11 jaar geleden
Droom of nachtmerrie de bevalling?
De bevalling kondigde zich aan en ze was goed voorbereid, maar de bevalling ging totaal anders. Lees meer over de ervaringen van Djoke!
Altijd wist ze dat ze graag jong moeder wilde worden en veel kinderen wilde krijgen. Maar ja, de jaren gingen voorbij en er kwam maar geen geschikte partner voorbij. Pas op haar 35e kwam ze haar man tegen, dolgelukkig waren ze samen en ze gingen ervoor, hopen op kinderen.
Maar de jaren gingen voorbij en na meerdere IVF pogingen waren ze eindelijk zwanger. De biologische klok tikte wel door en van dat ideaal van het grote gezin was ze al afgestapt, maar één kindje wilde ze toch wel graag. De zwangerschap verliep prima en ook de testen waren allemaal goed.
De bevalling
Eindelijk... de bevalling kondigde zich aan en ze was goed voorbereid, het kamertje was prachtig en alle spullen lagen klaar, het geboorteplan was geschreven en de verloskundige zou haar begeleiden tijdens dit proces. Afijn de werkelijkheid was anders, het werd na drie dagen weeën en 2 uur persen uiteindelijk een keizersnee, de baby werd gelijk bij haar weggehaald en pas uren later zag ze hem weer.drama na bevalling
Het moment waarop haar kind werd weggereden was traumatisch, wat gingen ze doen. Er werd niets vertelt. Ze wilde graag borstvoeding geven, je doet toch wat het beste is voor je kind! Uren later kon ze haar kind zien en voeden, maar dat lukte niet best, ze moest het maar uitzoeken, de verpleging had het druk.Na vijf dagen modderen mochten ze naar huis, daar lukte het iets beter met voeden maar het lukte niet het kind aan de borst te krijgen. Afijn dan maar blijven kolven 24 uur per dag om de twee, drie uur. Dit kreeg haar kind dan met de fles, uren was ze ermee bezig, gesteund door haar partner. Weg was de roze wolk, die werd erg grijs.
Maar het is een moedige mama en ze ploeterde maar door. Helaas werd het teveel en werd er hulp ingeschakeld, kreeg ze een borstontsteking en voelde ze zich doodongelukkig, dit was niet haar droom, dit was een nachtmerrie. Gelukkig kwam het later allemaal wel weer goed. Maar het is wel een verhaal over hoe het ook kan gaan. Maar er zit zoveel kracht in de mama's ik heb er bewondering voor.
Anoniem
Bovenstaande reactie vind ik hier erg misplaatst. Behalve dat er allerlei grieven worden geuit over het beleid inzake het geven van borstvoeding vind ik met name ook de reactie over de kraamverzogende buitengewoon asociaal. Lijkt me goed als deze mevrouw hulp zoekt op psychisch-sociaal gebied, misschien dat ze een en ander dan wat helderder ziet. Ik vind het supersterk zoals de mama waarover deze blog gaat zich er uit heeft geknokt, daar ging het tenslotte over ! Hopelijk kan ze nu eindelijk gaan genieten van het moederschap.
Anoniem
heel begrijpelijk dit verhaal en een beetje op mij toepasbaar. ik had een keizersnede en na jaren eindelijk een kindje nu gekregen. wat ik het ergste vond was niet de zware zwangerschap waarbij ik niets kon eten zonder het als reflux er weer uit te gooien en niemand mij wilde begrijpen en me eerder een beetje anders vond, omdat mijn zwangerschap niet als een roze wolk was. de bevalling waarbij er geen ontsluiting kwam en terug liep eerder! ik er uiteindelijk 4 dagen over heb gedaan en na oververmoeidheid een keizersnede kwam en wij beiden een te hoge hartslag hadden met koorts. als het nog langer had geduurd ik haar kwijt was geraakt alsnog omdat ik dit kindje met progesteron heb kunnen houden in mijn buik omdat ik meer dan 10 miskramen achter elkaar had gekregen voor haar. het herstel van de keizersnede heel zwaar was, vooral de eerste dag, omdat verpleegkundigen nog nooit gehoord hadden van rust na een zware buikoperatie ik gaf aan flesvoeding te geven waarbij ik zelf probeerde aan te leggen van de borstvoeding omdat dit de eerste 4 dagen helemaal nog niet op gang hoefde te zijn gekomen. maar vanwege haar groei en dat in nederland moet dat ze meteen in gewicht aankomen, terwijl de eerste 4 dagen eigenlijk het kind en de kraamvrouw veel hoort te rusten waarbij er helemaal niet om de 2 tot 4 uur aangelegd hoeft te worden dat komt namelijk later wel in de week wanneer kraamvrouw uitgerust is en de baby wakkerder is meestal na de 6 de dag. maar, NEEEEEEE ik ben 9 keer in nog geen 12 uur constant wakker gemaakt om die belachelijke bloeddruk en reutemeteut op te meten. nogal logisch dat mijn bloeddruk ging stijgen toen ik voor de zoveelste keer wakker werd gemaakt uit mijn verdorie diepe slaap. ze zouden daar eens in de ziekenhuizen mensen na een operatie en ook na een keizersnede met rust moeten laten kom desnoods om de 3 uur kijken , want een mens heeft minimaal 2 en half uur slaap nodig per keer. ik baalde ontzettend dus ik was en ben nu nog afgepeigerd doodop!!!! en mijn kindje krijgt nu dankzij het ziekenhuis GEEEEEEN borstvoeding meer BEDANKT HE! ik ben er woedend over nog steeds na 3 maanden. want als mijn dochter nu een paar regeldagen heeft over de dag ennacht verspreid ben ik helemaal kapot! kapot!!! en reken maar dat de kleine hier dan last van heeft. lang leve die flut ziekenhuizen enne kraamhulp ... wat waardeloos was dat. alleen aan het kind denken en niet aan de kraamvrouw want bij borstvoeding hoort een kraamvrouw veel meer te drinken en minimaal 500 calorieeen meer te nuttigen per dag ik kreeg NIKS!!! tijdens de borstvoeding niet ,als ik wilde rusten mijn hoofd even leegmaken... wist ze niet wat dat was. wilde ze dat ik mee ging helpen met huishouden knettergek dat mens. ik had een keizersnede en ben alleenstaand wat kan mij dat huishouden schelen. ik wilde ook SLAPEN en gewoon een boekje lezen op de bank maar NEE IK KREEG GEEN RUST DENK DAARAAN VERPLEEGKUNDIGEN ARTSEN EN KRAAMHULPEN> HERSTEL IS ZO BELANGRIJK DE EERSTE DAG LAAT DE KRAAMVROUW SLAPEN !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
mamavan4kids
zo herkenbaar ik zat bij de eerste ook niet op een roze wolk maar op een hele grijze had een postnatale depressie te pakken..!! heb zeker 1 jaar last ervan gehad en je bent al heel wat tijd kwijt als ze erachter komen wat je hebt want iedereen verwacht dat je op een roze wolk zit. ik vindt dat hier veel meer over gesproken moet worden dat t niet altijd een roze wolk is en dat je dat dan ook mag uitspreken dat zou een hoop ellende en onzekerheid kunnen besparen bij de kersverse moeders/ouders. doordat ik de 3 bevallingen erna niet meteen die roze wolk verwachte viel het me allemaal veel meer mee