Slaapproblemen bij baby's

Het slaapritme van een baby verschilt heel erg van de slaapritme van volwassenen. Tijdens het eerste levensjaar van de baby ondergaat de baby heel veel veranderingen. Ook de slaapritme verandert heel erg. Je hebt net als bij volwassenen korte slapers, lange slapers, kinderen die snel een dag en nacht ritme ontwikkelen.

Korte slaapcyclussen

Een kind van 1 tot 3 maanden slaapt best veel. Zij slapen gemiddeld zo'n 19 tot  20 uur per dag. Zij slapen heel licht en worden makkelijk uit hun slaap verstoord door lawaai, honger en eigen behoefte. De slaap van de baby bestaat uit korte slaapcyclussen. Het heeft in deze periode geen zin om het kind in deze fase "enkele nachten te laten doorwennen"  om te proberen het zo in een volwassen slaappatroon te dwingen. De onregelmatige slaapcyclus van de baby heeft nog geen echte structuur en heeft mindere fases van diepe slaap als dat van een volwassen persoon.

Dag- en nachtritme

Het dag en nacht ritme blijft zich geleidelijk ontwikkelen waardoor het kind uiteindelijk 5 tot 6 uur 's nachts doorslaapt. Rond de derde maand heeft ongeveer 7 van de tien baby's dit bereikt. Rond de 6e maand heeft 8 van de tien baby's een duidelijker nachtritme. Rond de leeftijd van 1 jaar heeft 1 op de 10 kinderen nog geen regelmatige dag en nacht ritme. Het telkens  veranderen van omgeving en verzorgers van de baby kan ervoor zorgen dat de baby moeite krijgt met het krijgen van een regelmatige dag en nacht ritme.

Slaapproblemen

Slaapproblemen kunnen ook ontstaan bij kinderen die niet alleen durven te zijn. Deze kinderen hebben scheidingsangst en kunnen hierdoor niet gemakkelijk in slaap vallen. Vaak zijn dit de overbeschermde kinderen die altijd een moeder in de buurt hebben. Knuffels en beren kunnen heel handig zijn om scheidingsangst te overwinnen. Dit kan dienen als vervangende functie en kan kinderen laten denken aan aangename en veilige dingen.

Sommige kinderen kunnen het ook erg eng vinden om alleen in een donker kamer te slapen. Als ouder kun je het beste vragen wat er aan de hand is en waarom hij of zij bang is in het donker. Daarna kun je de volgende dingen doen:

• Blijf even bij het kind, laat het een slokje water drinken en praat er wat tegen op een rustige, kalmerende toon.
• Beperk de interventie : zorg dat het kind zo snel mogelijk terug in slaap kan vallen, houd de tussenkomst minimaal. Blijf stil, gedraag u rustig, maak geen lawaai en laat het licht uit. Dit laatste versterkt het idee dat een donkere omgeving ’s nachts normaal is en dat men ook in het donker perfect met elkaar kan praten.
• Los het probleem liefst in de kamer van het kind op.
• Soms tracht een kind de ouder bij zich te houden door te zeggen dat er monsters, wolven, enz. in zijn kamer zitten. Wat u dan niet moet doen, is achter de kasten en onder het bed gaan kijken en besluiten dat ze er niet zijn. Daarmee bevestigt u  dat zoiets wel mogelijk kan zijn.

Hoe slaapt jouw baby? Reageer ook!