10 jaar geleden
Borstvoeding, waarom is het zo zwaar?!
De borstvoeding valt mij zo zwaar, maar wil zo graag dat het lukt! Zeker omdat het bij m'n oudste niet is gelukt. Maar tepelkloven, verkeerd happen, een te kort tongriempje en spruw maken het mij nu wel erg lastig!
Mees is nu precies 3 weken oud en ik geef borstvoeding. Zodra ik zwanger was wist ik direct heel zeker dat ik borstvoeding wilde geven en dat het deze keer wel moest lukken! Steyn was 4 weken te vroeg geboren en had niet de kracht om te zuigen, hij moest dus aan de fles en weigerde daarna de borst. Ik heb toen 6 weken gekolfd. Dit keer wilde ik graag live voeden.
Op 22 september is onze Mees geboren, d verloskundige constateerde dat hij wel een kort tongriempje leek te hebben en dat ik het met voeden even aan moest kijken! Mees leek goed aan te happen en mijn productie kwam al snel goed op gang. Het voeden deed echter wel zeer, en na twee dagen waren m'n tepels kapot. Kraamverzorgster adviseerde steeds in een andere houding te voeden om de kloven te ontzien, maar Mees zoog elke keer nieuwe kloven! Na 4 dagen was ik er wel klaar mee, wat een pijn zeg!! Toen is de verloskundige geweest om Mees z'n tongriempje te klieven, dit hielp wel iets. Maar de verloskundige gaf wel aan niet zeker te weten of ze het tongriempje genoeg gekliefd had.
Een week later waren m'n kloven nog niet genezen dus toen een lactatiekundige ingeschakeld. Zij constateerde dat Mees heel goed hapt en drinkt maar dat z'n tongriempje nog wel erg kort leek. Dus op naar de huisarts om nog een keer te laten klieven. En ja gelukkig het voeden ging een stuk beter! Ik blij! De kloven zijn een week later genezen, wat een opluchting!
Tot dit weekend zich een nieuw probleem aandiende, spruw! Mees drinkt onrustig, laat steeds los. M'n tepels branden en na een voeding steeds steken in m'n borst. Nu medicijnen gekregen voor Mees en mij en hoop echt de het snel geneest en dat we dan echt kunnen genieten van het geven van borstvoeding!! Want tot nu toe vind ik het best een hel!!
layla1983
Wat ik het belangrijkste vind is doen wat je zelf (diep van binnen) wilt. Als jij wilt doorzetten ondanks alles, gewoon doen. Ik ben uiteindelijk door spruw wat niet wegging, teveel afvallen en oververmoeid raken gestopt. Ik ben achteraf langer doorgegaan door anderen die inhaakten op mijn schuldgevoel en vonden dat ik moest doorzetten. Hierdoor heb ik niet optimaal kunnen genieten van mijn kleine meid in die periode. Nu ik zwanger ben van de tweede ga ik het gewoon weer proberen. De eerste weken zijn het belangrijkst, maar er zijn genoeg kinderen groot en gezond geworden zonder borstvoeding. En die eerste weken heb jij al gegeven! Dus je kindje heeft die goede start al gehad! Als je maar doet wat voor jou goed voelt! Het belangrijkste (vind ik) is dat je kunt genieten van je kleintje.
XM
Zoonlief dacht even mee te moeten helpen... ik ga weer verder met mijn verhaal ;). De eerste week wilde mijn zoontje niet bij mij drinken. Heb er een lactatiekundige bij gehad, maar het bleef moeizaam gaan. Toch was ik vastbesloten om door te zetten en te proberen 6 maanden vol te houden. Hij dronk op een gegeven moment wel goed bij me, maar het deed afschuwelijk veel pijn, de tranen liepen meestal over mijn wangen met het voeden... Tot hij 5,5 maand was en toen ging het ineens goed! Heerlijk... zonder pijn voeden!!! Ik was toen snel bij de 6 maanden (mijn streefperiode) maar omdat het toen wel goed/pijnloos ging ben ik door blijven voeden. Uiteindelijk heb ik 1 jaar, 9 maanden en 5 dagen borstvoeding gegeven. Als je het wilt, doorzetten! Het wordt vast wel beter! Maar als het voor jou teveel wordt, dan is flesvoeding ook best een alternatief (al blijf ik als pro-borstvoeding-mama borstvoeding toch beter vinden, doordat het helemaal op jouw kindje afgestemd wordt). Sterkte voor de momenten dat het even niet leuk is...
XM
Ik heb ook ontzettend veel problemen gehad met de borstvoeding. Na Ook een lactatiekundige erbij gehad, maar het drinken bleef
RemcoMielo
ik heb de bv bij mijn eerste ook opgegeven na 3 weken... ik zou vlakke tepels hebben en omdat het ziekenhuis al een fles gegeven had en mijn manneke een week in de couveuse heeft doorgebracht, is de bv helemaal mislukt. Mijn productie kwam niet op gang, het aanleggen ging niet, kortom alles ging gewoon mis... Na 3 weken stress en huilend proberen, heb ik overgestapt naar flessenvoeding... Ik voelde me schuldig, slecht, een failure... mijn lijf had me teleurgesteld...Zijn IQ zou niet hoog worden, hij zou steeds ziek worden, hij zou... allerlei slechte dingen online als je geen bv gaf.. Nou, mijn manneke is nu 2.5, loopt voor op zijn leeftijdsgenootjes, is superslim en haast nooit ziek. Met deze baby ga ik het weer proberen, maar als het niet lukt ga ik me niet depressief draaien, maar ga ik over op flessenvoeding...gelukkige mama, is gelukkige baby :) Oh en trouwens... 22 September is een mooie datum ;) mijn man is dan ook jarig