Van één, naar twee baby's!

Het is een prachtige zomer, wij genieten volop van de dagen op het strand, Nairo zijn eerste ervaringen met zand in zijn handjes, haartjes en in zijn mond! Zo is alles nog de eerste keer als gezin... Uiteten of een weekendje weg. We genieten van Nairo, ons lieve rustige jongetje ♡

Zo weet ik nog dat ik een keer zei zegen Sjimmie, ik zou het zo weer willen! We hebben genoeg liefde, ook voor een tweede! Ik had deze woorden nog maar net uitgesproken en wauww ik was weer zwanger. Verrast, maar zo gewenst! Ook heel spannend natuurlijk, kunnen we dit wel aan twee baby's. Kan mijn lichaam dit wel aan, zo snel weer?! De zwangerschap van Nairo is heel goed gegaan. Dus ook in deze zwangerschap heb ik vertrouwen ♡

Dan is het al snel mijn verjaardag, die dag hebben we smiddags de familie uitgenodigd en in de avond al onze vrienden! Mooi, nog 2 weken mijn mond houden lukt wel... Ja zélfs tegen mijn eigen moeder, stiekem durfde ik ook niet. Bang voor alle reacties. We hebben 2 stukjes van de IXXI (wanddecoratie) besteld, een foto van Nairo met een spelcontroller. En een foto met een vraagteken en een spelcontroller. Deze maakte we smiddags open bij de familie, zo hebben we het verteld. Huilend heb ik het verteld! Van de spanning en van blijdschap, poeh dat was eruit! Oke nu de vrienden nog savonds. We hebben de IXXI stukjes opgehangen tussen de rest. Zo wilden we wachten tot savonds, of er één van de vrienden zelf achter kwam. Dit plannetje mislukte, want mijn beste vriendin kwam... En ik kan natuurlijk mijn mond niet houden. De reacties waren verschillend, maar natuurlijk positief! Echt de meeste hadden het niet verwacht, snap ik, als je baby nog maar 5 maanden is.

Daarna heb ik het op mijn werk verteld. Zo lief al mijn collega's. Eentje zei, neee Es je bent nog maar net terug. Ze wilde me niet weer zolang missen.

Ik werk in een kapsalon, met de liefste collega's ♡ We vertellen aan de klanten ook dat Nairo een broertje of zusje krijgt. Hele leuke reacties! Maaarrr ook krijg ik later te horen van mijn collega's, dat er klanten vragen of eigenlijk zeggen. "Dat was zeker wel een ongelukje?" Dit vind ik toch pijnlijk om te horen... Rot dat mensen zo denken over mij, maar ze zullen het vast niet zo bedoelen denk ik maar snel!

Toch denk ik hier nog vaak aan terug... Want ze weten helemaal niet hoe het zit, misschien lukte kindjes krijgen wel een lange tijd niet. En als het dan lukt ben je alleen maar blij, dan denk je bij een tweede hoe sneller hoe mooier ♡ Gelukkig was dit bij ons niet het geval, maar ik ken genoeg andere verhalen... Zo hoop ik dat iedereen eerst nadenkt voordat hij of zij een opmerking plaatst... Voordat je iemand daar pijn mee doet.

Oké terug naar mijn verhaal, na 16 weken kreeg ik een pretecho! Vanaf dat moment wisten we zeker dat Nairo een broertje kreeg. Mijn moeder ziet ze al binnen stormen met z'n tweetjes, leuk om te fantaseren over de twee boys!

Heel veel spullen hadden we nog, zelfs nog niet naar boven verhuist! Want we gebruikten veel nog voor Nairo zelf. Wel hebben we een nieuwe kinderwagen gekocht en een grotere auto. Een driedeurs kon echt niet meer!

Ik besloot voor Nairo een stoere jongens kamer te maken, op zolder met een dripwall, bureau, een groot bed en een chillhoek. Ook de babykamer gaf ik een ander kleurtje en ik bestelde wat nieuwe wanddeco.

We hebben Nairo nog lang in zijn oude/eerste kamer laten slapen. Hij mag ook nog klein blijven, dacht ik vaak. Spelen deden we wel op zijn nieuwe kamer. Ook vertelde ik Nairo over de baby in mijn buik, op den duur gaf hij zelf kusjes op de baby (mijn buik). Hij dacht dat de buik baby heette. Een paar weken voordat Vays geboren is, hebben we Nairo laten slapen in zijn nieuwe kamer. (Wel nog in een ledikantje hoor!)

De laatse maand heb ik wel als pittig ervaren, met zo'n mega buik en nog voor een kleintje zorgen. Ik leerde Nairo al vroeg zelf trap lopen en op een krukje klimmen om in zijn bed of op de commode te tillen. Zo maakte ik het mezelf makkelijker.

Iedere hulp die ik aangeboden kreeg, pakte ik aan. Graag!

Na het warme paasweekend was het dan eindelijk zover... We hadden Nairo in bed gelegd rond 20.00uur, mijn moeder kwam. Daarna zijn wij naar het ziekenhuis gegaan, om 02.00uur is Vays geboren. We waren om 05.30uur weer thuis. Mijn moeder kreeg haar 2e kleinzoon in haar armen en heeft anderhalf uur naar Vays gekeken. Wij deden onze ogen nog even dicht, voor zover dit kon door de adrenaline! Rond 07.00uur werd Nairo wakker, hij eerst bij ons in bed. Samen even knuffelen en toen riep ik mijn moeder erbij met baby Vays. Dit moment, och mensen als ik dit typ kan ik wel weer huilen! Zo mooi, Nairo mijn kleine jongentje, hoe hij keek naar baby Vays... Hij kon niet eens praten maar zei heel de tijd "Eh... eh... ehh". Hij vond het rete intressant. Ook kreeg hij kusjes, zo was de buikbaby ineens toch een echte baby. Deze momenten zijn goud waard ♡

In de kraamweek heb ik een paar keer moeten huilen, daar waren ze dan de bekende kraamtranen! Ze waren dus vooral omdat ik het lastig vond de aandacht te delen. Ik vond het zielig voor Nairo dat hij ineens niet alle aandacht had. Heel stom want er waren genoeg mensen in huis die hem aandacht gaven, hij heeft er niks van gemerkt denk ik. Hij was nog te klein om het te beseffen, of om echt jaloers te zijn.

De eerste weken zijn natuurlijk even wennen, maar een baby slaapt veel. Er was genoeg tijd over om aandacht te geven aan Nairo. Ik was zekerder over het moederschap. Mijn herstel was supersnel, vergeleken bij Nairo. Ook de borstvoeding ging top! Kraamhulp was fijn en de kraamvisite deden we rustig aan. (De helft kwam al niet, die zullen wel gedacht hebben... We zijn pas nog geweest!) Er hing een grote rust in ons huis.

We flikken het gewoon, dacht ik vaak!

De maanden daarna hebben we ook als heel fijn ervaren en we zijn super blij met twee kindjes zo dicht op elkaar. Het wordt steeds makkelijker, b.v. met eten. Ze eten nu ongeveer hetzelfde. Of je nu voor 1 een boterham smeert of voor twee. Luiers verschonen, het gaat met één moeite door. We draaien ons hand er niet meer voor om.

Jullie zullen het wel druk hebben? Deze vraag horen we vaak! Je houd van ze, het gaat echt allemaal vanzelf!

Het valt me dus allemaal reuze mee!

Jullie kunnen mij volgen op Instagram @by.es.trella ♡ Liefs