tanden op elkaar en prikken maar???

Toen mijn zoontje 3 dagen oud was werd hij doorgestuurd naar een kinderziekenhuis. Hij had nog nooit gedronken, kon alleen maar spugen en kreeg geen ontlasting. Het lange verhaal volgt nog, in het kort komt het er op neer dat het laatste stuk van zijn darm geen zenuwcellen heeft. Hij kan niet zelf poepen: hij heeft hirschsprung. Nadat de verstopping was verholpen en hij voldoende dronk mocht hij naar huis tot de operatie zou volgen. Met 6 weken kreeg hij de eerste inenting. Geen reacties anders dan veel slapen en even wat minder drinken. Maar zo aangevers ging het de tweede keer..

Toen hij 10 weken was heeft hij een lange operatie gehad om het aangedane stuk darm te verwijderen. Na een week ging hij naar huis. Vrij van medische zorg met 3poepluiers per dag. En iedere keer had ik weer tranen in mijn ogen. Nooit had ik verwacht zo gelukkig te zijn met luiers verschonen..

met 12 weken kreeg hij de tweede inenting. Hij reageerde niet eens op de prik, arm ding hij was al heel wat gewend. Hij sliep een paar dagen veel en dronk weinig (300 tot 400 per dag ipv 1000) na een paar dagen was hij hersteld,  maar ging niet meer drinken eigenlijk alleen minder. Veel contact gehad met het cb en het ziekenhuis, van alles geprobeerd, hij zou wel in een verkeerd ritme zijn gekomen door het vele aanbieden. 

En week na de inenting werd hij niet meer wakker, kreunde in zijn slaap en dronk niks.

Hij bleek enterocolitis te hebben, en ontsteking die de darm laat gisten en in zijn geval ook in de bloedbaan wa gekomen. Hij was ziek, heel ziek.. vocht, antibiotica zelfs zuurstof werden aangesloten. Ook moest hij weer volledig darmgespoeld worden 3 keer daags (moeten we nu nog steeds 2 keer daags doen) na een week was hij hersteld en mocht weer naar huis. We hebben geluk gehad, hij heeft het overleefd.

Of de ontsteking door de inenting kwam, door het slechte drinken, verzwakte weerstand zo snel na de operatie of alles bij elkaar? Dat blijft gokken. En dus.. morgen volgt de volgende inenting. Het ziekenhuis heeft het goed gekeurd, het cb staat er al even om te springen, ik niet!

Ik ben heel bang dat het weer zo gaat als de vorige keer, luisteren ze dit keer eerder als hij weer zo slecht drinkt, krijgt hij dan tijdelijk een sonde op mijn verzoek, hoe lang gaan we het thuis redden of moeten we alweer naar het ziekenhuis? (Zou de 5de opname worden, hij is 4 maanden oud)

het alternatief is net zo riskant als het wel inenten, manlief stierf als baby bijna aan een ziekte omdat hij niet ingeënt was en ze hebben dezelfde aandoening.

misschien valt het mee, ons zoontje is nu weer wat ouder en sterker, operatie is alweer een poos geleden.

het valt mee, tuurlijk valt het mee, dit keer hebben we gewoon geluk. Dat verdienen we gewoon een keertje.. 

wat zou jij doen, in mijn schoenen? Los van alle oordelen over wel of niet vaccineren, maar slechts met dit kleine jongetje in handen, dat vroeg of laat absoluut met een van de ziektes in aanraking komt waartegen gevaccineerd wordt?