Snap
  • Baby

wat een huilbaby met je kan doen

Onze kleine meid heeft de eerste weken alleen maar gehuild en dat vermoeid zowel kind als ouders. Het put je geestelijk en lichamelijk uit..

de eerste week na de geboorte van onze dochter ging alles geweldig. Ze sliep goed, at goed en was erg tevreden. Nadat de kraamzorg weg was begon de zware tijd. Onze dochter bleef huilen snachts en overdag en ze sliep daardoor ongeveer 5 uurtjes per dag. Wij als ouders hadden daardoor ook geen rust. Je hebt er alles voor over om je kind te helpen dus ga je alles proberen. Haar vast te houden, extra eten, schone luier, in bad doen, rond lopen, over haar buikje wrijven en liedjes zingen. Maar naar een week alles te hebben geprobeerd zijn we toch maar naar de huisartsenpost geweest. Daar werd ze naar gekeken en kwam de arts tot de conclusie dat ze helemaal gezond was en we konden weer naar huis. Natuurlijk fijn om te horen maar het huilen werd niet minder. Mijn partner en ik werden er moedeloos van. We probeerde vanalles maar ze was ontroostbaar.  Ik zat er helemaal doorheen en zat daardoor net zo hard mee te huilen. We hadden beide zo een medelijden met onze dochter dat we het niet langer aan konden zien.  Dezelfde week zijn we nog bij 3 artsen geweest die allemaal dezelfde conclusie hadden. Een arts had zelfs het " goede" idee om snachts maar rondjes te gaan rijden met de auto want dan was ze stil. . Dat hebben we niet gedaan maar wel een afspraak gemaakt bij de kinderarts.  De volgende dag konden we gelukkig al terecht en werd ze weer helemaal naar gekeken.  Alleen had de kinderarts een andere conclusie dan de 4 huisartsen.  Namelijk een ruisje bij het hart(gaatje in het hart) hevige darm krampjes en reflux.(steeds omhoog komen van voeding) ze werd meteen opgenomen op de kinderafdeling ter observatie. Eenmaal in het ziekenhuis sliep ze natuurlijk als een roosje.  Maar de verloskundige daar gaven ook aan dat het vaak zo gebeurd dat ze in het ziekenhuis goed slapen.  Na vier dagen mocht ze mee naar huis en naar twee weken mogen we bij dr cardioloog komen om het ruisje na te laten kijken. Op het moment is onze dochter thuis maar huilt bijna weer net zoveel als voorheen.  Het lijkt of ze pijn heeft maar weten niet waaraan. Na contact met de poli kindergeneeskunde mogen we morgen eerder langskomen omdat ook hun het niet goed vinden dat ze zoveel blijft huilen. Ik krijg zelf bijna het idee dat wij iets verkeerd doen. Ookal geven ze in het ziekenhuis aan dat we alles doen hoe het hoort. Ook horen we mensen zeggen is het niet het kiss syndroom omdat ze daar wel kenmerken van heeft.  Dus ook dat gaan we nog na laten kijken. Nog even spannende weken. Misschien herkent iemand zichzelf hierin of heeft iemand nog tips want we staan echt voor alles open. Groetjes een bezorgde moeder

9 jaar geleden

Kunnen we hier dm-en om gegevens uit te wisselen?

9 jaar geleden

Ik herken hier alles van, drie keer een huilbaby gehad om verschillende redenen. (kiss, reflux etc). Inbakeren, alles meegemaakt kan ik wel zeggen. Mijn oudste dochter was het het allerergst. Net als bij jouw, 5 uurtjes per etmaal slapen en voor de rest huilen. Na drie weken alle kraambezoek afgezegd want dat was geen doen. Mijn man en ik aten om toerbeurt boven om bij dat gehuil een hap door de keel te kunnen krijgen. Iemand bellen o,i.d. was niet mogelijk. Dit houdt geen enkele moeder vol. Wij vonden na een kleine drie maanden uit (via een bioresonantie therapeuth) dat onze dochter een schimmelinfectie in de darmen had. Door de langdurige bevalling waarin zij heel lang in het geboortekanaal had gezeten, heeft ze iets binnengekregen van mijn schimmelinfectie (waarvan ik niet wist dat ik die onder de leden had). Deze schimmel kwam op dat moment in haar steriele darmpjes terecht en is daar gaan gisten. Doordat ik suiker en zuivel at werd de schimmel gevoed en dat werd met de week erger. Je hoord haar darmen gewoon en liet veel windjes. Toen ik en zij eenmaal behandeld waren en ik met een heel strikt dieet begon zonder lactose en suiker, werd het een totaal andere baby. Dus misschien iets om te proberen en anders voor andere vrouwen met huilbaby's iets. Voor we bij de bio-resonantie- therapeut waren geweest, waren wij ook in het ziekenhuis geweest en daar hadden ze zoiets van 'niks aan de hand met die baby'. Ze zeiden dat als ze haar zouden opnemen het gewoon beter zou gaan. Ritme en bla bla. Alsof ik dat niet probeerde. Het zou aan de ouders liggen, daar kwam het op neer. Heel kwetsend. Mijn gevoel zij dat er iets anders aan de hand was en dat bleek dus. Heel veel sterkte, ik weet hoe megazwaar het is.

9 jaar geleden

Ik herken hier alles van, drie keer een huilbaby gehad om verschillende redenen. (kiss, reflux etc). Inbakeren, alles meegemaakt kan ik wel zeggen. Mijn oudste dochter was het het allerergst. Net als bij jouw, 5 uurtjes per etmaal slapen en voor de rest huilen. Na drie weken alle kraambezoek afgezegd want dat was geen doen. Mijn man en ik aten om toerbeurt boven om bij dat gehuil een hap door de keel te kunnen krijgen. Iemand bellen o,i.d. was niet mogelijk. Dit houdt geen enkele moeder vol. Wij vonden na een kleine drie maanden uit (via een bioresonantie therapeuth) dat onze dochter een schimmelinfectie in de darmen had. Door de langdurige bevalling waarin zij heel lang in het geboortekanaal had gezeten, heeft ze iets binnengekregen van mijn schimmelinfectie (waarvan ik niet wist dat ik die onder de leden had). Deze schimmel kwam op dat moment in haar steriele darmpjes terecht en is daar gaan gisten. Doordat ik suiker en zuivel at werd de schimmel gevoed en dat werd met de week erger. Je hoord haar darmen gewoon en liet veel windjes. Toen ik en zij eenmaal behandeld waren en ik met een heel strikt dieet begon zonder lactose en suiker, werd het een totaal andere baby. Dus misschien iets om te proberen en anders voor andere vrouwen met huilbaby's iets. Voor we bij de bio-resonantie- therapeut waren geweest, waren wij ook in het ziekenhuis geweest en daar hadden ze zoiets van 'niks aan de hand met die baby'. Ze zeiden dat als ze haar zouden opnemen het gewoon beter zou gaan. Ritme en bla bla. Alsof ik dat niet probeerde. Het zou aan de ouders liggen, daar kwam het op neer. Heel kwetsend. Mijn gevoel zij dat er iets anders aan de hand was en dat bleek dus. Heel veel sterkte, ik weet hoe megazwaar het is.

9 jaar geleden

Onze huil baby word volgende week alweer 1 jaar. Ze heeft toch tot aan 8 maand heel erg gehuild. Wij zaten er helemaal doorheen. Na 3 maand huilen en als overbezorgde moeder steeds weer naar huis te zijn gestuurd, heeft ze in het ziekenhuis gelegen en daar werd erge reflux geconstateerd, met medicijnen ging het stukje bij beetje steeds beter. En met een inbakerdoek sliep ze s' nachts ook lekker rustig Zeker huilde ze nog wel eens maar we kregen in ieder geval onze slaap... Wat dat met je kan doen zeg.. Heel veel sterkte , en misschien wil je het niet horen en is het zo cliché maar het gaat echt over.