Vieve Heaven couldn't wait for you

Leve het leven! ' Vieve La Vie '

De afgelopen dagen na het overlijden van Vieve, zijn zwaar. Wat hebben we een verdriet, wat is het onwerkelijk. De mooiste dagen van ons leven en tegelijkertijd ook de meest afschuwelijke dagen. Voor geen goud hadden we ons meisje willen missen, wat is ze mooi. Sinds ze overleden is, is ze elke minuut bij ons. Ze ligt mooi in een mandje op onze kamer. We genieten van haar, ondanks ze niet meer leeft. Haar ziel is weg, maar haar lichaam is bij ons. Jules is een verzorgende papa, zo mooi en ontroerend om te zien. Ik kijk erg tegen het na huis gaan op. Ik wil niet terug naar Venlo.Ik wilde met een levende Vieve naar huis, ik wilde met haar showen. Nu gaan we een reis maken samen naar Venlo maar wetende dat het maar voor kort is en niet voor een leven lang. Zaterdag gaat ze alleen verder op reis, haar laatste reis. Ik wil het liefste met haar mee reizen, ik ben moe, helemaal leeg, heb pijn geestelijke en lichamelijke van de keizersnee. We hebben Vieve beloofd dat we verder gaan met ons leven, dat we ons nieuwe leventje gaan beginnen in oktober, want dan zou eigenlijk ook ons nieuwe leven beginnen met haar. Ik kan me niet voorstellen dat ik verder kan, maar goed de tijd zal het leren, cliché maar het zal ook echt zo zijn. Make a memory, een stichting voor fotografie voor overleden kindjes heeft ook nog hele mooie foto's gemaakt. We hebben echt heel veel mooie herinneringen vast kunnen leggen en die gaan ons helpen om dit op een goede manier een plekje te geven. We zijn ontzettend dankbaar voor alle mooie dingen die ons herinneren aan onze Vieve.

Op 9 juli hebben we afscheid genomen van onze dochter Vieve. Vandaag het afscheid van 't mooiste wonder van de wereld, ons wondertje, onze strijder, onze vechter, onze Vieve.

Om 14.00 uur hadden we het afscheid in het crematorium, besloten kring. Erg intiem, kort en krachtig, net zoals Vieve haar leventje. Het was mooi. We hadden twee nummers uitgezocht, Heaven van Beyonce en Sprookje van Frans Pollux. Die hebben we laten luisteren en we hebben samen een tekst voorgelezen.

Om 16.00 uur kwamen er allemaal lieve vrienden, vriendinnen en familie naar de "Vieve La Vie Borrel". Wat een warmte, wat een liefdevolle mensen hebben we om ons heen. Hoe zwaar en moeilijk ook, steeds als we door de tuin keken, zagen we zoveel liefde, zoveel medeleven, hier halen wij onze kracht en steun uit. Dit allemaal voor ons en onze Vieve.

We hebben geproost op Vieve, met roze bubbels en een geboortekoekje. Geproost op het Leven leven. Op het einde van de borrel, mocht iedereen een wens opschrijven en die aan een ballon hangen. We hebben afgeteld van 10 naar 1 en lieten gezamenlijk de ballonnen op, de twee nummers die we hadden bij de crematie hebben we toen gedraaid. Het was een heel mooi gebaar en einde van deze hele mooie borrel. Het was een prachtige middag, een mooi afscheid voor onze Vieve.

Ondanks het trieste gebeuren, was het een afscheid met een gouden randje. We kijken er beide met heel veel liefde en emotie op terug en zullen er ook met een een warm gevoel op terug kijken. Iedereen bedankt voor de steun de afgelopen, weken, maanden en jaren hopelijk blijft iedereen dat doen, want morgen komt de stilte, de leegte, vanaf morgen moeten wij gaan vechten.

" Vieve La Vie"