gewicht begint alles pas echt. 

En dan is er nog de anatomie van de borst. Super interessant en leerzaam. Onze borsten zijn eigenlijk heel bijzonder, wij vrouwen mogen er trots op zijn! 

Conclusie: Ja, gewoon die borstvoedingscursus volgen. Je kan maar voorbereid zijn. 

Ja, ik ben voorbereid en na die twee uurtjes tiet-informatie happen wachtte een heerlijk gespreid bedje op mij. 

8 jaar geleden

Wat leuk geschreven. Hier ook bij de eerste alle cursussen gevolgd wat maar kon, hoezo control freak hihi. Maar goed de eerste wel mooi 14 maanden kunnen voeden en hoop dat ik dat nu weer mag doen. Onze 2de is 12 okt geboren met 37wk. Nu geen cirsus gevolgd. Ik dacht dat doen we zo ff maar dat viel even tegen. Flinke stuwing en een te snelle toeschietreflex die was nieuw voor mij. Maar het gaat steeds beter. Bortsvoeding is iets wat je steeds weer moet leren ben ik achter en als je eenmaal door de eerste moeilijke weken bent met alles uitproberen. Is het zo ontzettend makkelijk en vooral heel fijn om te doen. Succes straks met het voeden en schroom niet om hulp in te schakelen als het net even anders loopt dan gehoopt. Groetjes