Waar is de melk gebleven?

Liam heeft ruim 5 weken borstvoeding gehad. Ik wilde absoluut niet kolven op het werk en las dat afbouwen een tijdje zou duren. Dan begin ik maar vast. Afbouwen ging veel sneller dan verwacht, binnen een paar dagen gaf ik geen melk meer maar vocht. En ik maar denken dat we een kleine hongerlap hadden gemaakt. Waar de meningen verdeeld zijn over wat beter zou zijn, ieder kind wordt groot, hoe dan ook. Flesvoeding gaf ons echt veel meer rust en regelmaat, ja ook voor Liam.Als hij bijna 4 maanden is mag er een hapje bij, groente of fruit. Wat een feestje, banaan is al snel favoriet. Ik neem me voor alles vers te maken, ook de groentehapjes. Als een echte moeke bereid ik het voor en vries ik het in zodat we de hele week voorzien zijn. Oké, dit gaat lekker. Zo dacht Liam overigens niet over z'n eerste hap broccoli. Als hij kon praten zou hij zeggen 'mam, are you kidding me, wat is dit?'.Van mijn moeder krijg ik de tip om het smeuïger te maken met een lepel extra van een groentepotje en dat is een goede, want de groente glijdt er zo in. Hoe kan je een baby ook wennen aan fladderende mini stukjes, hij wilt groentepap. Lesson learned. Het CB is wisselend mijn vriend, het ene moment is Liam te mollig het volgende moment mag hij uitbreiden met voeding. Inmiddels gaat hun 'commentaar' het ene oor in en het andere weer uit, reageren we vooral op wat we zien en Liam ons aangeeft. Ook dat, kan ik je vertellen, geeft rust. Anyway, als de hapjes goed gaan mag ik opbouwen en dat vind ik toch gek. Want waar ik bijna 6 maanden geleden om de 3 uur mijn kleine man moest voeden, eet hij nu [ bij wijze van spreken, no worries moedermaffia ] alles wat wij eten. Hij kijkt nog net niet m'n carpaccio van het bord. Hoe snel kan dat gaan. Ik geniet ervan hoor ; het kleine vogeltje wat duidelijk vraagt om nog een hapje fruit, z'n oranje clownsmond van kip met pompoen en hoe hij Toos Tandloos een boterham wegwerkt en er bij smakt. Want ja, dat mag nog. Baby 2.0.