Thuis en nu dan?!

Na 1 dag in ziekenhuis te hebben gelegen en 1 meting koorts vrij te zijn geweest mochten we na huis. Ik met antibiotica tabletten en logan weinig drinkend uit te fles. Dit zou horen bij de nasleep van de bevalling werd ons gezegd.

Eenmaal thuis kwam de kraamhulp langs. Een leuk jong meisje dat eigenlijk verpleegkundige was maar even geen zin meer hierin had en dus in de kraamverzorging werkte. In eerste instantie denk je oké geen probleem maar achteraf toch eigenlijk niet veel ervaring. En bij een nieuw gezin waar nog geen kindjes rondlopen is dat misschien geen goed idee. Niet dat ze haar werk niet goed deed maar ik denk een meer ervaren persoon had misschien wat meer tips gehad.

Woensdags ontslagen en vrijdag weer in het ziekenhuis. Onze kleine man zag geel en dronk elke 2uur.(dit duurde dan 1uur om met pijn en moeite 20-30cc op te krijgen, en uur later melde hij zich weer). Alles laten checken en gelukkig geen geelzucht, wel maakte ze zich zorgen over weinig drinken. Een kleine flinke kerel (4210gr) moest wel meer drinken. Indien eind weekend nog te weinig drinken (moest 80cc drinken) dan terug naar ziekenhuis.

Dus we gingen weer naar huis. Ik had heel veel last van kraamtranen (waar ik toch minimaal 4 weken echt last van gehad hebt) en was doodop. Partner ook super moe van alles. Gelukkig veel steun gehad van familie.

Vrijdags na ziekenhuis geweest en zondags opnieuw contact opgenomen. Kleine dronk nog steeds te weinig. We moesten terug komen, hij was schijnbaar 300gr afgevallen (bijna 10%) en dit was te veel. We moesten in ziekenhuis blijven.

In volgende blog vertel ik verder wat er aan de hand was met logan.