Snap
  • Baby
  • #borstvoeding
  • #doorslapen
  • #samenslapen
  • #bewustouderschap
  • #samengenieten

"Slaapt ze nog niet door?"

De frustraties van een (on)zekere mama.

Er zijn zoveel mensen die me vragen: “slaapt ze nog niet door?” Mijn eerste reactie is een botte "nee." Omdat ik weet dat daarna een verbaasde "O nee?" vanuit de gesprekspartner volgt. "Nee, natuurlijk niet. Ze is 5 maanden en krijg volledige borstvoeding.” Alsof het zo normaal is dat een klein maagje zoals dat van haar, de hele nacht gevuld kan zijn! Vervolgens komt de rest van de vragenstorm over onze slaapgewoontes.

“Maar slaapt ze dan nog steeds bij jullie op de kamer? Dat moet je niet doen hoor, dan krijg je haar straks nooit meer in haar eigen bed.” O ja en dan: “Bij die van ons…” of nog erger: “Je komt er nog wel achter…” Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Ik kan me voorstellen dat moeders onzeker zijn of worden. Zeker als mensen dit soort vragen blijven stellen. Er zijn de hele dag mensen die me vertellen hoe het moet of vooral hoe het niet moet. Alsof je niet van nature als je moeder wordt, weet wat het beste is voor je kind. Alsof je niet je eigen fouten mag maken. Alsof je er niet over na hebt gedacht, waarom je bepaalde keuzes maakt. Maar als je er tegen in gaat hoor je: " Ik bedoel het alleen maar goed." En vervolgens heb ik iemand beledigd en dat is dan mijn schuld of (nog erger) die van mijn 'hormonen'. (Ja want ook daarover weet iedereen me van alles te vertellen.)

Natuurlijk is het allemaal leuk die goede bedoelingen, maar het enige wat die ongevraagde adviezen doen, is moeders onzeker maken. Ik mag van geluk spreken dat ik niet onzeker ben aangelegd, dat ik en mijn vrouw weten hoe we voor ons meisje willen zorgen en met haar om willen gaan. Maar zelfs bij mij, met onze drie jaar voorbereiding, rijst soms de vraag: “Zou ik het dan toch eigenlijk anders moeten doen?” Gelukkig is er dan altijd haar andere mama om mij weer uit die waan te halen. Wij hebben onze visie en wij merken dat zij die manier van leven fijn vindt en dat wij dat ook fijn vinden. Wij hebben met hart en ziel voor haar gekozen en wij kiezen er nu dus voor om onze eigen gewoontes aan haar behoeften aan te passen. Zo zijn we allemaal, samen gelukkig.

Ik las laatst een inspirerende opmerking van een moeder. Zij zei: “ Mijn kind is geen slechte slaper, alleen haar slaapbehoefte sluit op dit moment nog niet aan bij die van mij.” Ik denk dat dat mijn antwoord is, de volgende keer dat iemand aan me vraagt of ze al doorslaapt. 

4 jaar geleden

Heerlijk! Goed om te horen ? en inderdaad, dat vertrouwen is toch prachtig!

4 jaar geleden

Mooi geschreven! Er wordt bizar veel druk gelegd op dat doorslapen en hoe dat moet... Kan me nog goed herinneren dat ik de vraag al kreeg toen mijn zoontje enkele weken (!) oud was, inclusief bijbehorende adviezen. Dat ik helemaal niet de verwachting had dat mijn zoontje al door zou slapen, telde blijkbaar iets minder mee ;-) Ons zoontje slaapt vanaf 11 maanden door, maar heeft nog steeds zo zijn fases dat hij ineens 's nachts bij ons wil zijn. Hij zit niet lekker in zijn vel, heeft een keer veel prikkels gehad, wat de reden ook is: als hij behoefte heeft aan mij/ons, dan mag dat eigenlijk altijd wel, tot wij er zelf aan onderdoor gaan. En daar moet iedereen zijn weg in vinden :-) En hoe lief is het dat ons zoontje van bijna 2,5 laatst ineens om 5 uur 's nachts riep: "mama! mama! ik wil even 1 minuut met je knuffelen!". En daarna sliep hij gewoon weer verder... Dat vertrouwen is mij alles waard!