Waarom is het leven soms zo zwaar

Hoi allemaal,

Ik ben Cynthe een mama van 2 jongens en sinds kort in verwachting van de derde.

Ik heb eerder dit jaar (5 januari 2015) een herseninfarct gehad en dat heeft een enorme impact op ons gezin gehad.  

Ik heb een week in het ziekenhuis gelegen, met een hele nare hoofdpijn. MRI scans gehad en van alle soorten medicijnen wel wat geslikt. Na een week weer naar huis, de kinderen helemaal ontregeld en papa was net aan een nieuwe baan begonnen. Dat viel voor hun wel heel zwaar. Zelf ben ik heel nuchter en pakte ik snel weer wat dingen op. Zoals de verjaardag van de jongste, die werd 2 op 20 januari. Dus dat was nog maar 2 weken na mijn herseninfarct.....dan zou je denken, zoiets moet je niet doen. Maar ik ben erg eigenwijs en hij verdiende een feestje. Daarna was ik kapot natuurlijk. Maar de show must go on ;-) that's me .

Maar goed, de weken gingen voor bij. Ik ging 2 tot 3 x in de week naar de revalidatie. Mijn hele rechterkant is verlamd geweest toen ik mijn herseninfarct kreeg. Deze zijn we weer gaan trainen, en dat gaat nu gelukkig een stukken beter. Zal nooit meer zo worden zoals het was. Ik heb leren kijken, rechts is een deel van mijn zicht weg.  Ik leer mijzelf verder kijken dan dat ik deed. Dat gaat prima! 

Toen was het april....we gingen met mijn schoonfamilie een weekje weg. Dat doen we al 10 jaar en dat is echt superleuk altijd! Ik voelde me daar niet zo lekker...tenminste er was iets.

Ik dacht een dag later toch maar even een testje halen, dan weten we het zeker. En ja!! We waren in blijde verwachting van onze 3de!

Ik dacht meteen aan de medicijnen die ik slik. De huisarts meteen gebeld en de volgende dag heen. Nieuwe medicijnen gehad, zodat ik daar de hele zwangerschap geen zorgen meer over hoefde te hebben. Met 8 weken een echo gehad, bleek ik net 6 weken te zijn, maar het hartje klopte. Zo fijn om te zien.

Met 9 weken weer een echo, rete spannend natuurlijk!! Helaas....het mocht niet zo zijn. Wat een verdriet en wat een rot jaar!!!! Bah. Dat kon er ook nog wel bij. Maar nu...2.5 maand later is het weer zover. We zijn weer zwanger!! Maar ik vind het zo eng....ik ben bang dat het weer mis gaat....na alle ellende die we hebben gehad...

Jullie horen nog van me zodra er meer duidelijkheid is ;-)