"Sommige baby’s willen gewoon geen baby zijn"

"Sommige baby’s willen gewoon geen baby zijn", is wat de mevrouw van het consultatiebureau een keer zei toen we daar met Jasmijn kwamen. Ze was een paar maanden oud en wilde beslist niet liggen, zitten wilde ze. En nadat we haar vertelden dat de flesjes er niet altijd even soepel in gingen en ze het eten uit mijn hand keek, was dit haar conclusie.

Ik vind het steeds makkelijker worden nu Jasmijn wat ouder wordt. Ze kan kruipen, zich kan zich optrekken en zelf dingen oppakken. Ze kan zich nu zo goed zelf vermaken. Tuurlijk moet ik haar altijd goed in de gaten houden en veel alerter zijn dan voorheen, want alles wat ze ziet moet in haar mond. En geloof mij, ze ziet alles. Maar terwijl zij fijn aan het spelen is, heb ik wat meer tijd om bijvoorbeeld wat te lezen.

Of dat eerst dan niet kon? Minder! Ik heb altijd al het idee gehad dat Jasmijn eigenlijk veel meer wilde dan dat ze kon. Dat ze te snel wou gaan, en dat het haar soms frustreerde dat het niet lukte. Vanaf het moment dat ze geboren werd, is ze al heel alert, wil ze niks missen en is ze vooral heel nieuwsgierig naar nieuwe dingen. Met 3 maanden keek ze het vaste voedsel al mijn hand uit en rond de 5/6 maanden merkte je aan haar dat ze echt graag wou kruipen, dat ze het zat was om op een plek te blijven liggen. Jasmijn is altijd al een heel vrolijk meisje geweest, maar nu ze meer kan, heb ik echt het idee dat ze nog beter in haar vel zit, ze is zo aan het lachen de hele dag door! En waar ze eerst nog wel eens kon huilen om bijvoorbeeld wat aandacht of iets anders wat ze wou, huilt ze nu eigenlijk bijna niet. Ze kan eindelijk doen wat zij wil. Zo hebben wij allebei meer vrijheid. Zij heeft mij niet meer altijd nodig om haar speeltjes aan te geven of om haar te vermaken. En ik kan tussendoor wat dingen voor mijzelf of in het huis doen. Natuurlijk wordt er ook genoeg samen gespeeld en geknuffeld! Heel veel zelfs, want de interactie met haar is zo leuk. Maar nu kan het beide, en dat is fijn!

Wat ik ook heel fijn vind, is dat we steeds meer overgaan op vaste voeding, want van de flesjes is Jasmijn dus nooit fan geweest. We zitten al maanden op de 170ml en die zijn eigenlijk nooit echt leeg gegaan (behalve in de nacht). We hebben met de flesjes ook nooit echt een ritme gevonden, omdat ze ze soms gewoon echt niet wilde en de tijdstippen dus elke dag anders waren. Met de vaste voeding is die regelmaat er eindelijk wel. Elke dag rond dezelfde tijd, met iets speling, krijgt ze pap, fruit, brood, een fles, een groentehapje en een laatste fles voor het slapen. Ze gaat super goed op deze regelmaat. De hapjes gaan er allemaal zonder moeite in en wanneer ik haar nu in haar bed leg voor een slaapje, valt ze vaak uit zich zelf in slaap. In de middag slaapt ze nu wel 2 tot 2,5 uur. Heerlijk toch?! Nu nog gaan doorslapen en dan ben ik helemaal blij!

Vonden jullie het ook makkelijker en leuker worden toen jullie kindjes wat ouder werden en meer zelf konden of juist niet? Ik ben benieuwd!

Liefs Kim