Snap
  • Baby
  • zwanger
  • Trouwen
  • ongesteld
  • huwelijksreis

Trouwen en zwanger?

"Mei 2014"

Ik weet nog goed dat ik in het kamertje stond helemaal aangekleed in mijn jurk. Ik stond voor de spiegel alles op te nemen. Opeens schoot het mij te binnen.. volgens mij ben ik zwanger. Oh cr*p ik had nog een test willen doen maar daar is het nu te laat voor. Een huis vol met mensen. Ook al zou ik me vriendin vragen om hem te pakken, hoe moet ik dat doen met z’n grote jurk aan. Oké nou rustig blijven want straks is het niet zo en dan is de hele dag mijn humeur verpest. En dat kan niet vandaag. Niet op de mooiste dag sinds een lange tijd. Onze trouwdag.

"Huwelijksreis Alanya"

Een week later lagen we heerlijk op het bedje bij het zwembad. Aan het genieten van de zon en elkaar. Toch nog gelukt z’n last minute huwelijksreis. Ik kon elk moment ongesteld worden en dat was op zich prima. Ik voelde de krampjes en de pijn in mijn borsten en wist dat het er aan zat te komen. Het was ook de reden waarom we het gesprek hoe nu verder weer boven tafel haalde. We zouden ons gaan verdiepen in adopteren en pleegouderschap. Maar ook wilde we nog 1x langs het ziekenhuis kijken of er echt geen andere opties waren om zelfs zwanger te worden. Ondertussen 2,5 jaar later zonder baby is toch echt wel een teken dat het vanzelf niet lukte. We hebben uren gesproken en op internet gekeken wat de opties waren.

Het was maandag precies een week na de bruiloft, en had ik mijn regels wel verwachten. Half Alanya afgelopen opzoek naar iets van maandverband en uit eindelijk geslaagd bij de apotheek voor ons hotel. Toen we daar stonden te wachten zei me man dat ze ook zwangerschapstesten hadden. Waarop ik zei maar dat is echt niet nodig ik weet zeker dat ik gewoon ongesteld ga worden. Maar toch knaagde het gevoel van vorige week aan mij. Even later liepen we naar buiten met maandverband en een test. Het was een early test van predictor dus als we die morgen ochtend doen dan geeft dat vast wel goed aan. De rest van de dag liep ik maar met maandverband in want met die pijn in me buik voelde het als een teken van mijn menstruatie. De volgende ochtend kroop ik uit bed en met commentaar van mijn man liep ik naar de badkamer. Wat ga je doen zegt hij? Nou die stomme test want dan zijn we er maar vanaf en kunnen we nog even genieten. Ik loop de badkamer weer uit en leg hem naast mijn man neer.

Zoals ik voorspeld had bleef die omo wit en was ik de rest van de dag van slag. Stiekem had ik wel gehoopt dat hij gelijk had. Hoe mooi zou dat zijn om zwanger terug te komen van huwelijksreis.

Onze laatste dag van de vakantie en nog steeds geen bloed. Ondertussen werd ik er zenuwachtig van en besloot ik toch te gaan twijfelen aan de kwaliteit van onze Turkse predictor test. Of misschien ben ik wel minder lang zwanger als dat ik dacht? Alles waar ik mezelf de afgelopen 2 jaar in heb verdiept was opeens een groot mysterie. Voor de zekerheid toch maar even de handdoek over mijn buik gelegd en was opeens heel dankbaar dat ik nog geen drankje had genomen deze vakantie. Ik ben geen drinker maar op mijn bruiloft was het even anders. Ik merkte dat ik in paniek begon te raken want opeens bedacht ik mij alle slechte dingen die ik heb gedaan als ik dan toch zwanger zou zijn. Uit het niets hoor ik mezelf zeggen tegen mijn man die naast mij ligt volgens mij ben ik toch zwanger. Hij keek me alleen maar aan net boven zijn zonnebril uit. Ik zeg als we morgen thuis zijn wil ik nog een test doen en anders even bloed laten prikken. Oké zegt hij zo kalm mogelijk. Maar ik zag in zijn ogen de blik die hij mij al zo vaak heeft gegeven. De blik met hoop. In de avond in het vliegtuig naar huis voelde ik mijn gevoel sterker worden. Ik keek naar buiten naar de donkere lucht met wolken en voelde me opeens heel kalm worden. 

"Thuis in ons flatje"

De volgende ochtend kroop ik zachtjes uit bed in de hoop mijn man niet wakker te maken. Ik pakte de test en liep naar de wc. Ik probeerde mezelf te beschermen met de gedachte dat het niet uit maakte. Wit of met een streepje samen komen we er wel. Maar voor dat ik de test kon neer leggen op het prullenbakje zoals ik al zo vaak gedaan had viel mijn oog op iets roze. Ik pakte de test weer op en de wereld stond even stil. In volledige schok liep ik terug naar onze slaapkamer en mijn man die stak zijn hoofd onder de dekens vandaan. En zegt hij? Kijk maar zelf zei ik zo kalm als maar kon. Hij pakte de test aan een schoot overeind. Gelijk begon hij nee, nee dat meen je niet te roepen. Allebei barste we uit in tranen van geluk. Eindelijk komt onze droom uit. Zwanger terug van huwelijksreis het leek wel te mooi om waar te zijn.

Volg ook mijn blog op mamasavannah @facebook